همه ما در زندگی‌مان حداقل یک‌بار نذر کرده‌ایم؛ نذرهایی که در راه خیر و برای رضایت خداوند ادا می‌شوند. این نذورات خیلی وقت‌ها در یک عمل معنوی خلاصه می‌شوند و گاهی هم آدم‌ها و یا مکان‌های خاصی را منتفع می‌کنند. حالا یک حقوقدان جوان پیدا شده است با یک نذر متفاوت که شاید کمتر به ذهن ما برسد؛ نذر برای محیط زیست!
به گزارش ایسنا «محمد داس‌مه» یک جوان 30 ساله بهبهانی و وکیل پایه یک دادگستری است. او چند سال پیش خواهرش را از دست داده و برای شادی روح او نذر محیط زیست کرده و از طرفی وکالت اداره محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد را به طور رایگان پذیرفته است.
این حقوقدان در این باره می‌گوید: «سال 88 که خواهرم را از دست دادم به فکر نذرهای عام‌المنفعه برای شادی روح او افتادم. برای همین به صورت رایگان وکالت اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کهگیلویه را در پرونده‌های محیط زیستی عهده‌دار شدم؛ در واقع وکالت هر پرونده‌ای را در حوزه شکار، حیات وحش، صید غیرقانونی و... می‌پذیرم. البته ساخت دو آبشخور در منطقه حفاظت‌شده خائیز هم از دیگر برنامه‌های من است.»
اولین جرقه‌های این فکر توسط یک محیط‌بان قمی در ذهن محمد داس‌مه زده شده است: «وقتی با احمد بحری که یکی از محیط‌بانان استان قم است، آشنا شدم، انگیزه‌ام برای این تصمیم بیشتر شد و پس از آن شروع به به دیوارنویسی سکون‌تگاه‌های اطراف منطقه حفاظت‌شده خائیز و بهبهان کردیم. من تصمیم دارم این دیوارنویسی‌های زیست‌محیطی همه جای کهگیلویه و خوزستان را پوشش دهد. برای این دیوارنویسی‌ها از چند نقاش مجرب کمک گرفتم که شعارهای محیط زیستی را روی دیوارها بنویسم.
این حقوقدان جوان تا بحال بابت وکالت هیچ‌یک از پرونده‌های زیست‌محیطی هزینه‌ای دریافت نکرده است: «با اینکه مجبورم مالیات‌ها را با هزینه شخصی خودم پرداخت کنم اما هیچ‌گاه حق‌الوکاله‌ای بابت پرونده‌های محیط‌زیستی دریافت نمی‌کنم. بنده یک دفتر خصوصی دارم و امرار معاشم از طریق سایر پرونده‌هاست. مثلا اگر در ماه 30 پرونده به دستم برسد، معمولا 10 پرونده محیط زیستی است که در دفتر من رایگان انجام می‌شود.»
داس‌مه درباره علاقه قلبی‌اش به محیطزیست هم می‌گوید: «من از سال‌ها پیش به شدت به محیط زیست علاقه داشته‌ام. خواهرم نیز کارشناس محیط زیست است. حتی بخشی از دفترم را به انجمن «رفتگران طبیعت» اختصاص داده‌ام که البته همه آن‌ها از دوستان بسیار خوب بنده هستند.»
این وکیل دادگستری نسبت به نذرهای زیست‌محیطی‌اش یه نگاه فرهنگی دارد: «راحت گذشتن از کنار مسائل زیست‌محیطی ناشی از فقر فرهنگی است. دیوارنویسی‌هایی هم که در حال حاضر انجام می‌دهیم ناشی از یک نگاه فرهنگی است تا مردم نسبت به طبیعت و محیط زیست بی‌تفاوت نباشند. خیلی‌ها قدر محیط زیست را نمی‌دانند و حتی نمی‌دانند که شکار و صید در مناطق محافظت‌شده جرم است.»