مطالعه ای که به تازگی صورت گرفته است، نشان می دهد، بانوانی که در سن باروری (از بلوغ تا یائسگی) قرار دارند نسبت به آقایان، پنج برابر احتمال بیشتری دارد به آنمی (کم خونی) متوسط تا شدید مبتلا باشند. هنگامی که موضوع کمبود آهن مطرح می شود، برخی گروه های سنی تفاوت های چشمگیرتری نیز دارند و در همین راستا، بانوانی که در بازه سنی 30 تا 39 سال قرار داشته اند، هفت برابر احتمال بیشتری دارد آنمی داشته باشند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، شایع‌ترین دلیل آنمی عدم دریافت ماده مغذی آهن به میزان کافی است که وجود آن برای در اختیار داشتن سلول های خونی سالم ضروری است.
از جمله نشانه های آنمی می توان به خستگی و ضعف، پوست رنگ پریده، سردی دست ها و پاها، و سردرد اشاره کرد. در موارد شدیدتر، آنمی می تواند به مشکلات قلبی و حتی هوس خوردن خاک یا خاک رس منجر شود! از آنجایی که نشانه های آنمی خفیف به واسطه زندگی پر مشغله امروزی ممکن است نادیده گرفته شوند، بیشتر بانوان تا زمانی که آزمایش خون نمی دهند از این که به آنمی مبتلا هستند با خبر مطلع نمی شوند.
آمار ابتلا به آنمی رو به افزایش است. در شرایطی که دانشمندان از دلیل قطعی این مساله آگاهی ندارند، نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است که 61 درصد از کالری دریافتی ما از غذاهای فرآوری شده تامین می شود که به طور قابل توجهی فاقد مواد مغذی هستند. از جمله مقصران دیگر می توان به مدهای زودگذری اشاره کرد که به جای تشویق مصرف متعادل مواد غذایی چهره ای شیطانی از برخی آنها ترسیم می کنند. در فهرست غذاهای ممنوعه اغلب نمونه های سرشار از آهن مانند جگر و گوشت گاو قرار دارند.
حتی اگر به میزان کافی آهن دریافت کنید، کمبود ویتامین B12 و فولات (یکی دیگر از ویتامین های خانواده B) نیز می تواند به آنمی منجر شود زیرا این مواد مغذی برای تولید گلبول های قرمز خون ضروری هستند.
همچنین، افرادی که دارای مشکلات روده و گوارش از قبیل بیماری سلیاک یا کرون هستند، یا افرادی دارای حساسیت های غذایی که نشت روده را رقم می زند، احتمال بیشتری دارد به آنمی مبتلا باشند. دلیل این است که التهاب در دستگاه گوارش از جذب مناسب مواد مغذی جلوگیری می کند، و دریافت میزان مورد نیاز از آنها برای حفظ گولبول های قرمز سالم را دشوار می سازد.
بانوانی که دوره های پریود سنگینی دارند نیز مستعد آنمی هستند.
عبور از سنین باروری به این معنی نیست که شما در امان هستید. افراد مسن – هم آقایان و هم بانوان – در معرض خطر آنمی قرار دارند. همان گونه که سن ما افزایش می یابد، از کارایی دستگاه گوارش برای جذب مواد مغذی نیز کاسته می شود. دلیل دیگر این است که نرخ ابتلا به بیماری کلیه در میان افراد پیر بالاتر است و کلیه ها هورمونی را ترشح می کنند که در تولید گلبول های قرمز نقش دارد.
حصول اطمینان از دریافت مواد مغذی ضروری برای تولید گلبول های قرمز سالم اهمیت دارد. از جمله مواد غذایی که محتوای آهن و ویتامین B بالایی دارند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
دانه کدو تنبل (آهن)
صدف (آهن و ویتامین B12)
لوبیا سفید (آهن)
لوبیا چشم بلبلی (آهن و فولات)
جگر (آهن و ویتامین B)
گوشت گاو و گوسفند (آهن)
برنج سفید (فولات)
مواد غذایی و مواد مغذی دیگر نیز وجود دارند که میزان جذب آهن در بدن را افزایش می دهند و از این رو، مصرف آنها برای افرادی که با خطر آنمی مواجه هستند، اهمیت دارد. گوشت قرمز میزان جذب آهن را افزایش می دهد. ویتامین C و بتا کاروتن نیز به جذب بهتر این ماده مغذی کمک می کنند که در مواد غذایی زیر یافت می شوند:
هویج
برگ کولارد
پرتقال
فلفل قرمز
سیب زمینی شیرین
از سوی دیگر، برخی مواد غذایی و مواد مغذی وجود دارند که جذب آهن را کاهش می دهند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کلسیم: از مصرف لبنیات همراه با وعده غذایی سرشار از آهن پرهیز کنید.
تخم مرغ: تنها یک عدد تخم مرغ می تواند جذب آهن را حدود یک سوم کاهش دهد.
اگزالات: این مواد در برخی مغزهای خوراکی و در سبزیجاتی مانند کلم کیل و اسفناج یافت می شوند و از این رو، مشخص می شود چرا اسفناج منبع خوبی برای آهن نیست.
پلی فنول: این مواد با تراکم بالا در چای و قهوه یافت می شوند و از این رو، بهتر است این نوشیدنی ها را دو ساعت پیش از وعده غذای سرشار از آهن مصرف کنید.