عصرایران ؛ مهدی شادمانی - فدراسیون فوتبال ایران در چند روز اخیر به خاطر یک نامه نگاری مورد تقدیر قرار گرفته است. ایران نماینده در میان برترین های آسیا نداشت و فدراسیونی ها مدعی هستند که نامه اعتراضی شان منجر به ایجاد سهمیه برای ایران شده است.نامه ای که به نظر می رسد چندان قابل تعریف و تمجید نیست و اثراتش منافع زیادی هم برای ایران نداشته است.
البته که کلا در منفعت داشتن نامه اعتراضی ایران باید شک کرد . چرا که کنفدراسیون فوتبال آسیا در جواب اعتراض ایران اعلام کرد که فهرست کامل نبوده و ایران در نوشتن نامه اش عجله کرده است. پس از آن هم نام 3 بازیکن فوتسال ایران را به عنوان نامزدهای بهترین فوتسالیست آسیا اعلام کرد. یعنی کنفدراسیون فوتبال اسیا اساسا نپذیرفته که نامه ایران اثر داشته و بعد اتفاقی که رخ داده هم خیلی عجیب نبوده.
یعنی آنها بازیکنان فوتسال ایران را آن هم به خاطر رسیدن به رتبه سوم جهان نامزد انتخاب به عنوان مرد سال فوتسال آسیا کرده اند. در حالی که تا به حال هیچ آسیایی دیگری به چنین رتبه ای در جهان نرسیده و رتبه کسب شده از جایزه AFC و انتخاب به آن مردسال آسیا بسیار ارزشمندتر و جذاب تر است.
البته کنفدراسیون فوتبال آسیا از فغانی هم به عنوان داورآسیا تقدیر کرده - دقت کنید که جز انتخاب های مراسم نیست و فقط مورد تقدیر قرار گرفته - کاری که اگر نمی کردند خودشان زیر سوال می رفتند. فغانی در سال گذشته داور آسیایی فینال المپیک بوده و اعتبارش را حتما از داوری در آن دیداری می گیرد نه تقدیر AFC.
حالا فدراسیون فوتبال نامه ای را مایه مباهات می داند که آورده ویژه ای برای ایران نداشته است و به جایش قرار است در مراسمی شرکت کنند که بزرگی تیم ملی ایران را نادیده گرفته است. تیم ملی ایران 4 سال است که بهترین تیم آسیاست و حتما اگر به خاطر قوانین AFC نمی شود سردار آزمون و جهانبخش را در بهترین ها گذاشت حتما می شود طارمی و ابراهیمی را جز گزینه بهترین ها دانست و AFC قسمت مهمی از اعتبار 4 سال گذشته اش را از نام تیمی می گیرد که کی روش مربی اش است و مدت هاست،درآسیا شکست نخورده.
کارشناسان به صورتی عجیب از نامه فدراسیونی تقدیر می کنند که هم تیم نوجوانان و هم تیم جوانانش به جام جهانی رسید و تیم ملی اش بهترین اسیا اما خود فدراسیون در میان نامزدهای انتخاب به هیچ عنوان قرار ندارد . در حالی که ژاپن و کره با معیارهایی مشابه در فهرست قرار گرفته اند.
بدتر از تقدیر اشتباه از فدراسیون فوتبال نادیده گرفتن روابط غلط فدراسیون فوتبال است. مسوولان فوتبال ایران این روزها مانند همه روزهای گذشته فوتبال از کمترین رابطه بین المللی برای بهبود شرایط بی بهره اند. آنها دراخرین شاهکار حتی موفق نشده اند کنفدراسیون فوتبال آسیا و سوریه را مجبور کنند که در زمینی درست میزبان تیم ملی ایران باشند. هربار هم که قرار است فشاری به آنها وارد شود بهانه می کنند که علی کفاشیان عضو کنفدراسیون فوتبال آسیاست و اونتوانسته از جایگاهش برای تیم ملی استفاده کند.
اما سوال این است که رابطه نگرفتن با AFC مشکل کفاشیان است یا مهدی تاج . رییس فدراسیون فوتبال وقتی می تواند نامه بنویسد و دوستانی دارد که به خاطر نامه اش از او تعریف و تمجید کنند چطور نمی تواند از نایب رییس اش استفاده کند و یک میزبانی درست و حسابی برای تیم ملی فراهم کنند.
فدراسیون ازبکستان اما برخلاف فدراسیون فوتبال ایران پس از بلایی که بر سر تیم ملی ایران آمد با لابی بسیار خوب شهر میزبان سوریه را تغییر داده و حالا سوریه باید در کوالالامپور میزبان ازبکستان باشد. بعید است این روزها کسی از رییس فدراسیون فوتبال ازبکستان تعریف و تمجید کند او وظیفه اش را انجام داده و درست هم انجام داده و تیم ملی کشورش را منتفع کرده است. نه اینکه نامه ای بنویسند و برایش تبلیغات بکنند اما در ازایش چیزی به فوتبال ایران نرسد.