مقاله اخیر حسین شریعتمداری مدیرمسؤول روزنامه کیهان یکی از مهم‌ترین مخالفان برجام در روزنامه کیهان به خوبی حکایت از این معنا دارد. او در تحلیل خود نوشته است:« چه دستاوردی بالاتر و بزرگ‌تر از آن که ترامپ این سند نه فقط بی‌خاصیت بلکه حاوی «خسارت محض» را پاره کرده و ملت ایران را از شر آن خلاص کند!»
آنگونه که از شواهد پیداست دلواپسان ایران زودتر از طرفداران ترامپ منتظر ریاست او بر ینگه دنیا هستند.
دلواپسان می‌خواهند برجام نباشد. بر این اساس باید از آنها پرسید اگر برجام نبود و ترامپ به قدرت می‌رسید چه رفتاری با ایران داشت؟
ایران قبل از برجام با
مشکلات بی‌شمار اقتصادی حاصل از تحریم‌ها روبرو بود. بخش های صادرات نفت،
تجارت و مبادلات بانکی ایران زیر ضربات شدید تحریم ها در حال نابودی بود.
پول‌های ایران بلوکه شده بود و حتی در برخی موارد ایران مجبور
بود مانند دوران قبل از اختراع پول مبادله کالا با کالا انجام دهد. مثلا
نفت بدهد
و برنج بگیرد. اوضاع ایران شبیه دوره نفت در برابر غذای صدام شده بود.
ایران نفت صادر می کند و به جای پول آن کالا دریافت دریافت می کرد. صادرات
نفت ایران نیز گام به گام در روند کاهشی به سمت صفر شدن حرکت می کرد.
ایران قبل از برجام، کشوری منزوی در عرصه جهانی بود و دوستان جمهوری اسلامی به انگشتان یک دست هم نمی‌رسید؛ اکثر کشورهای جهان به واسطه فشارهای آمریکا، ایران و ایرانی را تحریم کرده بودند.
تصور کنید روحانی برنده
انتخابات نبود و سعید جلیلی فاتح خرداد 92 بود و برجامی امضا نمیشد. ترامپ با دولت و ملت ایران چگونه
برخورد می‌کرد. رییس جمهور «مو بور» آمریکا که تفکری ضد ایرانی دارد حتما فشارها را
بر ایران بیشتر می‌کرد. قطعا با روی کارآمدن یک رییس جمهور ضد ایرانی، مشکلات ایران بدون برجام را دو چندان می‌کرد.
ترامپ اما وقتی به قدرت رسید که توافق هستهای امضا شده بود. ایران به واسطه برجام دیوارهای تحریم را شکسته است. درهای کشور به سوی مردم و دولت‌های جهان گشوده است. تهران میزبان روسای جمهور و مقامات ارشد کشورهای مهم جهان است. همه مشتاق رابطه با ایران هستند.
معاملات اقتصادی ایران با کشورهای جهان باعث شده است سرمایه‌های ایران آزاد شود ودیگر احتیاجی نیست ایران برای دریافت پول‌های خود دست به دامن هزار واسطه شود.
ترامپ امروز با چنین ایرانی روبرو است. اگر او بخواهد برجام را پاره کند، توافقی که یک جهان پشت اوست را پاره کرده است. برجام توافقی است که به دنبال رایزنی ها و گفتگوهای 6 کشور مهم جهان و ایران به دست آمد و در مرحله بعدی در شورای امنیت سازمان ملل متحد با اجماع همه اعضا به تصویب رسید. برجام، برنامه ای است یک کشور به واسطه تصمیم رییس جمهوری اش نیم تواند آن را اجرایی نکند زیرا عواقب و هزینه های سنگینی را به دنبال دارد.
ترامپ اگر برجام را پاره کند با مخالفت کشورهای اروپایی که امروز دوست ایران هستند روبرو خواهد شد. اولین معترضان به رفتار احتمالی ترامپ نه ایرانیان بلکه اروپایی‌ها خواهند بود.
سال‌ها بود که ایران متهم پرونده هستهای بود اما حالا اگر ترامپ برجام را ملغی کند انگشت اتهام به سمت واشنگتن گرفته خواهد شد و جهان آمریکایی ها را عامل برهم خوردن توافق هستهای می‌داند نه ایران را.
برجام، روزهای خوبی را برای ایران رقم زده است و مشخص نیست چرا عده‌ای همچنان دوست دارند برجام را هوا کنند. ما که بر اساس فتوای مقام معظم رهبری به دنبال بمب هستهای نبودیم و تنها فناوری هستهای می‌خواستیم. امروز هم این فناوری را داریم .
در پایان باید به
دلواپسان وطنی گفت ترامپ و مشاورانش می‌دانند که نمی‌توانند برجام را یک
طرفه ملغی
کنند چون عاقل تر از این هستند که خود را متهم به خرابکاری در برجام و صلح
جهانی
کنند. شاید مرور سخنان ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در مورد توافق هستهای
خالی از لطف نباشد. او می‌گوید:« ما حتماً باید مذاکره میکردیم، این
تصمیم، تصمیم نظام بود تصمیم فرد نبود. نظام طرفدار مذاکره بود چه در دولت
قبلی و چه در این دولت و اگر این مذاکرات انجام نمیشد گزینه دیگر جنگ
بود.»
کلی گویی بس نیست؟ دستاورد مشخص برجام چی هست؟
تا دیروز از آمریکا می خواستید به برجام عمل کنه و امروز از اروپا می خواهید که فقط حفظش کنه، حالا عمل کردن بماند!
عصرایران از تو انتظار نداشتیم !
که ترامپ رو آچمز کرده
نه راه پیش داره نه راه پس
میشه الان بگین دستاوردتون توی این 4 سال دقیقا چی بوده؟
ملت رو چی فرض کردبن؟
اگه برجام نبود و ترامپ میومد روی کار چه اتفاقی میافتاد؟ هیچی نمیشد.حداقل ما هم تاسییات هسته ایمون رو داشتیم و این برگ برنده بود.الان چی؟
نه تاسیسات داریم ، تازه ترامپ هم میخواد برجام رو پاره کنه.
اینقدر هم نگید اروپا مخالفه اروپا مخالفه. دنیا روی پاشنه امریکا میچرخه. امریکا خودش یعنی جامعه بین الملل.
طرف دیگه ی سکه این بود که اورانیم غنی شده رو به درصدهای بالا سوق میدادیم و داخیر اورانیومی مون رو بیش تر و بیشتر میکردیم. اونقدر زیاد که از وحشت این قدرت مجبور بشن امتیاز بدن و امتیازی نگیرن.
الان ی سوال دارم و اونم اینه که فکر میکنید کره شمالی چقدر حاضره بگیره تا تاسیسات هسته و بمب های هسته ایشو پس بده؟ یک میلیارد دلار؟ ده میلیارد دلار؟ صد میلیارد دلار؟ 300 میلیارد دلار؟