روزنامه آفرینش نوشت:
طي دهه‌هاي گذشته به سبب وجود نظام تحريم‌ها، صنعت هوايي كشور با مشكلات و كمبودهاي فراواني مواجه بود كه نتيجه آن نقص فني مكرر هواپيماها و بعضاً سقوط و جان باختن مسافران بسياري گرديد. باتمام اين مشقت‌ها سيستم حمل و نقل هوايي كشور به كارخود ادامه داد و همچنان بخشي از نيازهاي ناوگان حمل و نقل كشور را تامين كرده است.
اما طي يك دهه اخير علاوه بر تنگ شدن حلقه تحريم‌ها، شاهد تشديد ضعف‌هاي فني و مديريتي در ناوگان هوايي كشور بوده‌ايم. متاسفانه در كشور ما به سبب نبود سازوكار صحيح تشكيل ايرلاين‌ها و حضور بخش خصوصي، هر ارگان و نهادي بدون داشتن تخصص و مهارت درحوزه حمل و نقل هوايي با كرايه يك يا چند فروند هواپيما براي خود ايرلايني تاسيس كرده و وارد آسمان كشور شده‌اند.
اين نبود تخصص و مهارت در حوزه مديريت ايرلاين‌ها به صورت سلسله وار به مراتب پايين‌تر نيز كشيده شده و ما امروز علاوه برتحريم‌هاي خارجي با ضعف‌هاي داخلي نيز مواجهيم. استفاده از هواپيماهاي رده خارج، توسط ايرلاين‌ها و عدم رسيدگي به وضعيت فني هواپيماها از جمله عوامل حادثه ساز طي سال‌هاي گذشته بوده است. تنها طي يك ماه اخير چند مورد گزارش از بازنشدن چرخ هواپيما در فرودگاه هاي مختلف كشور داشتيم كه علت آن از سوي كارشناسان عدم رسيدگي به موقع و گذشتن از ساعات پروازي استاندارد بوده است .
جداي از ضعف‌هاي فني و به كارگيري هواپيماهاي اسقاطي در سيستم حمل و نقل هوايي، درامر مديريت فرودگاهي نيز به شدت شاهد سوء مديريت‌هاي اجرايي هستيم. تا پيش از اين شاهد سقوط و نقص فني هواپيماها در هنگام نشستن و برخاستن بوديم، امروز شاهد تصادف هواپيماها در فرودگاه هستيم! مشخص نيست كه علت اين تصادفات و صدماتي كه به هواپيماها وارد مي‌شود چيست؟! فرودگاه‌هاي كشورما نه مانند انگليس و آلمان زيريك دقيقه ترافيك پروازي دارند و نه مانند فرودگاه دبي ظرفيت جا به جايي 50 ميليون مسافر را عهده دارهستند. اما مشخص نيست اين تصادف هواپيماها به چه جهت است. شايد راهنمايي و رانندگي بايد سري به مهرآباد و فرودگاه امام(ره) نيز بزند.
هرچند كه گفته مي‌شود فرودگاه‌ها ويترين و شناسنامه هركشوري تلقي مي‌شوند، اما از اين مسئله نيز گذر مي‌كنيم و قصد مقايسه با فرودگاه‌هاي مجلل امارات، قطر، پاريس، فرانكفورت، نيويورك و... را نداريم. حداقل اين انتظار وجود دارد كه ماموران و كادر رسمي فرودگاه ازهنگام ورود مسافر تا هنگام خروج، رسم مهمانداري و مهمان‌نوازي را به جا بياورند.
بازهم از برخوردهاي به دور از ادب با مسافران داخلي درهنگام تاخير‌ها و لغو پروازها مي گذريم، حداقل براي آن مسافرخارجي و توريستي كه براي بازديد به ايران آمده است شرايطي را فراهم كنيم كه ازهمان ابتداي ورودش به خاك ما تصورات و تبليغات منفي كه از اسم ايران و ايراني براي وي ترسيم كرده‌اند، در مقابلش تداعي نشود.
آيا هماهنگ كردن فرود هواپيما با آوردن پلكان سيار و اتوبوس حمل مسافر كار سختي است كه بعضاً مسافران در سرما و گرما در وسط باند فرودگاه بلاتكليف مي مانند. آيا براي مديران و مسئولان فرودگاه سخت است كه هنگام تاخير و لغو پرواز براي مسافران امكانات رفاهي فراهم كنند. البته اين امر با توجه به اينكه نيمي از پروازهاي كشور با تاخير انجام مي‌گيرد، كار دشواري است!!
گفتن اين موارد سياه نمايي نيست، اما ماموران امنيتي و گمرك فرودگاه نبايد مسافران را به چشم متهم ببينند و رفتاري مواخذه گرانه با آنها داشته باشند. اين سبك و سياق رفتاري درهيچ جاي دنيا مرسوم نيست، اما به سبب نبود نظارت براستانداردها در مديريت فرودگاهي كشور، اين مسائل به امري عادي مبدل شده است.
با تمام اين اوصاف انتظار مي‌رود مسئولان كشور درامر حمل و نقل هوايي و مديريت فرودگاهي، تاملي در عملكرد خود داشته باشند و با نگاهي به همسايگان زمينه ارتقاي كيفي پروازها و رفتارها را فراهم سازند تا بيش از اين شاهد تاثيرات و تبعات ناخوشايند در امر حمل و نقل هوايي و ناخرسندي مسافران از سيستم فرودگاه هاي كشور نباشيم.