عصر ایران - شماره تازه ماهنامه «عصراندیشه» حاوی گفت و گویی با دکتر ابراهیم یزدی هم هست که به خاطر لحن متفاوت، موجب تشکیک‌هایی در برخی محافل سیاسی شده است.
با این حال این چهره پُرسابقه سیاسی هر چند تأیید نکرده اما مطالب منتسب به خود را تکذیب هم نکرده بلکه یادآور شده:
«قرار بود طبق روال معمول، مطالب آن پس از پیاده شدن نوار مصاحبه جهت اصلاح و تأیید برای من ارسال شود و این کار صورت نگرفته است.»
«عصر اندیشه» به سردبیری پیام فضلی نژاد می‌کوشد در طیف اصول گرایان همان نقشی را ایفا کند که «مهرنامه» به سردبیری محمد قوچانی در اردوگاه اصلاح طلبان و روشنفکران و از این نظر، حضور و رقابت این دو هم به سود فضای سیاسی است هم فکری و هم مطبوعاتی.
در توضیح کانال اطلاع رسانی نهضت آزادی اما یک نکته دیگر هم جلب توجه می‌کند. این که « دکتر یزدی در حال حاضر در خارج از کشور به سر می برد.»
اهمیت این خبر را هنگامی بیشتر در می یابیم که بخش پایانی مصاحبه او با ماهنامه اندیشه پویا را در بهمن سال گذشته یادآور شویم:
« من همیشه در برابر بچه هایم احساس شرمندگی می کنم. من از وقت آنها می دزدیدم. حالا هم که هشت سال است هیچ کدام‌شان را ندیده‌ام. مشکل این است که نمی‌دانم پیش چه کسی باید بروم و برای چه کسی باید نامه بنویسم و درخواست کنم که اجازه دهند برای دیدن بچه هایم بروم. شما اگر کسی را می‌شناسید بگویید من بروم پیشش یا از طرف من به او بگویید چرا نمی‌شود من بروم دیدن بچه هایم؟»
بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که ابراهیم یزدی پس از 8 سال و نیم امکان خروج از کشور را پیدا کرده اما آیا می‌توان این سفر را یک علامت مثبت برای گشایش بیشتر فضای سیاسی و رفع موانع مشابه دانست یا تنها به خاطر سن و سال این سیاستمدار کهنه کار 85 ساله بوده است؟