ایــــــن اشکــــــــ هــــا از قلبیستــــــــ
که شبیــــــه دخترکـــــــــے لجبـــــــاز
فقطـــ تــــو را مے خواهـــد و
از بـــــازے با خاطراتـــــــــــ خستهـــ شـــــــده . . .
_______________________
دلى که اندوه دارد
نیاز به شانه دارد
نه نصیحت…
کاش همه این را مى فهمیدند….!
_______________________
این شعر آبی می نشیند روی کاشی
وقتی که معشوق غزل هایم تو باشی
برگرد…
شاید شعر آرامش بگیرد
چیزی نمانده واژه را از هم بپاشی
_______________________
صـــدای قـــلب نــیست
صـــدای پــــای تــوست
کـه شـب ها در ســینـه ام مــی دوی
کـــافی اســـت کــمی خــسته شوی
کـــافی اســـت کــمی بـایـستی …
_______________________
خیلی وقت است فراموش کرده ام …
کدامیک را سخت تر می کشم … ؟
رنــــج !
انتظار !
یا نفس را …
_______________________
گاهی به سرم می زند بزنم زیر همه چیز و همه چیز !
اما سر که کاره ای نیست ، این "دل” است که فرمانروایی میکند …
_______________________
تفاوتی ندارد خواب باشم یا بیدار
زیباترین تصویر پیش چشمانم همیشه "تویی”
_______________________
نمی دانــم …
چــرا بیــن ایــن همــه آدم
پــیــله کــرده امــ
بــه تــو …
شــاید فــقط با تــو
پــروانــه می شـــوم …
_______________________
دلم هوای تو را می کند میروم سراغ شعرهایم…
این روزها خوب یاد گرفته ام
خود را به کوچه علی چپ بزنم……!!
_______________________
وقتی عطر تنت را میخواهم
به باد هم التماس میکنم
خدا که جای خود دارد
_______________________
حکایت کنگر خوردن و لنگر انداختن است
حضور خاطراتت در وجود من …
_______________________
تــو را که از دلــم کم میکنــم
باقیمانده صفــر میشــود …
_______________________
پرستوهای رؤیا
هر شب تو را
در چشم من
تخم می گذارند
و سحرگاهان
فوج فوج
از شاخسار نگاهم
به باغ دلم پر می کشی
و مرا چون سازی
از نغمه های شیرین
پر می کنی
دنیای قشنگی دارم
با خیال بیدارت !
_______________________
همیشه باید کسی باشد
تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه‌ات بفهمد
باید کسی باشد … …
که وقتی صدایت لرزید بفهمد
که اگر سکوت کردی، بفهمد …
کسی باشد که اگر بهانه‌گیر شدی بفهمد
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن بفهمد
به توجهش احتیاج داری
بفهمد که درد داری که زندگی درد دارد که دلگیری
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچکش تنگ شده است
بفهمد که دلت برای قدم زدن زیرِ باران
برایِ بوسیدنش برایِ یک آغوشِ گرم تنگ شده است
همیشه باید کسی باشد همیشه…!