این انتظار اما درست همان چیزی است که مخالفان روحانی به دنبال آن هستند. یک سال تا انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم باقی است و مخالفان دولت به دنبال این هستند که روحانی را عصبانی کنند. می‌خواهند رئیس دولت یازدهم به جای اینکه به مسائل کشور بپردازد، روزهای خود را به جواب دادن به این گروه و یا آن گروه شب کند.
مخالفان روحانی از نتایج انتخابات ریاست جمهوری
92 عصبانی بودند. بعد از توافق هسته‌ای عصبانی‌تر شدند. نتایج انتخابات مجلس به
ویژه در شهر تهران بر آتش عصبانیت آنها بنزین ریخت. حالا این مخالفان عصبانی می‌خواهند
که روحانی هم عصبانی باشد. آنها می‌دانند که در فضای متشنج سیاسی نمی‌شود تصمیم
درست گرفت.
شاید بتوان گفت مخلفان روحانی بهتر از طرفداران او ارزش این یک سال باقی مانده از دولت را درک کرده‌اند. روحانی در این یک سال باید با آرامش اهداف خود را پیش ببرد و میوه این آرامش را در سال آینده و در انتخابات ریاست جمهوری برداشت کند.
از بین رفتن آرامش روحانی یعنی درگیر شدن تمام دولت در درگیری‌های سیاسی. دوران محمود احمدی نژاد نشان داد که اگر رییس دولت درگیر بازی‌های سیاسی شود، بزرگ‌ترین ضربه را دولت می‌خورد.
گفت‌وگوی تلویزیونی روحانی با مردم در شب گذشته نشان داد که رییس جمهور به خوبی این معنا را درک کرده است. روحانی با گزارشی که به مردم داد به همه اعلام کرد که " عصبانی نیستم".
روحانی شب گذشته می‌توانست بیاید به جای اینکه آمار بدهد همچون گفت‌وگوهای رییس جمهور سابق همه را متهم کند و بگوید عده‌ای نگذاشتند کار کنم. دیشب عده‌ای منتظر بودند تا روحانی تمام کاستی‌ها را به گردن دیگران بیندازد اما روحانی این کار را نکرد و از کارهای انجام شده گفت و کارهایی که می‌خواهد انجام بگیرد.
اقتصاد مقاومتی، برجام، اشتغال و ... با دعوای سیاسی حل نمی‌شود. این را روحانی می‌داند و باید موافق دولت او نیز این مسئله را درک کنند.
دولت باید تا آنجایی که می‌تواند از بحران‌ها فاصله بگیرد. بحران‌سازی درست همان زمین بازی است که دلواپسان برای روحانی طراحی کرده‌اند. روحانی آرام برای پیش برد اهداف بهتر از روحانی عصبانی است.
سه سال گذشته برای روحانی درس بزرگی بود. او بعد از سال 92 گاهی به خاطر برخی انتقادها و البته کارشکنی‌ها عصبانی شد. عصبانی شدن او باعث شد تا فضای برای تخریب دولت و شخص ریس جمهور برای منتقدان و دلواپسان باز شود تا روحانی را از زیر تیغ انتقاد خود بگذرانند.
یک سال تا پایان دولت روحانی باقی است و دولت تلاش می‌کند اهداف برجام را محقق کند و به نظر می‌رسد دوست ندارد وارد دعواهای سیاسی شود. روحانی شب گذشته هم از مشکلات گفت و هم از گشایش‌ها و این یعنی اینکه روحانی به خوبی درک کرده مسیر موفقیت از آرامش می‌گذرد نه جنجال.
"شیخ دیپلمات" که ید طولانی در عرصه دیپلماسی دارد می‌خواهد یک سال آینده را با دیپلماسی سپری کند. شاید باید بگوییم روحانی درگیری‌های سیاسی با مخالفان را برای سه ماه آخر دولت گذاشته است. به نظر می‌رسد روحانی در آن روزها لباس رزم خود را برای مقابله با مخالفان به تن کند.