برای نخستین بار دانشمندان توانستند آنچه را که در زیر ابرهای قطور زهره می گذرد به روشنی درک کنند.
دانشمندان علوم فضایی با استناد به مشاهدات دقیق کاوشگر ونوس اکسپرس حالا می دانند که الگوهای آب و هوایی حاکم بر ابرهای قطور سیاره زهره چگونه با توپوگرافی سطح این سیاره در ارتباط است.
به باور دانشمندان، ابرهای زهره نه تنها مانعی در درک ما از ناشناخته های این سیاره نیست، بلکه مسیر بررسیهای دانشمندان از آنچه در سطح این سیاره می گذرد را بازتر می کند.
زهره سیاره ای داغ محسوب می شود که علتش هم فرآیندهای شدید گلخانه ای در آن است. اندازه گیریهای دقیق نشان می دهد که دمای سطح این سیاره حتی تا ۴۵۰ درجه سلسیوس هم می رسد.
وقتی به زیر ابرهای زهره دقت می کنید با فضای وهم آلودی مواجه می شوید. در اینجا نه تنها دمای هوا زیاد است بلکه نور ناچیزی از خورشید در محیط دیده می شود. ابرهای ضخیم زهره عامل این تاریکی همیشگی هستند. در سطح آن هم عملا چیزی به نام باد نمی وزد چون سرعت جریان هوا نهایتا یک متر بر ثانیه است.
البته این سناریویی نیست که ما در حین تماشای عادی زهره از بالا متوجه آن شویم. آنچه که دانشمندان آژانس فضانوردی اروپا درباره خواهر زمین متوجه شده اند به لطف نگاه تیزبین کاوشگر ونوس اکسپرس است.
ابرهایی به ضخامت ۲۰ کیلومتر اطراف زهره را احاطه کرده اند که در حد فاصل ۵۰ تا ۷۰ کیلومتری سطح آن مستقر هستند و به همین دلیل در مقایسه با محیط زیرشان به مراتب خنکتر هستند. دانشمندان متوجه شده اند دمای ابرهای زهره چیزی درحدود ۷۰ درجه سلسیوس است یعنی مشابه دمای ابرهای فوقانی زمین.
منبع: مهر