خیلی ها آمده بودند. از بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی گرفته تا حسین رضایی که از زمان بازی در فیلم «زیر درختان زیتون» تا به حال کسی از او خبر نداشت. حتی برخی سیاسیون چون حسین فریدون و مصطفی کواکبیان.
هنوز عقربه های ساعت ساعت 8:30 را نشان نداده بودند که پیکر عباس کیارستمی از راه رسید. هنرمندانی که زودتر به محل مراسم رسیده بودند روی صندلی های چیده شده جای گرفتند و دوستداران سینمای کیارستمی کم کم به جمع ملحق شدند تا حیاط کانون پرورش فکری از جمعیت انباشته شود.
ترجیح لواسان به مراسم کانون
احمد کیارستمی هم از راه رسید و پشت سن مشخص شده در کنار اصغر فرهادی و پرویز پرستویی جای گرفت تا مراسم را ایستاده نظاره گر باشد.
خیلی ها آمده بودند. از بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی گرفته تا حسین رضایی که از زمان بازی در فیلم «زیر درختان زیتون» تا به حال کسی از او خبر نداشت. حتی برخی سیاسیون چون حسین فریدون و مصطفی کواکبیان.
البته برخی چون حامد بهداد، فرامرز قریبیان و بابک حمیدیان از جمله هنرمندانی بودند که حضور بر سر مراسم کیارستمی در لواسان را به شرکت در مراسم برگزار شده در کانون پرورش فکری ترجیح دادند.
مسعود کیمیایی تمرکز نداشت
هنرمندان مشخص شده برای سخنرانی در مراسمی که در محل کانون پرورش فکری برگزار شد، یک به یک پشت میکروفن قرار گرفتند. برخی چون اصغر فرهادی و حجت الله ایوبی با متنی از پیش نوشته شده و کاملا آماده پشت تریبون قرار گرفتند و عده ای هم چون ابراهیم فروزش و مسعود کیمیایی تمرکز چندانی نداشتند و خیلی زود عرصه را به دیگری واگذار کردند.
مکانی برای تبلیغ رسانه ها
بازار تبلیغ برخی رسانه ها با انتشار پوستر برای مراسم هم گرم بود و در هر سو پوستری با تصویر عباس کیارستمی که لگوی رسانه یا شرکتی روی آن درج شده بود به چشم می خورد.
واکنش های چندگانه حاضران
مراسم طبق برنامه ریزی پیش می رفت اما حاضران که در واکنش یکدست نبودند گاه با تشویق و گاه شعارهایی چون «تسلیت» سخنران ها را همراهی می کردند اما بیشترین تشویق مراسم را اصغر فرهادی با بیان اصطلاح سفره لیسان به خود اختصاص داد.
مراسم به همت داوطلبانی که کاور خانه سینما به تن داشتند کنترل می شد اما گاه کنترل علاقمندان سینما دشوار می شد.
لواسان نه چندان سوت و کور
پرویز پرستویی از حاضران خواست تا با عباس کیارستمی در همین مراسم کانون بدرقه کرده و به دلیل محدودیت فضا کسی در مراسم لواسان شرکت نکند اما بسیاری از اهالی لواسان و برخی تهرانی ها برای همراهی آقای کارگردان به لواسان رفتند و از آنجا که حضور در این فضا برنامه ریزی نشده و خودجوش بود گاه سرودی دسته جمعی خوانده می شد و گاه هم کسی شعری می خواند.
هرچند به نظر می رسید افراد کمتری برای شرکت در مراسم خاکسپاری عباس کیارستمی در شهر لواسان حضور یابند اما شهر از بنرهای تسلیت و پوسترهای حاوی عکس این فیلمساز پر بود و به نظر می رسید شهر برای پذیرایی از عباس کیارستمی کاملا آماده است. هرچند برخی بنرها مانند بنری که روی آن این جمله چاپ شده بود: «کارگردانی که فیلم هایش دیده نشد» ناشی از عدم شناخت عباس کیارستمی بودند اما نصب هر بنر نشان از محبت مردم و برخی مسوولان به هنرمند تازه درگذشته بود.
آرامش در سکانس دلخواه
عباس کیارستمی میان خاک آرام گرفت. در قطعه ای که در دو سوی آن می توان لوکیشن های مورد علاقه کیارستمی از فضاهای جاده ای را یافت. شبیه به بسیاری از سکانس های فیلمش در «طعم گیلاس و «زیر درخت زیتون» جاده ای میان کوه پیچ خورده و بالا می رود.
ساعت ها می گذرند و جمعیت خیال رفتن ندارد. همه در سکوت خیره به هم مانده اند اما ماندن بی فایده است باید رفت و خاطره عباس کیارستمی را در ذهن ها ماندگار کرد.