عصر ایران؛ جعفر محمدی - بیلبوردهایی
که شهرداری تهران در سطح شهر نصب کرده است، یک سلسله بحث های دامنه دار را
در فضای رسانه ای کشور به وجود آورده است. موضوع این بیلبوردها، گوشزد
کردن جنایات آمریکا و نقاط ضعف جامعه ایالات متحده است، از جمله این که به
شهروندان ایرانی یادآوری می کند که آمریکا تنها کشور دنیاست که از بمب اتمی
استفاده کرده است یا از هر 5 کودکی که در این کشور به دنیا می آیند، 2
نفرشان نامشروع است و هر 9 ثانیه یک زن در آمریکا کتک می خورد و از این
قبیل مسائل.
این تابلوهای تبلیغی، واکنش های متعدد و منتقدانه ای را
در میان افکار عمومی به وجود آورد و رسانه ها نیز بدان پرداختند؛ موج
بزرگی هم در فضای مجازی به راه افتاد. عده ای نیز از این ماجرا بهره برداری
سیاسی کردند و آن را به تمایل شهردار تهران برای کاندیداتوری مجدد در
انتخابات ریاست جمهوری نسبت دادند.
در واکنش، رسانه ها و چهره های
نزدیک به شهرداری تهران با انتشار مقالات و مصاحبه هایی، از منتقدان را
"شیفتگان آمریکا" خواندند و انتقاد کردند که چرا از افشای چهره پلید آمریکا
ناراحت هستند و مگر شهرداری در این تابلوها، دروغی گفته است؟!
فارغ
از حب و بغض های سیاسی که در میان حامیان و منتقدان این تابلوها می تواند
وجود داشته باشد، در یک نگاه مردمی، علت واکنش های مخالفت آمیز با این
تابلوها نه مسائل انتخاباتی است و نه نگرانی از افشای چهره آمریکا در
ایران.
آنچه باعث شده است ناظران غیر سیاسی و بی طرف - که عموم مردم
هستند - با دیدن این تابلوها و بیلبوردها، سری به تأسف تکان دهند، احساس
نامطلوبی است که به آنها دست می دهد.
این حس در وهله نخست ناشی از
این پرسش است: "خب! به ما چه؟!" این که در آمریکا از هر 110 نفر یکی شان
زندانی است، به ما چه ربطی دارد؟ آیا کمکی از دستمان بر می آید؟!
نقد دیگر، ایجاد موج منفی در شهر است. این که شما از خانه تا محل کار مدام طرح ها و نوشته های منفی ببینید، باعث حال خوش نخواهد بود.
همان
طور که نمایش آثار هنری، پیام های فرهنگ مهربانی، تبریکات عید فطر و ...
حال عمومی و روانی شهروندان را بهبود می بخشد، نمایش زشتی ها و پیام های
منفی -فارغ از هر گونه نگاه و قضاوت سیاسی- از منظر روانشناسی ناخوشایند
است.
وظیفه فرهنگی شهرداری، پمپاژ انرژی مثبت در میان شهروندان است
نه این که فرد سر کوچه خود، طرحی از یک جنین امریکایی ببینند که نوشته
کنارش حاکی از نامشروع بودنش هست، بعد از دو کیلومتر رانندگی، پیامی درباره
بمباران اتمی و کشتار جمعی بخواند و سر چهار راه بعدی، مطلع شود که در
گوشه ای از جهان، هر 9 ثانیه یک زن مورد ضرب و شتم قرار می گیرد و درست قبل
از رسیدن به محل کار ، تصویر دو تروریست موتور سوار در حال کشتن یک فرد را
ببیند و روزش را چنین آغاز کند و به طرز مشابهی به اتمام برساند!
نکته
دیگر این است که مخاطب غیر سیاسی، با تمام وجود احساس می کند که تنها ربط
این تابلوها به مردم ایران، لاپوشانی مشکلات داخلی است.
چنان مشکلات
داخلی آمریکا را به رخ مردم ایران می کشند که انگار ما در مدینه فاضله
زندگی می کنیم که نه دزدی های مستمر در آن وجود دارد، نه جنایتی رخ می دهد و
نه نیمی از زندانیان کشورمان، مستقیم یا غیرمستقیم، مرتبط با مواد مخدرند و
نه آمار خودکشی در جامعه ما نگران کننده است. هیچ زنی هم البته مورد ضرب و
شتم قرار نمی گیرد.
این که مدام مشکلات مردم کشورهای مختلف جهان را
در چشم مردم فرو کنیم، حال مردم را بد می کند و خیلی هم خوب می فهمند که
در ورای این پروپاگاندا، کوشیده می شود سوء مدیریت های داخلی کتمان شود و
الّا چرا به جای این که بدبختی های دیگران را جار بزنند، از عملکرد درخشان
خودشان نمی گویند؛ مثلاً چرا نمی توانند بگویند میزان طلاق در جامعه ایران
کاهش یافته، تعداد معتادان کمتر شده، سن اعتیاد و فحشا بالا رفته، میزان
شادی ایرانیان افزون تر شده، زمان تفریحات شان افزایش یافته و ... ؟!
یک جامعه رو به جلو، قاعدتاً باید پیشرفت هایش را جشن بگیرد نه این که بدبختی های دیگران را در بوق و کرنا کند.
نکته
دیگری که شهروند عادی و غیرسیاسی را آزار می دهد، این است که با دیدن این
تابلوها احساس می کند عوارضی که به شهرداری می پردازد و باید صرف رفاه او
شود، در اموری هزینه می شود که اساساً نفعی به حال شهر و شهروندان ندارد.
وظیفه شهرداری، "شهر" داری است نه پرداختن به امور سیاسی و بین المللی و شمارش نوزادان نامشروع در امریکا!
این
ها نکاتی است که مردم را ناخرسند کرده است و الّا برخلاف آنچه مدافعان
شهرداری می گویند، منتقدان، "شیفتگان آمریکا" نیستند، بلکه مردمی هستند که
ضمن آشنایی با آمریکا و عملکردهایش، تنها حرف شان این است که شهرداری به
کار اصلی اش مشغول باشد و کار "آگاه سازی مردم درباره واقعیت های جهان" را
به نهادهای دیگری که متولی اش هستند واگذار کند.
امار قتل با سلاح سرد ماشاله بیداد میکنه .. تو امریکا حمل اسلحه مجازه... وای به روزی که تو ایران حمل اسلحه مجاز بشه
توو همون آمریکا که تو چنتا ایالتش حمل اسلحه آزاد و قانونیه آماره کشتارشون و خشونتشون کمتر از ایرانی هست که شما دارید ادارش می کنید
در عصر آزادی اطلاعات مردم ما حق ندارن بدونن تو کشوری که صبح و شام ایران رو به نقض حقوق بشر متهم می کنه چی میگذره؟! آیا دانستن حق مردم نیست؟!
اگرشمابرای مردم آمریکا متاثرمیشویدپس برای ظلم های فجیع دریمن وعراق وسوره وفلسطین چه می کشید؟!
مردم تهران که سکولارنیستندکه افزایش بینش سیاسی راازدین وفرهنگشان جدابدانندِ
این برای کسانی است که آنجارامدینه فاضله والگوی توسعه می دانندومعلومه توجیهی برای این هاندارندوالاشمابه آن می پرداختی!
دلمون انرژی مثبت میخواد !!!!! مگه ونموقع ک عکس آثار هنری رو بیلبوردها بود کسی اعراض کرد ؟!؟!!؟ چرا باید از بودجه عمومی که از جیب من و شما هست برای اهداف سیاسی استفاده بکنن ؟؟!!؟!؟ به ماچه ربطی داره تو آمریکا چندتا بچه نامشروع هست ؟؟؟!!؟
این چند ماهه هم خوشتون باشه
تا بعد...
خودباختگی وبی غیرتی هم حدی داره!
خجالت بکشین
منتشرکن روشنفکر
بد بختی ما رو ببین روشنفکر بودن شده فحش ... آفرین به تو تاریک فکر
می توان با بی احترامی نکردن پیام خود را به مخاطب انتقال داد
به جای دیدن نیمه خالی لیوان می توان نیمه پر آن را دید و با رساندن مطلب حال خوب هم ایجاد کرد
متشکرم
شیفتگان آمریکا
گفتی باور کردم
اصرار کردی شک کردم
قسم خوردی مطمئن شدم که دروغ می گویی.
تحلیل و نوشته بسیار زیبایی است. این آقایان در شهرداری فقط میخواهند مردم را سر کار بزارند و ومشکلات را لاپوشانی کنند.
در کشوری که دم از اسلام ناب میزند والا جای تاسف است که این همه مشکل برای مردم خصوصا جوانان وجود دارد. در حالیکه ادعا داریم بهترین مکتب ،بهترین و باسابقه ترین تمدن و فرهنگ را داریم. اما هرچه می بینیم خلاف است. خودتان را بررسی کنید و ببینید اشکال کار کجاست .اگر با مردم روراست باشید همه چیز درست خواهد شد.لازم نیست مشکلات دیگر کشورها را بنویسید چونکه مردم با توجه به دسترسی راحت به اطلاعات خوب میدانند.
وضع ایران هم مشخصه
فقط به من بگید کجای دنیا خوبه
گامبیا یا گواتمالا؟
متاسفم
لطفا آقای قالیباف بیلبورد مربوط به دزدی ها،اختلاس ها،فیش حقوقی ها،آمار طلاق،جوانان تحصیلکرده بیکار،آمار اعتیادو آمار فحشا به خاطر فقر در ایران را هم بی زحمت بزند.
آنها هم آمارشان در بعضي مسائل بد نيست
فلك را سقف بشكافيم و طرحي نو در اندازيم
حالا متاسفانه از صبح كه از خواب بيدار مي شويم و پا در كوچه ميگذاريم ناني بخريم با لجن پراكني و فحش و ناسزاي مسئولين كشور به همديگر و به مردم ساير كشورهاي دنيا روبرو مي شويم تا شب كه اگر ماهي يكبار تلويزيون را روشن كنيم همين طور برنامه لجن پراكني مسئولين ايران به مردم ساير كشورها اعم از مردم مسلمان كشور هاي اسلامي و مردم غير مسلمان ديگر ...
بالاخره همه مردم هم با شخصیت منفی صرف سر و کار ندارند
متاسفانه بعضی از رسانه ها تونستن کاری کنن که سقف فکر بعضی از مردم به اندازه ای باشه که اون رسانه ها میخوان.
حالا چطور به این دسته از مردم میشه گفت که حرفی که غربیا میزنن و به عنوان ارزش دارن معرفی میکنن آخرش به بن بست میرسه و باید مراجعه به دستورات الهی کرد نمیدونم.
شستشوی مغزی رو فقط امریکا میده نه؟!!!
مثلا شما خودت فکر کن ببین از بین اون سه تا بیلبوردی که توی عکسها اومده، چرا فقط موضوع نوزادان نامشروع برای شما خیلی مهم و پر اهمیت بوده؟! به نظر خودت چرا؟
پس اونهایی که موافقند این کامنت رو داغ کنند تا همه آقایان بفهمند که ما مردم، میفهمیم و خواهان پاسخگویی مسئولین هستیم و اگر صدامون در نیامده از نجابتمونه و اینکه نمیخواهیم بهانه به دست سودجوها و فرصت طلبها بدیم. میخواهیم که مسئولین خودشون خجالت بکشند و بدونند که باید به مردم پاسخگو باشند.
و اینکه میخواهیم نمایندگان (واقعی) مردم در مجلس، که مصونیت قضایی دارند، به حکم وظیفه، از طرف ملت، این دوستان رو مورد بازخواست قرار بدهند (به نحو مقتضی)
مشابه متناسب با عبارات همراه آن، باید به صورت " سن اعتیاد و فحشا پایین آمده " باشد.
الکی یعنی ما خوبیم
شهرداری باید به شهروندانش توضیح دهد بودجه صرف شده برای این همه بیلبورد داری موج منفی را با چه مجوزی هدر داده است.
می شه اطلاع رسانی کنن در گواتمالا از هر چند نفر چند نفر زندانی هستند یا در زلاند نو هر چند ثانیه یک زن کتک می خوره؟
اقا بس کنید،ملت بهتر از شما وضع جامعه ایران و هم امریکا را میداند؟!!!!!!!!
ملت شما ها را میشناسد!!! میخوام زار زار گریه کنم ، فقط نگو چرا؟!!!
احسنت عصر ايران... جانا سخن از زبان ما ميگويي
واقعا ما چه ملتی هستیم که تا الان حواسم نبود که از هر پنج نوزادی که در آمریکا متولد می‌شود، دو نوزاد مشروع است؟!
و این باقر قالیباف بود که به ما فهماند غربی‌ها فکر میکنند که خوشبخت هستند ولی آنها بدبخت‌ترین مردم جهان هستند و خوشبخت راستکی ما هستیم.
ضمنا خیلی زشته که تو پایتخت کشور این بیلبوردها نصب بشه
تصور نکن کسایی که میخوان برن نمیدونن اونور آب چه خبره، اتفاقا خیلیهاشون بهتر از من و شما و شهرداری تهران میدونن و در تصمیم گیری عقلایی و منطقی رفتن رو انتخاب میکنند.
آنکس که نداند و نداند که نداند
در جهل مرکب ابدالدهر بماند