عصرایران؛ رضا غبیشاوی - چند هزار نوجوان ساکن تهران از طریق شبکه های اجتماعی موبایلی باهم قرار گذاشتند و در روز سه شنبه در کنار یکی از مراکز خرید معروف غرب تهران (مرکز خرید کوروش) تجمع کردند.
این اقدام از سوی دانش آموزان دختر و پسر به مناسبت
پایان امتحانات مدرسه صورت گرفت. این تجمع از شبکه های
اجتماعی نیز فراتر رفت و به رسانه ها رسید. پلیس در این ماجرا دخالت کرد و
افراد حاضر در این تجمع متفرق شدند.
در این باره می توان به
دو نکته اشاره کرد:
1-
این اتفاق را می توان قدرت نمایی و خودنمایی (به معنی مثبت) نسل دهه هفتادی و هشتادی توصیف کرد. قدرت نمایی با
ابرازهای ارتباطی نوین مجازی. آنها می خواهند بگویند "ما هستیم" و به
دنبال آن، نیازها و شرایط خود را به همه یادآوری کنند. البته این نوع قدرت نمایی و خودنمایی نسل جدید خود نیز نشانه ای از عصر جدید (عصر الکترونیک/ موج سوم/ عصر مجازی) است.
این نوجوانان زیر 20 سال با دنیایی متفاوت از سایر بخش های سِنی جامعه، دارای نیازها، مطالبات، نگاه، جهان بینی و از همه مهم تر مطالبات خاص خود هستند.
بر
تصمیم گیران و تصمیم سازان ایران است که این بخش از جامعه و نیازها و مطالبات آنها را جدی
بگیرند و به دنبال گفتگو، تعامل، رفع نیازها و دغدغه ها و از همه مهمتر
شناخت آنها باشد.
2- یکی از ابزارهای قدرت، رسانه است و هم اکنون مهم ترین و تاثیرگذارترین ابزارهای نوین ارتباطی در دستان
همین نوجوانان است. آنها فارغ از دغدغه های معمول و روزمره زندگی و خط قرمزهای سلیقه ای، وقت
زیادی را برای به روز ترین و تاثیرگذارترین ابزارهای ارتباطی و رسانه ها می
گذارند و به همین دلیل در استفاده و به کارگیری از این ابزارها مهارت دارند.
قبل از این هم جمعیت نوجوان ایران خود را نشان داده بود؛ یکی از مهم ترین عرصه های خودنمایی نوجوانان در ایران را می توان واکنش ها به درگذشت مرتضی پاشایی دانست. خواننده ای جوان که ترانه های او همزمان با
کانال های رسمی، به صورت غیررسمی در اختیار شمار زیادی از نوجوانان و
جوانان در شهرهای کوچک و بزرگ ایران قرار گرفت و آنها را به تجمع در خیابان
ها و پارک ها برای واکنش و ابراز احساسات به درگذشت پاشایی کشاند.
این
حادثه بزرگی بود اما حوادث کوچکتری هم در این روزها و ماه ها روی دادند که
نشانه های نسل دهه هفتادی و هشتادی است. از جمله می توان به اعتراضات اخیر دانش
آموزان به سختی چند امتحان نهایی اشاره کرد که همزمان در چند شهر ایران
برگزار شد و واکنش آموزش و پرورش را برانگیخت. دانش آموزان از طریق شبکه های اجتماعی موبایلی باهم هماهنگ کننده و خواسته عمومی را مطرح کرده بودند.
از دیگر اتفاقاتی که بخشی از آن نشانه این خودنمایی و قدرت نمایی است می توان به انتخابات ریاست جمهوری 92 و انتخابات مجلس 94 اشاره کرد. در این دو انتخابات بخش عمده فعالیت ها برای بررسی اصل شرکت در انتخابات، انتخاب کاندیدا یا کاندیداهای مناسب و حمایت از او یا آنها در فضای مجازی روی داد که بخش مهمی از قوی ترین بازیگران آن نوجوانان و "تازه جوانان" هستند.
دهه هفتادی ها و
هشتادی های ایران با ابزار مهم وپرقدرت رسانه های نوین به ایفای نقش و
بازیگری در دنیای امروز می پردازند و روز به روز بر سطح کمی و کیفی این
تاثیرگذاری افزوده می شود. باید بیش از پیش به آنها اهمیت داد و منتظر دیگر خودنمایی ها و قدرت نمایی های آنها بود.
از این رو، باید نحوه تعامل خردمندانه با این نسل پویا یاد گرفت از برخوردهای سخت و دهه پنجاهی با آن خودداری کرد که اگر چنین شود،بسیار خسارت بار خواهد بود.
واقعا تعریفمون از آزادی چیه؟؟؟
آیا اگه آزادی یک نفر آزادی بقیه رو محدود کنه این اسمش آزادیه؟؟؟
آیا وقتی می‌گیم چاردیواری اختیاری می‌توان دامنه چاردیواری را به همه فضاهای عمومی جامعه توسعه داد؟؟؟؟
اعتراض به امتحانات....! میام براتا...!
اعتراض بکننین.. درس نخونین . .. ستاره بچینین
دهه ی زجری ها...
از کجا حرف می زنی دوست عزیزی که اسمت رو هم نمیشه خوند و معنی اسمت هم معلوم نیست چیه؟؟؟؟
چه خفقانی تو این جامعه می بینی که این قدر بی تاب شدی؟؟؟
منظورت از خفقان اینه که نمی ذارن بی بندوباری رایج بشه؟؟؟
واقعا خجالت آوره!!!!
قدر این مملکت اسلامی تون رو بدونید و ناشکری نکنید!!!!
مثل ما زمان جنگ نبودند که نه اسباب بازی باشه و نه غذا به اندازه کافی و نه استرس والدین و تعداد زیاد بچه ها و ...
شانسشون خوب بوده از ما دیرتر دنیا اومدند
مخصوصا" که به گذشته ای که هیچ تعلق خاطری به آن ندارند کوچکترین اهمیتی نمی دهند
خخخخخخخخ