مهر - ترکمن صحرا منطقه‌ای در شمال شرقی ایران است. از غرب به دریای خزر، ازشمال به جمهوری ترکمنستان، از شرق به خراسان و منطقه نیمه‌خشک بجنورد و دره گز و از جنوب به کوهپایه‌های جنگلی البرز شمالی محدود است. شهرهای گنبد کاووس، بندرترکمن، آق‌قلا، مراوه‌تپه، کلاله، سیمین‌شهر، گمش‌تپه و ... در شمال استان گلستان را دربر میگیرد و بخشی از آن در بجنورد واقع شده است. اکثریت نسبی جمعیت ترکمن صحرا را ترکمنها تشکیل می‌دهند که مردمانی ترکمن زبان و مسلمان اهل تسنن هستند.
این منطقه دارای مراتع سرسبز و چمنزارهای وسیعی است و به واسطهی آن، دامداری و پرورش اسب از اهمیت به سزایی برخوردار است. اغلب ترکمنها به اسب و پرورش آن علاقه زیادی دارند و در طول تاریخ، آنها با اسبهایشان شناخته شده اند. شاعران ترکمن نیز درباره اسب و خصایص آن اشعار زیادی سروده اند. اندام متناسب، بدن کشیده و با ظرافت، اندام حرکتی ظریف در عین حال مستحکم، نیم رخ صاف یا برجسته، بخلوق کوتاه، سینه باریک و پشت و کمر کوتاه و مستقیم و گردن طویل از خصوصیات این نژاد است.
امروزه خالص‌ترین اسب‌های ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان از توابع استان خراسان شمالی می‌توان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا می‌باشد. شهرستانهای گنبدکاووس وکلاله نیز از مراکز مهم پرورش اسب ترکمن در استان گلستان محسوب میشوند.بسیاری ازکودکان ترکمن با اسب بزرگ میشوند. چابکسوار شدن در بزرگی آرزوی اغلب آنها است.
به همین دلیل قدرت سوارکاران ترکمن نیز دست کمی از اسب های اصیلشان ندارد. اکثر چابک سواران حال حاضر ایران ترکمن هستند و شهرستان گنبدکاووس به عنوان مهد اسبدوانی و پایتخت اسبدوانی و پرورش اسب کشور شناخته میشود. هرساله مسابقاتی تحت عنوان کورس بهاره و پاییزه، روزهای پنجشنبه و جمعه درشهرهای گنبد، آق قلا وبندرترکمن برگزار میشود.