کارگاهان و مردم در حال تماشای جنازه مردی که به علت فرار از دست پلیس به علت حمل "آبجو" به ضرب گلوله آنها کشته شده است.
در سال 1920 اصلاحیه هجدهم قانون اساسی ایالات متحده که ممنوعیت استفاده از نوشیدنی های الکلی در مکانهای عمومی را به دنبال داشت، تبدیل به قانون و لازم الاجرا شد.براساس این قانون تولید، فروش و حمل و نقل نوشیدنی های الکلی غیرقانونی اعلام شد و در پی آن کلیه کارخانه های آبجو سازی به حالت تعلیق درآمدند. اما غیرقانونی کردن محصولی اینچنین پرطرفدار نمی توانست برای مدت زیادی دوام بیاورد زیرا نه تنها مصرف کنندگان بلکه تولید کنندگان نوشیدنی های الکلی ازین وضعیت به شدت ناراضی بودند.
در سال 1933 ابتدا نوشیدنی هایی که تنها 2/3 % الکل داشتند و مست کننده بودند، آزاد شدند. تنها پس از یک روز از اعلام آزادی این دست از نوشیدنی ها بیش از 5/1 میلیون بشکه آبجوی 2/3 درصد الکلی فروخته شد ، به حدی که روزنامه ها پیش بینی کردند آمریکا بزودی دچار” قحطی ابجو” می شود.
در دسامبر همان سال اصلاحیه بیست و یکم قانون اساسی ایالات متحده قانون ممنوعیت مشروبات الکلی را به کلی برچید ولی تولید مشروبات الکلی را تحت نظارت شدید مسئولان دولت فدرال و ایالت ها قرار داد. تا سالهای 1970 مشروبات الکلی تنها به چند کارخانه معروف و مشخص محدود می شد اما کم کم افراد و کارگاههای کوچک می خواستند سهمی ازین بازار داشته باشند تا اینکه درسال 1978 پرزیدنت جیمی کارتر ساخت خانگی آبجو و شراب را قانونی کرد.
منبع: عکس نگار