عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - دانشمندان در مرکز پژوهش جهانی جنرال الکتریک (GE) فناوری جدیدی خلق کرده اند که به پژوهشگران اجازه مشاهده سلول های سرطانی را با جزئیاتی خیره کننده می دهد. این سامانه که به نام مولتی‌اُمیکس (MultiOmyx) شناخته می شود این امکان را برای کارشناسانی که به مطالعه و درمان سرطان می پردازند، فراهم می کند تا به تجزیه و تحلیل پروتئین های مختلف در یک بافت واحد بپردازند و از این رو تصویری کامل‌تر از زیست شناسی تومور شکل بگیرد. این فناوری به کارشناسان اجازه می دهد اطلاعات بیشتری از نمونه های واحد کسب کنند و ابزاری را در اختیار آسیب شناسان قرار می دهد تا هرچه سریع‌تر اطلاعات بیشتری درباره سرطان ها فرا بگیرند.
در اینجا نمونه ای از یک بافت رنگ آمیزی شده استاندارد قابل مشاهده است که به نام نمونه H&E شناخته می شود و توسط آسیب شناسان برای تشخیص سرطان اولیه استفاده می شود. این نمونه خاص به سرطان ریه اختصاص دارد. هیچ نشانگر بیماری به این نمونه افزوده نشده است اما آسیب شناسان همچنان می توانند ویژگی های سرطان در بافت را با مشاهده شکل و آرایش سلول ها تشخیص دهند. اگر با دقت نگاه کنید، هسته هر سلول به رنگ بنفش تیره دیده می شود، توده سلول بدخیم به رنگ صورتی کم رنگ است، و گلبول های قرمز در رگ های خونی به رنگ صورتی روشن هستند.
با استفاده از فناوری GE، شما می توانید سلول های سرطانی را با وضوح بیشتری در اینجا مشاهده کنید. سلول های سرطانی بدخیم به رنگ قرمز و هسته ها آبی رنگ هستند.
اما پژوهشگران نیازمند مطالعه سلول های غیرسرطانی با دقت بیشتر در نمونه هستند زیرا این سلول های ایمنی می توانند عاملی کلیدی در مبارزه با سرطان باشند. در اینجا می توانید افزودن رنگ های آبی و صورتی توسط پژوهشگران برای شناسایی سلول های سالم در نمونه را مشاهده کنید. سلول های سالم از جمله سلول های T که به رنگ آبی روشن هستند و ماکروفاژها که به رنگ صورتی هستند.
در اینجا رنگ سبز فیبروبلاست ها را نشان می دهد که گروهی از سلول های موثر در رشد سرطان هستند. رنگ های سفید و زرد رگ های خونی که در تومور جریان دارند را نشان می دهند.
برای مطالعه عملکردهای سلول های سرطانی با دقت بیشتر، پژوهشگران رنگ سلول سرطانی عمومی و رنگ فیبروبلاست را حذف می کنند. در اینجا رنگ قرمز هدف بالقوه دارو را نشان می دهد. با مطالعه سلول ها به این روش، آسیب شناسان قادرند درک بهتری از این که چه داروهایی ممکن است در درمان سرطان های مختلف موثرتر باشند، کسب کنند.
این نمونه یک بافت ریه از بیماری دیگر است که شرایطی وخیم‌تر از نمونه نخست دارد. در اینجا پژوهشگران پروتئین هایی را شناسایی کرده اند که می توانند اهداف درمانی باشند و به رنگ های قرمز، سبز، و آبی دیده می شوند.
در این نمونه سوم از بافت ریه، سلول های بنیادی سرطانی به رنگ فیروزه ای دیده می شوند. شناسایی سلول های بنیادی برای پژوهشگران مهم است زیرا در برابر شیمی درمانی بسیار مقاوم هستند. با ارزیابی تعداد سلول های بنیادی موجود، پژوهشگران می توانند ارزیابی بهتری از میزان تاثیر درمان داشته باشند.
در این نمونه از بافت پستان، مولتی‌اُمیکس برای نمایش پیش ماده های سرطان پستان استفاده شده است. رنگ های صورتی و آبی کم رنگ دو پروتئینی هستند که به طور معمول در بافت سالم پستان مشاهده نمی شوند.
رنگ های بنفش و طلایی در سمت چپ دو پروتئین دیگر هستند که با سرطان پستان در ارتباط هستند. اما در سمت راست حضور قوی سلول های ایمنی دیده می شود. این سلول های ایمنی به رنگ های قرمز، سبز و آبی قابل مشاهده هستند. مقدار زیاد سلول های ایمنی می تواند به معنای این باشد که بدن در تلاش برای مبارزه با تومور جدید است.
این یک نمونه از سرطان پروستات است که با مولتی‌اُمیکس مشاهده شده است. سلول های سرطانی به رنگ بنفش شناسایی شده اند در شرایطی که بافت همبند غیرسرطانی به رنگ طلایی است.
برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.