ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎل ﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻮ را دﯾﺪم و ﻗﻠﺒﻢ ﻟﺮزید
ﺣﺲ ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺑﻮد!
ﺣﺲ ﻟﯿﻮان ﺗﺮک ﺧﻮردﻩ ﮐﻪ ﭘﺮ ﻣﯿﺸﻮد از ﭼﺎﯾﯽ داغ . . .
**********************
جمعه دستش بند است
به دلتنگى من
بیکار که میشود
برای بغض هایم
غروب میبافد…
**********************
دِلتَنگـــی هَمـــون اَشکیـِــه کـِـه
رو کِتــابـِـت میــریــزه وَقتــی
مَثـَـلا داری دَرس میـخــونــی !
**********************
تو را چه بنامم؟
تا دریچه را
رو به باغی بگشاید
که صدای پرپر شدنش
به زمزمه های تو
در عصرهای دلتنگی می ماند
**********************
به بهانۀ دلتنگی
پرده های اتاق را کنار می زنم
تا باد،
از شمالی ترین نقطۀ مجهول زمین
عطر لب های تو را
سنجاق کند بر گونه هایم
نگاه کن!
ببین طعم تمشک چه کرده با نسیم!
نگاه کن چگونه می وزد در حریق بوسه ها!
**********************
همیشه کسانی هستند
که در نهایت دلتنگی
نمی توانیم آنها را در آغوش بگیریم
بدترین اتفاق شاید همین باشد…
**********************
می‌شناسمت آری!
از نجوای عمیق دلت می‌شناسمت
وقتی می‌گویی بانو…
وقتی می‌گویی عزیز…
وقتی از دلتنگی‌هایت می‌گویی
…
خوب می‌شناسمت!
تمام این سال‌ها دلم از من نشانی تو را می‌گرفت
در فراسوی مرزهای دلم
همیشه دوستت می‌داشتم
و دوستی و عشق بعید تو
مرا شوریده‌سر می‌کرد
**********************
تو!
یعنی
همین دلتنگی نفس گیر
وقتی
این شعر را برایت می نویسم…
**********************
زن‌ها گاهی دلتنگی هایشان را
بی صدا فریاد می زنند