نتایج یک مطالعه جدید که در آمریکا انجام شده است، نشان می دهد ، کودکانی که داروهای اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی مصرف می کنند تراکم استخوانی کمتری نسبت به هم سن و سالان خود دارند.
به گزارش ایرنا، اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (Attention-deficit hyperactivity disorder) یک اختلال رفتاری رشدی است. معمولا کودکان مبتلا به این اختلال توانایی دقت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در او کند است و کودک از فعالیت بدنی غیر معمول و بسیار بالا برخوردار است.
این اختلال با فقدان توجه، فعالیت بیش ازحد، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد همراه است.
محققان آمریکایی دراین مطالعه متوجه شدند کودکانی که داروهای اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی مصرف می کنند نسبت به هم سن و سالان خود که این داروها را مصرف نمی کنند، تراکم استخوانی کمتری در نواحی باسن و ستون فقران دارند.
این داروها شامل محرک هایی مانند ریتالین و آدرال و غیر محرک هایی ، مانند استراترا می شوند.
با این حال محققان تاکید کردند که این مطالعه تنها رابطه ای را میان مصرف این داروها و نازک شدن استخوان های کودکان نشان می دهد و مشخص نکرده است که آیا این داروها خود موجب این کاهش تراکم استخوانی می شوند و یا می تواند علل دیگری داشته باشد.
محققان موسسه تحقیقاتی جراحی «آرمی» در آمریکا که این تحقیق را انجام داده اند، قرار است یافته های خود را در نشست سالانه انجمن جراحی های ارتوپدی آمریکا ارائه دهند.
آنهامی گویند: مطالعاتی مانند این تحقیق پاسخی ارائه نمی دهد و تنها سوالاتی را برای انجام تحقیقات بیشتر مطرح می کند.
با این حال محققان خاطر نشان کردند که از لحاظ تئوری دلایلی وجود دارد که داروهای اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی می تواند بر تراکم استخوانی کودک تاثیر بگذارد؛ یکی از این دلایل بر اثر تاثیر این داروها بر رژیم غذایی کودک است که باعث شده معده کودک ناراحت شود و اشتهای وی کاهش یابد.
از دیگر دلایل این ارتباط تاثیر مستقیم داروهای اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی بر تراکم استخوان است زیرا این داروها بر سیستم عصبی سمپاتیک تاثیر می گذارند.