فکر می‌کنم همه ما یک درد مشترک داریم: سرعت اینترنت وای‌فایی که در خانه یا محل کار با آن سر و کار داریم. ممکن است بعضی اوقات به‌قدری از این بابت اعصابمان به‌هم بریزد که ترجیح بدهیم هر بار که نیاز به آنلاین شدن داریم؛ مستقیما دستگاه خود را به روتر وصل کنیم. اما همیشه این‌کار عملی نیست. اگر دستگاهی که با آن به اینترنت متصل می‌شویم؛ اسمارت‌فون یا تبلت باشد؛ امکان اتصال مستقیم وجود ندارد و تنها ارتباط بی‌سیم است که برقراری را ممکن می‌کند.
سال گذشته شرکتی به‌نام ایرو (Eero) تصمیم گرفت برای حل این مشکل چاره‌ای بیاندیشد. ایده آنها جالب به‌نظر می‌رسد. به‌جای این‌که از یک هاب وای‌فای برای کل خانه یا اداره استفاده شود؛ چندین هاب به‌کار می‌رود که قادراند با یکدیگر صحبت کنند. در روش ایرو؛ هر دستگاه سه وظیفه به‌عهده دارد: روتر؛ توسعه‌دهنده برد و یک اکسس پوینت بی‌سیم. به این ترتیب با یک شبکه مش (Mesh) روبرو هستیم. به‌همین خاطر است که ایرو پکیج خود را با سه دستگاه عرضه می‌کند. البته می‌توان فقط از یک ایرو استفاده کرد؛ اما طبیعتا یک دستگاه قادر نیست تا تمام پتانسیلش را رو کند.
پیش‌سفارش‌هایی که از قبل ثبت شده در حال رسیدگی است و متقاضیان به‌زودی دستگاه‌های خود را تحویل می‌گیرند. امکان سفارش از طریق سایت این شرکت فراهم شده؛ وسایت آمازون هم از هفته آینده کار فروش آن را آغاز می‌کند.
اما شاید نکته‌ای که کمی توی ذوق می‌زند، قیمت بالای ایرو است. یک دستگاه آن به‌تنهایی 199 دلار و پک کامل آن که شامل سه دستگاه می‌شود 499 دلار است. شاید این مبلغ برای هزینه کردن روی اینترنت وای‌فای خانه زیاده از حد باشد؛ به‌خصوص این‌که می‌دانیم روترها و توسعه‌دهنده‌های زیادی هستند که زیر ۱۰۰ دلار قیمت دارند. اما برخی از خریداران حرفه‌ای این دستگاه از خرید خود بسیار راضی هستند و اعتقاد دارند که این پک ارزش پرداخت 499 دلار را دارد.
بهتر است نگاهی هم به مشخصات ظاهری و ویژگی‌های ایرو داشته باشیم. همان‌طور که می‌دانیم هاب‌های شبکه خیلی بی‌روح و خشک هستند؛ اما ایرو از این حیث واقعا با تمام آنها فرق می‌کند. خمیدگی بالای آن بسیار زیبا و اندازه دستگاه هم کوچک و متناسب است. روتر وان‌هاب گوگل (Google OneHub) هم چنین ایده‌ای دارد و طوری طراحی شده که به چشم بیننده زیبا می‌آید.
از لحاظ فنی هم ایرو دارای دو پورت اترنت است که شاید برای یک روتر خیلی جالب نباشد؛ اما یک پورت USB هم برای آن درنظر گرفته شده که می‌تواند نقطه ضعفش را تا حدودی بپوشاند. در داخل ایرو؛ یک پردازنده دو هسته‌ای ۱ گیگاهرتز؛ ۵۱۲ مگابایت رم و ۴ گیگابایت حافظه فلش تعببیه شده و از باندهای 2.4 و 5 گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند.
راه‌اندازی ایرو برای بار اول کار سختی نیست؛ کافی است اپلیکیشن ایرو را که برای هر دو بستر iOS و آندروید طراحی شده، دانلود کنید و مطابق دستورات کار را دنبال کنید. بعد از این‌که کارهای اولیه انجام شد؛ ایرو را مثل یک روتر به مودم وصل کنید. یک چراغ کوچک روی ایرو قرار دارد که با روشن شدن؛ به رنگ آبی در می‌آید. بعد از آن ایرو را با گوشی خود جفت کنید و اتاقی که هاب داخل آن قرار دارد را انتخاب کنید. شبکه را نام‌گذاری کرده؛ برای آن گذرواژه تعریف کنید و تمام؛ دستگاه آماده کار است.
اپلیکیشن ایرو کار را خیلی راحت کرده؛ دستگاه‌های دیگر را هر جای خانه که می‌خواهید قرار دهید؛ ایرو یک فاصله 12 متری بین دستگاه‌ها را پیشنهاد می‌کند؛ اپلیکیشن به‌سرعت آن را پیدا کرده و به شبکه اضافه می‌کند.
اما ویژگی دیگری که می‌تواند برگ برنده‌ای برای ایرو باشد؛ امکان ساخت یک شبکه ویژه میهمان است که روی اپ؛ فعال می‌شود. در کنار آن؛ اپ ایرو می‌تواند تعداد وسایلی را که به شبکه متصل هستند نشان دهد. اگر کاربر حرفه‌ای هستید؛ اطلاعات دیگر مانند تنظیمات DNS را چک کنید؛ IP رزرو تعیین کنید و برای دستگاه‌هایی مانند کنسول‌های بازی و مدیا سنترها قبلیت پلاگ اند پلی را فعال کنید.
حالا به سرعت می‌رسیم. این‌جا؛ جایی است که ایرو می‌درخشد؛ در تست‌های مختلفی که گرفته شد سرعت دانلود به 90 مگابیت بر ثانیه و آپلود به ۶ مگابیت بر ثانیه رسید. ۹۰ مگابیت بر ثانیه؟ باور می‌کنید؟ شاید این سرعت فقط زمانی‌که کامپیوتر به مودم متصل شود به‌دست می‌آید. جالب است بدانید که وقتی از یک دستگاه استفاده شد؛ سرعت دانلود به ۳۰ مگابیت بر ثانیه رسید. اما با اضافه کردن دستگاه‌های بعدی تا ۹۰ مگابیت بر ثانیه افزایش پیدا کرد. شاید به‌همین خاطر است که فقط دو پورت اترنت برای آن درنظر گرفته شده است. وقتی سرعت وای‌فای تا این اندازه بالا است دیگر نیازی به ارتباط با سیم نخواهیم داشت.
منبع: شبکه