آیا برای شناختن افراد به دیدن چشم ها و دهانشان نیاز دارید؟ آیا می توانیم بدون دیدن چهره شخصی، داستانی در موردش بگوییم؟ ما در عکاسی پرتره مجذوب چشم ها شده ایم، اما بدون دیدن صورت شخص هنوز می توانیم بفهمیم که او چه کسی است. در این مطلب کوتاه در مورد عکاسی پرتره بدون ثبت چهره و قدرت چنین عکس هایی صحبت خواهیم کرد.
چرا اصلا باید بخواهید عکس پرتره بدون چهره بگیرید؟
احساس در عکس ها، با چیز هایی که برای شامل کردن انتخاب می کنیم و نیز به همان اندازه چیز هایی که رها می کنیم (در کادر نمی آوریم)، منتقل می شود. احساسات سوژه می توانند در ژست بدنش، حالت دست ها و زمینه عکس آشکار باشند. یک عکس پرتره از چهره می تواند به ما بگوید که آن شخص چه شکلی است، درحالیکه یک عکس پرتره بدون چهره می تواند به ما بگوید که آن شخص کیست. با نمایش دادن دست های یک شخص، می توان سن و فعالیت وی را آشکار کرد. تنها به تصویر کشیدن لباس ها می تواند شخصیت را فاش کند. بالا یا پایین بودن شانه ها می تواند روایتگر حال و هوای شخص باشد.
عکس پرتره بدون چهره می تواند از روی عمد با مشاهده شخص و تنها عکاسی از دست ها یا پاهای او گرفته شود. برای عکاسی از سوژه هایی که همکاری خوبی با شما ندارند، می توانید آن ها را از پشت یا در حال انجام کاری که عاشقش هستند به تصویر بکشید.
برای آشکار ساختن یک قسمت از سوژه تان، از نزدیک کراپ کنید. از کراپ کردن (cropping) از روی مفاصل اجتناب نمایید. کراپ کردن از مفاصل می تواند ظاهر قطع شدن ایجاد کند و به عکستان حس ناخوشایندی بدهد. به جای آن از وسط اندام کراپ نمایید.
در مورد المان هایی که در کادر می آورید فکر کنید و اینکه آن ها چگونه به داستانی که قصد دارید نقل کنید کمک خواهند کرد.
از نزدیک کراپ کردن برای نشان دادن دست ها روش قدرتمندی برای آشکار کردن روابط، سن و علاقه مندی های سوژه شما است.
آیا باید کراپ کردن را با دوربین (زوم کردن – نزدیک شدن) انجام دهید یا در مرحله ویرایش؟ انتخاب با خود شماست. سعی کنید کراپ مورد نظر را تا حد امکان با دوربین انجام دهید و سپس کراپ خود را در مرحله ویرایش اصلاح نمایید.
دوربین تان را بر دارید و پرتره های بدون چهره را امتحان کنید. به جزئیات دقت کنید و یک چیز کمی متفاوت خلق کنید.
منبع: لنزک