عصرایران ؛ مهدی شادمانی - فقط چند روز دیگر تا نبردهایی وزارت ورزش دولت یازدهم با علی کفاشیان باقی مانده است. نبردی که وزارت ورزش می خواهد به پایان ریاست علی کفاشیان بر فدراسیون فوتبال منجر شود. نبردی که از روزهای آغازین دولت یازدهم شروع شده و حالا به اوج خود رسیده است.
نه تنها سخنان وزیر ورزش و معاونانش همه خود گویای کل ماجراست که حالا سایت های نزدیک به دولت هم با گزارش های اتهام آمیز شرایط را برای نبرد آماده می کنند . دوره ریاست علی کفاشیان بر فدراسیون فوتبال تا چند روز دیگر به پایان می رسد و وزارت ورزش قصد دارد با انتخاب سرپرست موقت برای فدراسیون فوتبال انتخابات را مهندسی کند. هرچند وزارت ورزش مدعی است که انتخاب سرپرست برای فدراسیون فوتبال برای جلوگیری از ایجادفساد و دست بردن در آرای فدراسیون انجام می پذیرد اما این اتفاق در حقیقت قصاص پیش از گناه است.
سجادی معاون وزیر ورزش بارها در مصاحبه هایش تاکید کرده که انتخابات فدراسیون فوتبال باید توسط سرپرست اداره شود و این همان دخالت در انتخابات فدراسیونی است که باید جدا از دخالت دولت اداره شود.
کفاشیان در دوره 8 ساله ریاست اش کارنامه ویژه ای برجا نگذاشته که سبب شود مدافعان زیادی داشته باشد. نمی شود ادعا کرد که فدراسیون فوتبال در دوره ریاست او خوب بوده همان طور که نمی شود انتقاد ویژه ای نسبت به آن وارد کرد.
اما مدیریت طولانی او در فدراسیون فوتبال اتفاقات خوبی را در حوزه مدیریتی سبب شده است. شاید اگر هر رییس دیگری به جای او فرصت داشت همین کارنامه را به جا می گذاشت اما در فوتبال ایران که دولت با تمام وجود دخالت می کند ماندگاری رمزی است که کفاشیان به آن رسیده است.
ساختارهای فدراسیون فوتبال در سال های اخیر از همیشه کامل تر بوده است و سازمان لیگ و کمیته ها در همین دوره به تکامل رسیده اند. فارغ ازاین مسائل امکانات ویژه ای که برای تیم ملی فراهم شده همه حاصل مدیریت طولانی کفاشیان است. هرچند نایب رییسی کنفدراسیون فوتبال آسیا در دوره ریاست او و به خاطر دخالت های سعیدلو از دست رفت اما رییس فدراسیون فوتبال موفق شد هم نایب رییسی را پس بگیرد و هم یک دوجین ایرانی را وارد پست های AFC کند. در همین مسیر بود که علی رضا اسدی فردی بدون سابقه و بدون پشتیبان و آشنایی به مدیریت فوتبال در سطح بین الملل عضو کنفدراسیون فوتبال آسیا شده است و درجلسه مربوط به میزبانی ایران در لیگ قهرمانان اسیا حضور داشت.
دوره طولانی حضور کفاشیان در فدراسیون فوتبال از نظر کسب نتیجه فعلا چیزی برتر از سایرین ندارد. هرچند فدراسیون و مدیریت را با نتایج اش نمی سنجند اما کفاشیان با دو دوره فرصت برای حضور در جام جهانی و یک دوره حضور نمره خوبی را کسب کرده است. مضاف براینکه می شود مدعی شد همین حضور در جام جهانی او را بیمه کرده است. او پس از انتخاب های بد برای سرمربیگری تیم ملی که شامل قلعه نویی ، دایی و قطبی بود حالا مدت هاست تیم ملی ایران را به کی روش سپرده و مرد پرتغالی هم نتایج قابل دفاعی در تیم ملی ایران گرفته است.
البته فدراسیون فوتبال کفاشیان از نظر نتایج و مدل مدیریت خیلی قابل نقد نیست به خاطر اینکه پیش از او و پس از انقللاب هیچ اتفاق ویژه ای در مدیریت فوتبال صورت نگرفته. در همه این سال ها فوتبال تحت تاثیر دخالت دولت های مختلف همیشه از استقلال و البته موفقیت دور بوده است. چه دوره مدیریت صفایی فراهانی که در نهایت با دخالت دولت سرمربی تیم ملی برکنار شد و تنها شانس ایران برای حضور در مرحله بعد جام جهانی از دست رفت و چه دوره محمد دادکان که با دخالت دولت فوتبال به تعلیق کشیده شد و فرصتی فراهم شد که فوتبال ایران از دوران پیشرفت خود با برانکو فاصله بگیرد و حتی جام جهانی 2010 را هم از دست بدهد.
از این منظر اگر فدراسیون کفاشیان در کنار دو فدراسیونی که در ذهن مردم بهترین های خود هستند قرار می گیرد نمره بهتری هم دریافت می کند. فدراسیونی که تا حدامکان مقابل دخالت دولت ایستادگی می کند و البته به این راحتی ها قابل برکناری هم نیست.
منتقدان فدراسیون کفاشیان اما بیش از اینکه به کارنامه مدیریتی و نتایج او به صورت مقایسه ای کار داشته باشند آن را به فساد متهم می کنند. فسادی که ثابت نشده اما نمی شود ادعا کرد که وجود هم ندارد.منتقدان فدراسیون فوتبال در شرایطی این روزها در کنار وزارت ورزش قرار گرفته اند که مشکل اساسی فدراسیون فوتبال بیش از فساد و هر چیز دیگر نافرمانی از وزارت ورزش است.
نافرمانی ای که برای یک فدراسیون فوتبال مستقل از نان شب واجب تر است. کفاشیان هرچند در بسیار از موارد انتصاب های مورد نظر وزارت ورزش را انجام داد و افرادی مانند اسدی را دبیرکل فدراسیون فوتبال کرد اما همچنان در مورد سرمربی تیم ملی بزرگسالان کاری را انجام می دهد که وزیر ورزش دوست ندارد و تا امروز به نفع فوتبال ایران بوده است. این شاید مهمترین مساله ای باشد که نبرد میان دولت و فدراسیون را رقم زده و حالا در اوج می تواندبه کنار رفتن کفاشیان منجر شود.
نبرد میان رییس فدراسیون فوتبال و وزیر ورزش این روزها به نقطه حساس خود نزدیک می شود.نبردی که بازنده و برنده اش تاثیربسیار مهمی در صعود ایران به جام جهانی خواهد داشت.
چرا مجلس از این آقا توضیح نمی خواهد؟!
این حرف تهدید نیست گوشزد است اویزه گوش هایت بکن