عصر ایران؛ مصطفی داننده- در آستانه انتخابات مجلس دهم، صداوسیما دست به ابتکار جالبی زده است و زوایای روشن و تاریک 9 دوره گذشته مجلس شورای اسلامی را در مستندی به نام «پارلمان» به تصویر می‌کشد. یکی از برجسته ترین ویژگی‌های این برنامه سانسور نکردن افراد به ویژه تصویر آنها است. در مستند پارلمان برای اولین بار تصاویر دست اولی از نطق‌ها و جنجال‌های مجالس مختلف پیش روی مخاطب است و از این جهت این برنامه نسبت به دیگر مستندهای صداوسیما دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است.
سانسور نشدن افراد در این برنامه اما جنجال‌های فراوانی را به وجود آورد. نشان دادن تصویر رئیس دولت اصلاحات، مهدی کروبی، مهندس مهدی بازرگان، یدالله سحابی و .... باعث شد تا مردم از خود بپرسند که آیا این تصاویر واقعا از صداوسیما در حال پخش است؟
یدالله سحابی و آیت‌الله جنتی در اولین دوره مجلس شورای اسلامی
در کنار این علامت سوال برخی دیگر نیز صدای اعتراض بلند کردند که چرا تصاویر این افراد باید از صداوسیما پخش شود؟ مدیر کل روابط عمومی صداوسیما در پاسخ به این اعتراض‌ها گفته است:« واقعیت این است که این برنامه به عنوان یک مستند گزارشی تلاش می کند زوایای مختلف وقایع و رویدادهای انقلاب را به شکل واقع گرایانه بازگو کند؛ بنابراین اقتضای این رویکرد ایجاب می کند که تصاویری از آن رویدادها در گزارش های مستند به نمایش درآید.»
سوالی که در این میان مطرح می‌شود این معناست که چرا پخش تصاویر کارگزاران نظام جمهوری اسلامی در ادوار مختلف این همه در جامعه حساسیت ایجاد کرده است؟
برای پاسخ به این سوال باید به عملکرد صداوسیما رجوع کنیم. صداوسیمای جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته به دلیل داشتن نگاه سیاسی و جناحی به مسائل کشور نتوانست آنگونه که باید وظیفه ملی خود را انجام دهد. نزدیکی روسای صداوسیما به یک جناح خاص آنها را بر آن می‌داشت که بیشترین زمان برنامه‌های صداوسیما را در اختیار جناح متبوع خود قرار دهند. همین رفتار باعث شد که کم کم رقیب از حضور در صداوسیما محروم شود. این معنا به ویژه بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 پررنگ تر نیز شد. صداوسیما به دلیل آنچه خود واقعیت می‌پنداشت، دست به سانسور جریان اصلاحات زد و در یک دستورالعمل نانوشته تمام سران این جریان را از رسانه ملی حذف کرد.
این رسانه حتی در بسیاری از مواقع هاشمی رفسنجانی رئیس سابق قوای مقننه و مجریه و همچنین رئیس فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام را از تیغ سانسور خود عبور می‌داد. به طور مثال سایت اینترنتی هاشمی رفسنجانی با اشاره به یکی از این سانسورها نوشت:« در حالیکه ایشان براساس مستندات و تصاویر موجود در سایت‌های دفتر مقام معظم رهبری و روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام در مراسمی که به مناسبت گرامیداشت حجاج جان‌باخته، در حسینیه امام خمینی و با حضور آیت‌الله خامنه‌ای برگزار شده بود، شرکت کرده بود، اما رسانه ملی در تمام بخش‌های خبری 24 ساعت گذشته چنان ماهرانه با تیغ سانسور فیلم‌ها را برش داد و پخش کرد تا هیچ بیننده‌ای متوجه نشود که رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز در این مراسم حضور داشته است! جای شگفتی است که رسانه ملی برای اجرای سیاست‌های خود از کجا خط می‌گیرد که حتی جسورانه چنین اقدامی می‌نماید، که امیدواریم مسؤولان مربوطه، به وجدان خویش به مردم ایران و به تاریخ انقلاب اسلامی پاسخ دهند.»
همین سانسورهای عجیب و غریب از سوی رسانه ملی باعث شده است تا مردم امروز از خود بپرسند تا آیا واقعا صداوسیما تصاویر این افراد را نشان داده است؟ امروز باید از یک اتفاق عادی که نشان دادن رئیس جمهور سابق ایران، رئیس مجلس و یا کارگزاران نظام تعجب کنیم و این در حالی است که بسیاری از معاندین با نظام جمهوری اسلامی بارها و بارها تصاویرشان از سوی صداوسیما پخش شده است.
به نظر می‌رسد پخش مستند پارلمان می‌تواند تابوی ایجاد شده در صداوسیما را بشکند و تاریخ جمهوری اسلامی را بدون سانسور پخش کند.در جهان امروز روشنگری جای سانسور را گرفته است. سانسور باعث می‌شود مردم به جای صداوسیما به سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای بروند و تاریخ جمهوری اسلامی را آنجا جستجو کنند.
امیدواریم مستنداتی همچون پارلمان با تمام خوبی و بدی‌هایش بازهم در صداوسیما تکرار شود.
وگرنه خط مشی این سازمان عریض و طویل هیچ فرقی نکرده