شهردار اصفهان در یک اقدام منحصر به فرد هر روز صبح از طریق رادیوی اصفهان گزارشی از عملکرد روز گذشته و برنامه روز پیش روی خود می‌دهد و بدین ترتیب هر روز خود را در معرض نقد قرار می‌دهد؛ رفتاری منحصر به فرد که در میان مدیرانی در این سطح بی‌سابقه است و از سطح ریسک پذیری مدیران کشورمان برای ظهور در مقام پاسخگویی بالاتر است.
به گزارش تابناک؛ مدیران ارشد در کشورمان معمولاً در مناسبت‌ها و یا پس از یک توفیق بزرگ، خود را در معرض رسانه‌های عمومی قرار می‌دهند و با احتکار رسانه‌ای خود، امکان نقد مکرر عملکردشان را سلب می‌نمایند و بدین ترتیب عمده نقدها بدون انضمام به پاسخ‌های مدیران ارشدی که می‌بایست پاسخگو باشند، منتشر می‌شود.
گزارش‌های عملکرد نیز در وضعیت‌های مشابه و همچنین در وقت انتخاب یا انتصاب مجدد مطرح می‌شود. ارائه گزارش دوره از سوی مدیران ارشد نیز امری بسیار کمرنگ محسوب می‌شود که قدرت تحلیل و ارزیابی را برای رسانه‌ها به صفر نزدیک می‌کند و به همین دلیل نمی‌توان درباره بسیاری از چالش‌های ملی و محلی، با تکیه بر آمار دقیق، جمع بندی درستی برای افکارعمومی عرضه نمود.
در چنین فضایی، اصفهان در ماه‌های اخیر با یک اتفاق بی‌سابقه مواجه شده و مدیر این کلانشهر بین ساعت هفت تا هفت و سی دقیقه صبح هر روز به صورت تلفنی با رادیواصفهان گفت و گو می‌کند و ظرف چنددقیقه گزارش عملکرد روز گذشته خود و همچنین برنامه‌های روزِ پیش‌رو را بیان می‌کند. در مقابل مجری رادیو نیز آخرین نقدها را روی آنتن زنده با شهردار طرح می‌کند و اصفهانی‌ها پاسخ شهردارشان را می‌شنوند.
مهدی جمالی‌نژاد شهردار اصفهان با چنین رویکردی توانسته راه متفاوتی در پیش گیرد که نه تنها منجر به افزایش دقت عمل او -به واسطه اجبار خودخواسته برای پاسخگویی روزانه- در تصمیم گیری‌ها می‌شود، بلکه به شفافیت اطلاعات در نصف جهان نیز کمک ویژه‌ای کرده است و به همین دلیل مورد توجه ویژه اهالی نصف جهان قرار گرفته است.
این شیوه البته با روحیات بسیاری از مدیران در کشورمان سازگاری ندارد اما اگر قرار باشد تصمیمات کلان در ایران با تامل و دقت بیشتری از سوی مدیران اخذ شود، تنها راه چاره چنین سطحی از پاسخگویی است تا مدیران با در نظر گرفتن اینکه هر روز در معرض نقد و پاسخگویی بی واسطه هستند، تلاش موثرتری برای تدبیر در اخذ تصمیم داشته باشند.
ای کاش سایر مدیران نیز همین مسیر را در پیش بگیرد و آهسته آهسته شاهد پاسخگویی روزانه مدیران از طرق مختلف از جمله رادیوها‌ی محلی و ملی باشیم؛ رویکردی که هرچند امیدی به توسعه‌اش نیست اما می‌توان برای گسترشش ابراز امیدواری کرد.