نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که تجزیه و تحلیل اضافی اسپرم در زوج های نابارور، به پزشکان کمک می کند تا مناسب ترین شکل درمان ناباروری را برای افزایش احتمال یک بارداری موفق انتخاب کنند.
محققان دانشگاه لوند در سوئد متوجه شدند که تجزیه و تحلیل های شاخص قطعه قطعه شدن دی.ان.ای اسپرم یا DFI به تصمیم گیری بهتر در زمینه انتخاب از میان دو گزینه لقاح استاندارد یا لقاح آزمایشگاهی و تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (میکرواینجکشن) کمک می کند و در نتیجه، استرس فیزیکی و روانی ناشی از جست و جوی روش کمکی مناسب برای درمان ناباروری را کاهش می دهد. .
برخلاف لقاح آزمایشگاهی IVF که شامل ترکیب یک تخمک با شمار زیادی اسپرم در لوله آزمایشگاهی و با هدف ورود یک اسپرم به درون تخمک است، در میکرواینجکشن (ICSI) پزشکان یک اسپرم سالم را انتخاب و به درون تخمک تزریق می کنند.
'الکساندر جیورسمن' استاد دانشگاه لوند Lund در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد: امیدواریم این نتایج باعث ارائه موثرترین درمان به زوج های بدون فرزند شود.
وی افزود: لقاح های کمکی ناموفق به ویژه در صورت تکرار، از لحاظ فیزیکی و ذهنی بسیار تنش زا هستند.
محققان در این مطالعه که در مجله Andrology منتشر شد، سوابق پزشکی هزار و 633 لقاح آزمایشگاهی یا چرخه های میکرواینجکشن را که در یک مرکز باروری و ناباروری انجام شده بود، در فاصله زمانی میان سال های 2007 و 2013 در زوج هایی که مردان تحت آزمایش DFI قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
چرخه لقاح بر اساس تجزیه و تحلیل شاخص قطعه قطعه شدن دی.ان.ای اسپرم ( DFI) به چهار گروه تقسیم شد: DFI کمتر از 10 درصد؛ DFI بین 10 تا 20 درصد؛ DFI بین 20 و 30 درصد؛ و DFI بالاتر از 30 درصد.
داده ها نشان داد که هر چه سطح افزایش DFI بالاتر بود، میزان موفقیت لقاح آزمایشگاهی استاندارد کاهش داشت. در DFI بالاتر از 20 درصد، احتمال تولد نوزاد زنده با استفاده از روش میکرواینجکشن از لحاظ آماری به اندازه قابل توجهی بیشتر می شود.
منبع: ایرنا