مدیر گروه آموزشی طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد چند نکتۀ کاربردی دربارۀ گل گاوزبان را تشریح کرد.
مجید انوشیروانی دربارۀ گل گاوزبان اظهار داشت: گاوزبان مورد استفاده در ایران، با گاوزبان مشهور در منابع گیاه‌درمانی نوین متفاوت است.
به‌گفته وی گاوزبان مفرح، مقوی ارواح و حرارت غریزی و اعضای رییسه (مثل قلب، مغز و کبد) و حواس است. هر دو جنس و گونۀ گاوزبان کاربردهای مشابهی دارند ولی برخی عوارض در گاوزبان اروپایی (ناشی از آلکالوئیدهای پیرازولیدن) مصرف آن را به‌خصوص در بیماران کبدی و در زنان باردار محدود می‌کند.
مدیر گروه آموزشی طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان داشت: گاوزبان موجود در ایران طبیعت گرم و تر در درجۀ اوّل دارد و به همین دلیل ایمن شمرده می‌شود.
انوشیروانی ادامه داد: کیفیت گرم و تر گاوزبان مصرف آن را در فصل پاییز و فصول سرد مناسبتر می‌کند به‌خصوص برای کسانی که به هر دلیل دچار استرس‌های جسمی، فکری و عاطفی زیادی باشند.
وی اضافه کرد: جوشاندۀ گل گاوزبان برای تقویت قلب و سیستم عصبی، پاکسازی بدن و قلب از برخی مواد تباه سودمند است. مقدار لازم در یک فرد بالغ عبارت است از 5 گرم در حجم حدود 250 سی‌سی آب جوش، که باید آرام و ملایم تا حد رسیدن به 150 سی‌سی جوشانده و سپس با اندکی لیموعمانی یا آب‌لیموی تازه و تنها اندکی عسل یا نبات مصرف شود.
مدیر گروه آموزشی طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد یادآور شد: مصرف گل گاوزبان به‌تنهایی در افرادی که فشارخون بالا دارند، می‌تواند به‌شدت مخاطره انگیز باشد.