یک روانشناس گفت: خانواده‌های سالم ویژگی‌هایی دارند که در همه آن‌ها مشترک است و هیچ‌کس نمی‌تواند به محدوده این ویژگی‌ها دست‌درازی کند.
«هانیه رضایی» در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در خانواده‌های سالم، زن و مرد برای دیدن و رسیدن به یکدیگر لحظه‌شماری می‌کنند و به‌عبارتی، ساعاتی که پس از یک روز شلوغ کاری به خانه برمی‌گردند ساعت اوج روز است. در صورتی که در خانواده‌های با سطح سلامت پائین، زن و شوهر سفر و میهمانی رفتن به‌صورت انفرادی و جدا از یکدیگر را ترجیح داده و بیشتر اوقاتشان را مجردی صرف می‌کنند.
این روانشناس ادامه داد: هم‌چنین، در خانواده‌های سالم، هرگاه زن و مرد کنار یکدیگر قرار می‌گیرند میان آن‌ها گفت‌وگوی گرمی برقرار می‌شود و علاوه‌بر بیان اتفاقات روزمره، نظر یکدیگر را در خصوص برنامه‌های روز آینده جویا می‌شوند. در صورتی که متأسفانه در برخی خانواده‌ها بیشتر لحظه‌ها به قهر می‌گذرد و پرسش و پاسخ میان زوجین نیز بسیار کوتاه است. در واقع در خانواده‌هایی با این سطح سلامت، مرد بیشتر وقت خود را با روزنامه و تلفن همراه و زن نیز بیشتر اوقات خود را پای تلفن و با دوستانش می‌گذراند.
وی تصریح کرد: در خانواده‌های خوشبخت، همسران به سلیقه‌های هم در خوراک، پوشاک و نحوه معاشرت آشنا بوده و به آن عمل می‌کنند. در حالی که در خانواده‌های ناسالم، همسران نسبت به سلیقه طرف مقابل بی‌خبر و بی‌تفاوت بوده و تنها به خواسته‌های شخصی خود می‌اندیشند. علاوه‌بر این، خانواده‌های خوشبخت در ارتباطات گفتاری و غیرگفتاری خود با ادب و احترام برخورد کرده و از صمیمیت خاصی برخوردارند، در حالی که در خانواده‌های ناسالم بی‌ادبی بین اعضا کاملاً مشهود است.
رضایی با تأکید بر این‌که صمیمیت، مدیریت، حرف‌شنوی از بزرگترها و در نظر گرفتن موقعیت کوچک‌ترها رعایت می‌شود، تصریح کرد: در خانواده‌های خوشبخت، اعتماد مولفه‌ای شاخص است، اعضا به راحتی گفته‌های یکدیگر را می‌پذیرند و در درستی آن نیز تردید نمی‌کنند، اما اعضای خانواده‌های ناسالم باید برای اثبات گفته‌های خود حتماً سوگند خورده و برای فهماندن آن همه تلاش خود را به کار گیرند، چون به یکدیگر اعتماد ندارند.