پژوهشگران موتوری چرخان و مبتنی بر DNA ساخته اند که سرعت آن هزاران برابر بیشتر از موتورهای متعارف است و می تواند در دارورسانی و یا حسگرهای تشخیص بیماری و آلاینده ها استفاده شود.
موتورهای DNA توانایی تبدیل شدن به نانوماشین های قابل برنامه ریزی را دارا هستند.
آندریو ماگلر استادیار بخش فیزیک و نجوم دانشگاه پردو، بینشی نسبت به چارچوب نظری فیزیک مرتبط با موتورها ارائه و مدل های رایانه ای و شبیه سازی هایی را ایجاد کرده است که در تحقیقات استفاده می شود.
به گفته وی، ابتدا باید سرعت و دقت این ماشین ها بهبود یابد تا بتوان از آنها در دارورسانی یا حسگرهای تشخیص نشانگرهای بیماری یا آلاینده ها استفاده کرد.
موتور ساخته شده توسط این تیم در مرکز خود یک مهره پلاستیکی ریز دارد که توسط هزاران رشته DNA دارای برآمدگی پوشانده شده است و به آن اجازه می دهند تا به محض اتصال DNA به سطح RNA مکمل بچرخد.
توان این موتور توسط آنزیمی تامین می شود که RNA را پس از اینکه موتور DNA می چرخد و به آن می چسبد، خرد می کند.
بر اساس اظهارات ماگلر این کار از حرکت به عقب موتور چرخان یا تکرار گام ها در یک مسیر جلوگیری می کند. این همان مشکلی است که باعث کندی موتورهای DNA متعارف شده است.
این موتورها روش ساده ای برای بررسی جهش های DNA فراهم می کنند و در واقع تغییر سرعت DNA نمودی از جهش DNA است که توسط یک دوربین با لنز تقویت شده تشخیص داده می شود.
مقاله ای که حاوی جزئیات این پژوهش است در نشریه Nature Nanotechnology منتشر می شود.
منبع: ستاد ویژه توسعه فناوری نانو