کارگردان فیلم سینمایی رستاخیز معتقد است؛ امروز در جهان میزان مطالعه، تولید رسانهها و سالنهای سینما جزء ملاکهای توسعه یک کشور است.
به گزارش عصرایران به نقل از ایلنا، درویش با تاکید بر اینکه فیلمسازی با سینما تفاوت دارد، گفت: فیلمسازی کار گستردهای است و حتی تبلیغ آدامس هم میتواند فیلمسازی باشد اما سینما یعنی اثری که بتوان آن را در سالن سینما نمایش داد و نتوان در تلویزیون دید.
وی ادامه داد: سینما عالم حیرت است اما امروز این عالم حیرت از سینما گرفته و خنثی شده است.
درویش شاخص نرخ مطالعه, وضعیت فعالیت رسانهها و تعداد سالنهای سینما را مقیاس توسعه دانست و گفت: امروز در جهان این سه شاخص بسیار مهم است به همین دلیل یک کیوسک روزنامهفروشی اگر روزنامهای بفروشد که آن روزنامه تولید آزاد فکر کند؛ نقش مهمی در توسعه دارد.
وی که شب گذشته (جمعه 27 آذر) در برنامه هفت سینمای حاضر شده بود؛ ادامه داد: آرزو و خیال جزء اصول اساسی سینماست و گرفتن آرزو و خیال از سینما یعنی مرگ سینما و امروز آرزو و خیال از سینمای ایران گرفته شده به همین دلیل میبینیم دوربینهای فیلمسازان در سعادت آباد و لب دریای شمال محصور شده است و مردم نیز از فیلمها استقبال نمیکنند.
درویش با تاکید بر اینکه قرار بود اخلاق و صداقت در کشور جاری شود؛ گفت: امروز در همه کشور مهندسان حضور دارند و ما مدیران مهندسی داریم که مکانیکی خواندهاند و فقط خود مدیریت را دوست دارند و مدیریت کردن هدفشان است.
درویش با اشاره به اینکه امروز حال سینما و سینماگر ایرانی خوب نیست؛ گفت: حال سینمای ایران امروز اورژانسی و مانند بیماری است که روی تخت افتاده و نیاز به شوک دارد. لذا راه درمان این سینما تاسیس مدرسه سینما یا کارهایی از این دست نیست.
کارگردان فیلم دوئل با اشاره به اینکه نباید به مقوله سینما و استقبال مردم از فیلمها نگاه امنیتی داشت؛ گفت: باید برای یکبار بهجای آنکه به دنبال از بین بردن چند صد میلیارد تومان پولی باشیم که در قاچاق فیلمها رد و بدل میشود به راهکاری برسیم که پول وارد چرخه درست سینما شود و بهجای عرضه قاچاق، فیلمها به شکل درست به دست مردم برسند.
وی با اشاره به مطالبات سینماگران از دولت گفت: مطالبات سینماگران پول نیست بلکه سینماگران میخواهند که به آنها اعتماد شود.
کارگردان رستاخیز در پاسخ به این سوال که آیا بعد از اتفاقاتی که برای رستاخیز افتاده باز هم فیلم میسازد؛ گفت: زمانی که فیلم در بغداد به نمایش درآمد و در انتهای فیلم در سالنی که تا قبل از آن صدام حسین سخنرانی میکرد؛ مردم شعار لبیک یا حسین سر دادند بسیار خوشحال شدم و خدارا شکر کردم.
وی ادامه داد: اگر ۱۰ سال پیش به من میگفتند فیلمی مانند رستاخیز بساز که فقط یک نمایش دارد و آن نمایش نیز مانند همین نمایش در بغداد خواهد بود بدون تردید دوباره رستاخیز را میساختم.