پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز موفق به ساخت نمونه آزمایشگاهی نانوکاتالیستی شدند که منجر به بازده بالایی در حذف ترکیبات دارویی از فاضلاب ها می شود.
بابک کاکاوندی از پژوهشگران این طرح گفت: این نانوکاتالیست به دلیل خاصیت مغناطیسی به راحتی ازمحلول فرآیند جدا شده و قابل استفاده مجدد خواهد بود.
وی بیان کرد: وجود ترکیبات دارویی و به ویژه آنتی بیوتیک ها در منابع آب، معمولا نسبتی از ضایعات حاصل از صنایع دارویی، محصولات بهداشت فردی و داروهای درمانی و بیمارستانی است، اکثر تصفیه خانه های فاضلاب تنها می توانند حدود 60 تا 90 درصد از آنتی بیوتیک ها را حذف کنند و باقیمانده آن ها مستقیما وارد آب های پذیرنده خواهد شد، بنابراین لازم است که روش های مؤثر و کارآمدتری را برای حذف این آلاینده ها بکار گرفت.
کاکاوندی درخصوص هدف دنبال شده در این طرح به منظور حذف آلاینده های دارویی از فاضلاب ها گفت: روش های مورد استفاده در این زمینه اغلب شامل اکسیداسیون شیمیایی، فرایندهای غشایی، تصفیه یونی و بیولوژیکی، تجزیه فتوشیمیایی و جذب است، هدف از انجام این کارسنتز یک کاتالیست مغناطیسی برای حذف تتراسایکلین از محیط های آبی بوده است، همچنین تلاش شده تا به کمک فناوری نانو روشی اتخاذ شود که منجر به کاهش هزینه و رفع مشکلات ناشی از جداسازی کاتالیست مورد استفاده از محلول تصفیه به روش فیلتراسیون و سانتریفیوژ شود.
وی اظهارکرد: کاتالیست سنتز شده توانایی خوبی را برای حذف تتراسایکلین از خود نشان داده است، لذا در صورت تولید انبوه می تواند به عنوان یک کاتالیست مفید برای تجزیه و اکسیداسیون آلاینده ها مورد استفاده قرار گیرد، علاوه بر این با توجه به کارایی بالای کاتالیست مغناطیسی و قابلیت استفاده مجدد و جداسازی سریع آن، از هزینه های مربوط به فرایند تصفیه نیز کاسته خواهد شد.
وی ادامه داد: لذا با توجه هزینه بالای فرایندهای تصفیه و همچنین مواد مصرفی، این روش می تواند به عنوان یک روش کم هزینه، مقرون به صرفه و کارامد مورد استفاده قرار گیرد.
به گفته کاکاوندی نتایج نشان داده که تحت شرایط بهینه مقادیربالایی از تتراسایکلین و نیز درصد خوبی از کل کربن آلی موجود در نمونه ها طی این فرایند و بعد از 4مرتبه استفاده از کاتالیست حذف شده است.نتایج این کار تحقیقاتی در مجله RSC Advances منتشر شده است.
منبع: ستاد ویژه توسعه فناوری نانو