پزشکی‌قانونی اعلام کرد امکان قصاص مردی که روی همسر و مادر همسر سابقش اسید پاشیده؛ وجود ندارد به همین دلیل دادگاه باید در مورد میزان دیه آسیب‌دیدگان تصمیم‌گیری کند.
به گزارش شرق، متهم جوان این پرونده سه سال قبل برای گرفتن انتقام از همسر سابقش دست به این اسیدپاشی هولناک زد و باعث سوختگی شدید همسر و مادر همسرش شد.
پلیس زمانی در جریان این حادثه قرار گرفت که از بیمارستانی در استان تهران خبر دادند دو زن که با اسید سوزانده شده به بیمارستان انتقال یافته‌اند و شدت سوختگی آنها هم شدید است.
مأموران با توجه به حساسیت موضوع بلافاصله به بیمارستان اعزام شدند و از دو قربانی تحقیق کردند.
زن جوانی که گفته می‌شد حمله در ابتدا به او صورت گرفته، به پلیس گفت این اسیدپاشی به دست شوهر سابقش انجام شده است. او توضیح داد: «مدتی قبل از شوهرم جدا شدم و از همان زمان هم مورد تهدید قرار می‌گرفتم.
او به من گفته بود یک روز تلافی این کار را می‌کند. روز حادثه من برای انجام کاری به شهرداری رفته بودم، شوهر سابقم از پشت‌سر من را صدا زد و به محض اینکه برگشتم ظرفی را دستش دیدم؛ از ترس روی زمین نشستم و کیفم را جلوی صورتم گرفتم که همین هم باعث شد صورتم آسیب نبیند، اما قسمت‌های دیگر بدنم به‌شدت آسیب دید؛ مادرم به کمک آمد که مابقی اسید را روی مادرم ریخت».
مرد جوان با توجه به این شکایت بازداشت شد و ضمن اعتراف به جرمش گفت، قصد داشت از همسرش انتقام بگیرد. به‌این‌ترتیب، پرونده تکمیل و برای رسیدگی به دادگاه عمومی فرستاده شد و با توجه به شدت آسیب‌دیدگی دو زن، رأی بر پرداخت دیه به متهمان صادر شد؛ اما این حکم مورد اعتراض قرار گرفت و زن جوان اعلام کرد از ابتدا درخواستش، قصاص بود.
به‌این‌ترتیب رأی صادره نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه هشتم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی به این پرونده مادر و دختر یک‌بار دیگر برای متهم درخواست مجازات کردند.
همسر سابق متهم وقتی پشت تریبون قرار گفت در مورد جزئیات اسیدپاشی و زندگی شخصی‌اش گفت: «من سال‌ها با این مرد زندگی کردم، اما به‌دلیل اختلافات شدیدی که با هم داشتیم چندبار تصمیم به جدایی گرفتم.
متأسفانه شوهرم معتاد شده بود و همه زندگی ما را خراب کرد؛ دو بچه داشتیم اما اعتیادش به شیشه باعث شد زندگی ما نابود شود. چندین‌بار امتحان کردم شاید بتوانیم دوباره زندگی را بسازیم، اما نشد؛ در نهایت تصمیم به جدایی گرفتم.
روی پای خودم ایستادم و کارگاه خیاطی به راه انداختم و زندگی خودم و بچه‌هایم را از این راه تأمین می‌کردم. البته وقتی می‌خواستم از شوهرم جدا شوم، او راضی نبود اما من حق طلاق گرفته بودم و از شوهرم جدا شدم. بعد از آن بود که تهدیدهایش شروع شد، چون اعتیاد داشت دخترهایمان نمی‌خواستند با پدرشان زندگی کنند، به همین دلیل هم شوهرم خیلی من را اذیت می‌کرد.
با اینکه زندگی ما را به باد داده بود اما خودش را محق می‌دانست. روز حادثه برای انجام کاری به شهرداری رفته بودیم. نمی‌دانم شوهرم از کجا متوجه شده بود که من آنجا هستم؛ از پشت‌سر صدایم کرد و به محض اینکه برگشتم دیدم جسمی در دستش است، بلافاصله روی زمین نشستم و کیفم را جلوی صورتم گرفتم.
شوهرم شغلش فنی بود و می‌دانستم مواد لوله بازکنی دم ِدستش زیاد است، به همین دلیل هم فهمیدم قصدش چیست. نزدیک من شد و اسید را رویم ریخت. جیغ کشیدم مادرم به کمکم آمد و او هم به شدت سوخت، چون باقیمانده اسید را شوهرم روی مادرم ریخت درحالی‌که مادرم گناهی نداشت.
حالا هم من درخواست قصاص دارم، چون او باید بداند با من چه کرده است».وقتی نوبت به متهم رسید او اتهام را رد کرد و گفت که همسر سابقش دروغ می‌گوید و او اصلا گناهی ندارد. متهم گفت: زنم به خاطر پول من را ترک کرد. او خیلی پول‌پرست است و زندگی ما را خراب کرده و حالا به من تهمت اسیدپاشی می‌زند، من این کار را نکرده‌ام.
گفته‌های متهم در حالی بود که نه تنها ابتدا خودش به اسیدپاشی اعتراف کرده بلکه شاهدان نیز تأیید کرده‌اند اسیدپاشی به دست متهم انجام گرفته است.
با این حال با توجه به درخواست قصاص از سوی شاکی، قضات رسیدگی‌کننده پرونده را برای اظهارنظر به پزشکی قانونی ارسال کردند.
بعد از بررسی‌های انجام‌گرفته هیأت پزشکی اعلام کردند امکان قصاص گوش که شاکی خواسته است وجود ندارد؛ بنابراین شعبه هشتم دادگاه کیفری برای تصمیم‌گیری دراین‌باره وارد شور شد.