مشاور پیشین رییس‌جمهور آمریکا در یادداشتی تأکید کرد: محدود شدن اقدامات اوباما در سوریه به حمله علیه داعش به نفع ایران و روسیه است.
به گزارش ایسنا، دنیس راس، مشاور پیشین رییس‌جمهور آمریکا و عضو اندیشکده سیاست خاور نزدیک در این یادداشت که در روزنامه واشنگتن پست منتشر شده است، با اشاره به نا‌آرامی‌های سوریه نوشت: رییس‌جمهور اوباما حتی زمانی‌که من در دولت فعالیت می‌کردم به وضوح مشخص کرد که نمی‌خواهد گرفتار جنگ سوریه شود.
او انتخاب شده بود تا آمریکا را از جنگ‌های خاورمیانه بیرون بکشد، نه این که وارد آن‌ها شود. وی نمی‌خواست درگیر جنگ داخلی یک فرد دیگر شود چرا که ترس از گیر افتادن در یک باتلاق بسیار زیاد بود. اما همیشه این هزینه‌های یک اقدام است که رویکرد دولت را تعیین می‌کند، نه هزینه‌های اقدام نکردن.
برای باراک اوباما به چالش کشیدن آن‌هایی که می‌گویند ایران یا روسیه در حال دست یافتن به پیشرفت‌هایی در سوریه هستند و آمریکا حداقل پیشرفت را در اقداماتش در سوریه به دست آورده است، کار جدیدی نیست.
وی در مارس 2014 گفت: من همیشه از این تفکر که ایران به نوعی در سوریه پیروز شده است متحیر می‌شوم. ایران یکی از دوستان سوریه در جهان عرب و روسیه نیز یکی دیگر از دوستان سوریه در منطقه است. اما پس از گذشت 18 ماه، به نظر می‌آید که اوباما بر این باور است که تغییراتی در سوریه شکل گرفته است.
وی هفته گذشته در یک کنفراس خبری گفت که تلاش ایران و روسیه برای حفظ بشار اسد (رییس‌جمهور سوریه) و تلاش برای آرام کردن مردم سوریه موجب می‌شود تا تهران و مسکو در یک باتلاق گرفتار شوند و این رویکرد کارساز نیست.
راس در ادامه نوشت: ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه می‌داند که چگونه یک فضای خالی را پر کند. وی لزوم اقدام نظامی در سوریه برای تقویت جایگاه اسد و مقابله با داعش را که کنترل بخش‌هایی از سوریه را به دست آورده دیده است.
نه روس‌ها و نه ایرانی‌ها، هیچ یک فکر نمی‌کنند که در حال شکست خوردن در منطقه هستند، به‌علاوه اسراییلی‌ها، مصری‌ها، سعودی‌ها، ترک‌ها و قطری‌ها یا اماراتی‌ها چنین تفکری ندارند. شاید تمامی این کشورها اقدامات نظامی روسیه را در سوریه دوست نداشته باشند اما لزوم رویارویی با آن‌ها را احساس می‌کنند. آیا می‌توان گفت که همه آن‌ها اشتباه می‌کنند و تنها رییس‌جمهور اوباما است که درست می‌گوید!
به نوشته این مشاور پیشین رییس‌جمهور آمریکا، اگر واکنش واشنگتن به اقدامات روس‌ها در سوریه به افزایش حملات علیه داعش محدود شود، آن گونه که ظواهر امر نشان می‌دهد در واقع بازی کردن در نقشه ایران و روسیه است. متأسفانه در این صورت به نظر می‌آید که ما با آن‌ها علیه سنی‌ها متحد شده‌ایم و هرگونه امیدواری برای این که سنی‌ها داعش را فاقد اعتبار کنند از بین می‌رود.
بنابراین، اگر آمریکا می‌خواهد بر رفتار تهران و مسکو در سوریه اثر بگذارد باید با قواعدی بازی کند که آن‌ها درکش می‌کنند و در چنین شرایطی ممکن است دیگر کشورها از آمریکا پیروی کنند که تحقق راه‌حل سیاسی که واشنگتن به دنبال آن است را امکان‌پذیر می‌کند.