دوربین‌های تلفن‌های هوشمند هر قدر که پیشرفته باشند، باز هم در مقایسه با یک دوربین عکاسی حرفی برای گفتن ندارند.
شاید بتوان گفت دوربین‌ها در تلفن‌های هوشمند امروزی توانسته‌اند به نوعی بازار دوربین‌های عکاسی جمع و جور را کساد کنند، اما کسانی که به دنبال ثبت یک عکس با کیفیت مناسب هستند همواره سعی می‌کنند یک دوربین حرفه‌ای‌تر خریده و از عکاسی لذت ببرند. آنها که دوست دارند به شکل حرفهای سراغ عکاسی بروند، می‌دانند باید دوربین‌های DSLR داشته باشند.
همان دوربین‌های بزرگ و نسبتا سنگین که قابلیت تعویض لنز داشته و انواع و اقسام امکانات برای عکاسی را فراهم می‌کنند.
در کنار قابلیت‌های فراوان و کیفیت تصویر شگفت‌انگیز این دوربین‌ها، وزن بالا و ابعاد بزرگ این دسته باعث شده برخی افراد تازه‌کار رغبتی برای رفتن به سوی این سری از دوربین‌ها نداشته باشند و حرفه‌ای‌ها هم گاهی از دست این دوربین‌های سنگین وزن و جابه‌جایی همیشگی آنها خسته شوند.
سازندگان دوربین‌های دیجیتال همواره از طریق راهکارهای مختلف سعی کرده‌اند این موضوع را مدیریت کنند، اما می‌توان گفت در زمینه بهبود وضعیت ابعاد و وزن دوربین‌های DSLR چندان موفق نبوده‌اند.
آنها یک راه دیگر را برگزیده‌اند و آن معرفی نسل تازه‌ای از دوربین‌های دیجیتال معروف به دوربین‌های بدون آینه است.
خانواده آینده‌دار
یکی از دلایل حجیم بودن دوربین‌های DSLR، استفاده از یک منشور و آینه برای انتقال نور و تصویر به چشمی (Viewfinder) دوربین است. برای ثبت عکس نیز آینه به بالا حرکت کرده، سپس عکس ثبت می‌شود.
این ساختار مکانیکی باعث افزایش حجم دوربین می‌شود و حذف این ساختار به ساخت دوربین‌های بدون آینه یا (Mirrorless) منجر شده است.
نمونه‌های اولیه از دوربین‌های بدون آینه ابزارهایی با قابلیت‌های محدود بودند که فقط یک نمای کلی از آنچه سازندگان در ذهن داشتند ارائه می‌کرد.
نمونه‌های اولیه شاید چندان دلچسب و کاربردی به شمار نمی‌آمدند، اما فعالیت‌های شرکت‌های مختلفی همچون المپیوس، سونی و فوجی فیلم به‌خوبی نشان داد این دوربین‌ها قابلیت بسیار بالایی داشته و در مدت کم، شاهد پیشرفت فوق‌العاده این دوربین‌ها بودیم تا حدی که حتی دوربین‌های DSLR به تقلب از روی دست دوربین‌های Mirrorless روی آوردند!
حذف آینه، منشور و ساختار مکانیکی مربوط به آنها باعث شد اندازه دوربین به‌شدت کوچک شود و محصولی ساخته شود که علاوه‌بر داشتن حسگری بزرگ همچون دوربین‌های DSLR، قابلیت تعویض لنز نیز داشته باشد و امکانات عالی برای عکاسی در اختیار کاربر قرار دهد.
با پیشرفت فناوری و تمرکز در این بخش از بازار، فناوری‌های مرتبط با این بخش پیشرفت کرد و بهبودهای مختلفی به‌خصوص در زمینه سیستم فوکوس دوربین و یافتن سوژه با سرعتی بالا ایجاد شد.
به نحوی که یک دوربین بدون آینه با قیمت پایین می‌تواند سرعت عکاسی پی‌در‌پی همچون یک دوربین رده بالا و گرانقیمت DSLR ارائه کند.
چشمی دوربین نیز به سرعت به دوربین‌های کوچک بدون آینه بازگشت و سازندگان از یک صفحه نمایش کوچک، به جای چشمی استفاده کردند تا دیگر نیازی به استفاده از آینه و منشور برای انتقال تصویر نباشد.
مزیت استفاده از صفحه نمایش به جای چشمی، امکان دیدن سوژه و محیط حتی در محیط‌های بسیار کم نور است که در بسیاری شرایط می‌تواند مفید باشد.
مزایای بدون آینه‌ها
بهبود در سیستم فوکوس دوربین‌های بدون آینه و استفاده از یک سیستم ترکیبی دوربین DSLR و دوربین‌های کامپکت باعث شد تا سرعت و دقت فوکوس در این دوربین‌ها افزایش یابد و پس از آن بسیاری از دوربین‌های جدید DLSR نیز از این سیستم فوکوس بهره بردند.
سازندگانی همچون المپیوس و فوجی فیلم که قدمتی طولانی در ساخت دوربین دارند، یک روال خاص و متفاوت در پیش گرفته و دوربین‌های متعددی با شکل و شمایل دوربین‌های اولیه و کلاسیک، با بدنه‌های چرم یا شبه چرم وارد بازار کردند که با استقبالی عالی روبه‌رو شد.
اولین سری از این دست دوربین‌ها که توسط فوجی فیلم به بازار عرضه شد، از لنزهای ثابت بهره می‌بردند.
اما کیفیت لنز و حسگر به قدری بالا بود که دوربین‌های رده بالاتر را نیز به چالش می‌کشید و هنوز هم از بابت کیفیت تصویر حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
خوشبختانه از بابت لوازم جانبی نیز محدودیت‌های پیشین تقریبا برطرف شده است و مانند یک دوربین DSLR، می‌توان برای یک دوربین بدون آینه نیز انواع و اقسام لوازم جانبی و لنزهای مختلف را تهیه کرد.
مشکلات موجود
دوربین‌های بدون آینه چندان هم بدون اشکال نیستند. هنوز کسانی که به دنبال یک دوربین بسیار مقاوم هستند، سراغ دوربین‌های DSLR می‌روند.
همچنین از بابت عمر باتری، دوربین‌های DSLR به علت استفاده از ساختار مکانیکی و چشمی اپتیکال که به مصرف برق نیاز ندارد، عملکردی بسیار بهتر از دوربین‌های بدون آینه ارائه می‌کنند.
این مساله باعث شده بسیاری از دارندگان دوربین‌های بدون آینه یک باتری اضافی نیز همراه خود داشته باشند.
پیش از این گفتیم ابعاد کوچک مزیتی برای دوربین‌های بدون آینه است، اما همین ابعاد کوچک یک مشکل بزرگ نیز ایجاد می‌کند.
به علت کم بودن فضای موجود روی دوربین، سازنده مجبور است کنترل‌ها و دکمه‌ها را در فضایی محدود جای داده و حتی برخی گزینه‌های پرمصرف در عکاسی را در منوهای تو‌در‌تو قرار دهد.
این در حالی است که در یک دوربین DSLR، به علت وجود فضای زیاد با دکمه و کنترل‌های با اندازه مناسب روبه‌رو هستیم و عکاس بدون نیاز به نگاه کردن به این دکمه‌ها و کنترل‌ها، به‌راحتی می‌تواند با آنها کار کند.
مساله محدودیت در کنترل‌ها در مدل‌های ارزانقیمت دوربین‌های بدون آینه مشهودتر است. خوشبختانه در نمونه‌های جدید (و البته گران‌تر) همچون Fujifilm X-T1 سازنده نه تنها بدنه‌ای مستحکم و مقاوم را به کاربر ارائه کرده، بلکه کنترلرهای زیادی نیز در دسترس کاربر قرار داده است.
یک انتخاب دشوار
چه بخواهیم و چه نخواهیم، دوربین‌های بدون آینه آینده‌ای روشن در صنعت عکاسی خواهند داشت و روز به روز نیز بر محبوبیت آنها افزوده می‌شود.
حالا کاربران می‌توانند با بودجه‌های مختلف یک دوربین بدون آینه تهیه کرده و حتی حرفه‌ای‌ها نیز می‌توانند سراغ مدل‌های قدرتمندی همچون Sony Alpha a7II بروند که از حسگر Full Frame (یعنی حسگری با اندازه 35 میلی متر) استفاده می‌کند و کیفیت بالایی ارائه می‌دهد.
اما این به معنی از دور خارج شدن دوربین‌های DSLR بزرگ و سنگین نخواهد بود.این دوربین‌ها نیز مشتریان خاص خود را خواهند داشت و همچنان می‌توانند میراث خود را در دنیای عکاسی حفظ کرده و آن را بهبود ببخشند.
توصیه ما این است که قبل از خرید، نوع نیاز خود را بشناسید سپس برای خرید دوربین اقدام کنید. دوربین برخلاف تلفن همراه محصولی نیست که هر سال نیاز به تعویض آن باشد.
دوربین عکاسی یک سرمایه‌گذاری است که می‌توان هر سال با افزایش دانش عکاسی و همچنین استفاده از ابزارهای جدید در کنار آن، به تجربیات جدیدی دست یافت.
منبع: جام جم کلیک