تسنیم نوشت: جمعی از دختران دانش‌اموز ایرانی، تلاشی جمعی برای تحصیل کودکان افغانستانی به راه انداخته‌اند. به دور از تمام مسیرهای اداری و بوروکراتیک. این گروه فردا از ساعت ۱۱ تا ۱۷ یک خیریه غذا برپا کرده‌اند. در خیابان عراقی پلاک ۳۸.
روزگار تغییر کرده است و هر نوع پافشاری به برگرداندن ماجرای حضور مهاجرین افغانستانی به سالهای قبل، علاوه بر بی اهمیتی ذاتی، عقب‌ماندگی تلقی خواهد شد. فعالیت‌های فرهنگی و نخبگانی مهاجرین شتاب قابل‌توجهی گرفته است؛ رسانه‌ها به صدا در آمده‌اند، مهاجرین در عالی‌ترین سطح رسانه ملی حضور پیدا می‌کنند.
هر نوع حرکت عقب‌مانده و نگاه نژادی به آنها، در دستگاه‌های مرتبط با واکنش سریع رسانه‌های انقلابی مواجه می‌شود؛ اتفاقات تلخ و شیرینی که برای مهاجرین رخ می‌دهد دیگر در خلأ اتفاق نمی‌افتد. نهادها و تشکل‌های دانشجویی و مردمی ایرانی به اتفاقات جامعه مهاجر حساس شده‌اند و واکنش نشان می‌دهند و... این‌ها همه نشانه‌هایی برای دوران جدید روابط ایرانی‌ها و افغانستانی هاست، هر چند که بوروکراسی «مرزمحور» و سلطه اداری بر سیستم آرمانی جمهوری اسلامی همچنان احساس می‌شود.
اما؛ کیلومترها دورتر از نگاهی که انسانیت را بر مبنای چیزی به نام «مرز» تعریف می‌کند و با سالهای سال فاصله با آدم‌هایی که قضاوت انسانی و اخلاقی را موکول به دیدن شناسنامه آدم‌های این جهان می‌کنند، مردم ایران در تمام این سالها، نگاه انسانی خود به مهاجرین افغانستانی را حفظ کرده‌اند. به سیاق همیشه، مردم ایران، چندین و چند سال جلوتر از رسانه‌ها و دستگاه‌های دولتی در میدان یاری و دفاع از مهاجرین افغانستانی، تمام قد ایستاده‌اند.
سابقه تاریخی مهربانی مردم ایران با مهاجرین افغانستانی، سابقه طولانی و غیرقابل‌انکاری است. سالهای سال مهاجرین افغانستانی در کنار مردم ایران، زندگی کردند و تلخی‌ها و شیرینی‌های تاریخ 35 ساله اخیر را با یکدیگر تجربه کردند و حافظه تاریخی مشترکی پیدا کردند.
این روزها در شلوغی‌ها و ازدحام غیرقابل تحمل کلانشهری به نام «تهران»، دختران دانش‌آموز چند دبیرستان تهرانی، گردهم آمده‌اند تا شرایط تحصیل کودکان افغانستانی در سال جدید را آسانتر کنند.
امسال سال ویژه‌ای برای کودکان افغانستانی است. برای اولین بار با دستور مستقیم عالی‌ترین مقام جمهوری اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی؛ مهاجرین افغانستانی که شرایط حضور قانونی در ایران را به دست نیاورده‌اند هم پشت نیمکت‌های مدارس ایرانی می‌نشینند.
دختران دانش‌آموز دبیرستانی ایرانی، اما گردهم آمده‌اند تا شرایط تحصیل آنهایی که به دلیل مشکلات مالی، به سختی افتاده‌اند را مهیا کنند. «پروان»، نام یکی از مناطق سرسبز و خوش‌آب‌و هوای افغانستان؛ نامی است که این دختران دانش‌آموز برای گروه خود انتخاب کرده‌اند، نمادی از نزدیکی ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها...
«پروان»ی‌ها سه چهار سالی است که فعال شده‌اند، به مدارس خودگردان مهاجرین افغانستانی سر می‌زنند، کمک می‌کنند و تلاش می‌کنند که شرایط تحصیل آنها را آسانتر و بهبودیافته‌تر کنند. این اتفاق، در 2 سال اخیر شکل منسجم‌تری به خود گرفته است و فردا قرار است آنها یک خیریه غذا برگزار کنند تا عواید آن را برای تحصیل کودکان افغانستانی خرج کنند.
این دومین خیریه غذایی است که آنها برگزار می‌کنند، بدون توجه به گزاره‌های مبتذل و غیرانسانی و اسلامی‌ای که برای کمک به کودکان محروم از تحصیل شرط رویت شناسنامه می‌گذارد.دختران دانش‌آموزی که در این دو سه روز دائما در آشپرخانه‌های خانه‌هایشان رفت و آمد می‌کردند.
فعالیت‌های پروان، همه خودجوش است و هزینه‌های آن از خردخرد پول‌هایی است که این دانش‌آموزها روی هم جمع می‌کنند. این دختران دبیرستانی در سالهای گذشته نیز، با تجهیز و کمک‌رسانی به مدارس خودگردان، کمک بزرگی به کودکان مهاجر داشته‌اند.
این خیریه ساعت 11 تا 17 فردا پنج‌شنبه در خیریه حضرت زهرا(س) واقع در سیدخندان خ شریعتی خ خواجه عبدالله انصاری خ شهید عراقی، پلاک 38 خیریه فاطمه زهرا برگزار می‌شود.
تلاشی به دور از همه اتفاقات تلخ این روزها برای مهاجرین افغانستانی. دختران دانش‌آموز ایرانی فریاد می‌زنند که غم مهاجر افغانستانی، غم ایرانی‌هاست...