عصر ایران - برغم آن که مقام معظم رهبری پیشتر تأکید و تصریح کرده اند که سخنگو ندارند و هر گاه لازم باشد درباره موضوعی اعلام موضع کنند، شخصاً از طریق تریبون های عمومی اقدام به این کار خواهند کردو برغم آن که دفتر ایشان هم بارها تصریح کرده اند که هر گونه انتساب مطلب به رهبری مردود است، شاهد آن هستیم برخی جریان های سیاسی و رسانه ای که گویا برای خود مصونیت آهنین قائل هستند، برای دست یافتن به اهداف مطلوب خود، منویات خودشان را به رهبر نسبت می دهند و با هزینه کرد از این جایگاه رفیع، حرف های خود را به خورد جامعه و مخصوصا قشر متدین و انقلابی می دهند!
در آخرین نمونه از این موارد، روزنامه کیهان طی سرمقاله اخیر خود نوشت:
« بیانات مورد اشاره رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های نماز عید فطر امسال کمترین
تردیدی باقی نمی‌گذارد که حضرت آقا از نارسایی و عواقب فاجعه‌آفرین توافق
یاد شده اطلاع کامل دارند و با جرأت می‌توان گفت که ایشان به هیچ وجه از
متن تهیه شده راضی نیستند.
»
دوباره بخوانید؛ نویسنده با عبارات "کمترین تردیدی باقی نمی گذارد"،"با جرأت می توان گفت" و "به هیچ وجه" سعی می کند به هر شکل ممکن این گزاره که رهبر انقلاب، مخالف توافق وین هستند را به مخاطب القا کند!
این در حالی است که رهبر انقلاب پیشتر از تلاش های تیم مذاکره کننده که آنها را امین، متدین،شجاع وغیور نامیده بودند قدردانی کرده و درباره توافق هم تصریح کرده بودند که باید مسیر قانونی اش را طی کند.
بله! ممکن است عده ای حتی افرادی که نماینده رهبری در ارکان یا رسانه ای هستند، نظری داشته باشند که حتی مخالف نظر رهبری باشد ولی حق ندارند نظر خود را به عنوان نظر رهبری به جامعه ارائه دهند و آن را با عبارات تأکیدی، محکم کاری هم کنند!
به مدعیان ولایتمداری که مدام پشت رهبری پنهان می شوند و منویات خود را به نام ایشان مطرح می کنند، یاد آور می شویم که رهبر معظم انقلاب، در همین ماه رمضان امسال (20 تیر) جواب شان را داده اند و اگر گوش شان شنواست و ادعای ولاتمداری شان، فقط یک حربه نیست بهتر است بار دیگر این سخنان را بخوانند و زین پس، نقش سخنگوی خودخوانده رهبری را بازی نکنند؛ بخوانید:
« من خودم
هنوز که الحمدلله زبانم از کار نیفتاده؛ حرف خود من که مقدّم به حرف آنها
است. آنچه من میگویم، حرف من آن است؛ کسانی هم که حرف میزنند -نمایندگان
رهبری و منصوبین رهبری و مانند اینها که تعداد زیادی‌اند- از قول رهبری
نمیگویند؛ این را توّجه داشته باشید...شما حرف من را از خود من بشنوید. بله، ممکن است یک نفری جزو
منصوبین رهبری هم باشد، درباره‌ی فلان مسئله یک عقیده‌ای خلاف رهبری هم
داشته باشد، هیچ اشکال ندارد؛ این‌جور چیزی هم هست.
خیلی از همین آقایان
محترمی که منصوبین رهبری‌اند، در فلان مسئله‌ی خاصّ سیاسی یا اجتماعی یا
اعتقادی ممکن است عقیده‌شان غیر از عقیده‌ی رهبری باشد؛ ما این را اشکال
ندانستیم؛ عمده برای ما جهت‌گیری‌های کلّی است، جهت‌گیری‌های انقلابی است.
والّا در هر مسئله که ما نمی‌نشینیم هماهنگ کنیم که ببینیم در فلان مسئله
نظر ما یکی هست یا نیست؛ خب، او نظر خودش را گفته. این هم نمیشود که من
هرجا هرکسی از نمایندگان ما یک چیزی گفت، ما فوراً بگوییم آقا! شما، این را
غلط گفتید، این را درست گفتید، روابط عمومی اعلان کند؛ این هم نمیشود.
بله، اگر از قول حقیر، کسی چیزی بگوید و به گوش من برسد و خلاف باشد، ما به
خود او بلافاصله تذکّر میدهیم؛ مکرّر اتّفاق افتاده؛ تذکّر دادیم، گفتیم
که شما خودتان این را اصلاحش کنید، آن طرف هم اصلاح کرده.
مصلحت نمی دانم که
اگر یک کسی یک چیزی گفت، ما هم اینجا برداریم یک اعلامیّه بدهیم که فلان
کس غلط کرد این حرف را زد؛ این که نمی شود. هرجا برخلاف نظر ما -البتّه از
قول من؛ اگر از قول خودش گفته باشد، نه- از قول من چیزی گفته باشد، اطّلاع
می دهیم و می گوییم آقا! این را شما از قول ما، شنیدیم گفتید و باید خودتان
اصلاح کنید. » (+)
همان طور که ملاحظه می کنید، طبق بیانات رهبری معظم، اشکالی ندارد روزنامه کیهان یا هر شخص حقیقی یا حقوقی دیگری، نظرات خود را ولو مخالف دیدگاه رهبری باشد، اظهار نماید ولی انتساب این نظرات به رهبری و تأکید بر این انتساب ها، عین عدول از بیانات رهبری است که متأسفانه برخی مدعیان ولایتمداری، در این باره شهره عام و خاص اند!