عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - رابط بزرگ بعدی که یک بروزرسانی دریافت می کند ممکن است در بدن خود ما انسان ها باشد. هکرهای بدن، افرادی هستند که با استفاده از فناوری در بدن خود اصلاحات و تغییراتی ایجاد می کنند. این نوع از سایبورگ ها پیشگامان شیوه های جدید افزایش قابلیت های انسان از طریق بکارگیری چیزهایی مانند کاشت ریزتراشه ها و آهن رباها هستند. در ادامه با چند نمونه محبوب در این زمینه بیشتر آشنا می شویم.
تراشه های NFC
تراشه های ارتباط میدان نزدیک (NFC) یکی از رایج‌ترین ایمپلنت ها در میان هکرهای بدن هستند که می توانند در دست کاشت شوند تا کاربران را قادر به تعامل با دستگاه های شبکه شده اطراف خود نمایند. به عنوان مثال، این تراشه ها می توانند برای باز کردن قفل های هوشمند بکار گرفته شوند و جایگزین کارت های تشخیص هویت فرکانس رادیویی (RFID) شوند.
بیومغناطیس
بیومغناطیس به طور کلی آهن رباهایی هستند که قرارگیری آنها درون بدن انسان مشکلی ایجاد نمی کند و یکی دیگر از ایمپلنت های محبوب برای افرادی است که در پی هک کردن بدن خود هستند. این دستگاه ها به طور معمول در نوک انگشتان یا ناخن ها کاشت می شوند و به کاربران یک حس ششم می بخشد. ایمپلنت بیومغناطیس فرد را قادر می سازد میدان های مغناطیسی نامرئی ایجاد شده توسط دستگاه های اطراف خود را حس کند. همچنین، آهن ربا می تواند برای برداشتن اشیا فلزی کوچک نیز به کار گرفته شود.
آهن ربا به عنوان توگوشی های پنهان
یکی از روش های کمتر رایج استفاده از آهن رباهای قابل کاشت استفاده از آنها به عنوان توگوشی های قابل کاشت است. در سال 2013، "ریچ لی" آهن رباهای انتقال صدا را در گوش های خود کاشت. این آهن رباها هنگامی که با یک تقویت کننده و گردبند سیم پیچ جفت شدند امکان اجرای موسیقی بدون استفاده از هدفون و نشت صدا را فراهم کردند.
قطب نمای قابل کاشت
یکی دیگر از دستگاه های قابل کاشت که به زودی در دسترس خواهد بود، امپلنتی سیلیکونی است که به عنوان یک قطب نما عمل می کند. این دستگاه که نورث‌استار نام دارد پس از فعال شدن با یک آهن ربا با پنج چراغ LED قرمز رنگ روشن می شود. همچنین نورث‌استار به کاربر در حس جایی که شمال مغناطیسی در نزدیکی پشت دست وی است، کمک می کند.
برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.