عصر ایران - "مدیریت دستشویی را بلد نیستیم، آن وقت ادعای مدیریت جهان می کنیم." ؛ این کامنتی بود که یکی از کاربران عصر ایران در زیر خبری نوشته بود که در آن، تصاویر توریست های خارجی از دستشویی های ایران منتشر شده بود.
خبر این بود که تعدادی از توریست های خارجی، بعد از بازگشت از ایران، عکس هایی از دستشویی های هتل های محل اقامت خود - از یک تا 5 ستاره - را در شبکه های اجتماعی منتشر کرده و از وضعیت نامطلوب آنها، ابراز نارضایتی کرده بود.
(+)واقعیت این است که وضعیت دستشویی در ایران، از آنچه این توریست های خارجی به تصویر کشیده اند، به مراتب بدتر است و ای کاش، موضوع به هتل ها ختم می شد؛ کافی است سفری با خودرو در هر کدام از جاده ها و اتوبان های کشور - اعم از اصلی و فرعی - داشته باشید تا دو موضوع، به شدت رنج تان دهد:
1 - دستشویی پیدا نمی شود و برای یک قضای حاجت، گاه باید بیش از یکصد کیلومتر رانندگی کرد.
2 - وقتی هم که دستشویی پیدا می شود، معمولاً بسیار شلوغ و با صف های طولانی است و بدترین بخش این که، اکثراً به فجیع ترین شکل ممکن، آلوده اند به طوری که گاه برخی افراد ترجیح می دهند تا رسیدن به مقصد از خیر دستشویی های حال بهم زن بین راهی بگذرند!
البته می توان مسؤولان مربوطه را مقصر قلمداد کرد که در ادامه بدان خواهیم پرداخت ولی پیش از آن که جوالدوزی به مسوولان بزنیم ، بهتر است سوزنی را نثار خود کنیم چرا که ما مردم هستیم که همین تعداد اندک دستشویی ها را با استفاده نادرست و غیر بهداشتی آلوده می کنیم و این در حالی است که فرد فرد ما، اصول بهداشتی اش را می دانیم و در دستشویی های خانه هایمان رعایت شان می کنیم.
بی گمان روی سخن با همه نیست چرا که بسیاری از ایرانیان بافرهنگ، رعایت می کنند ولی کافی است تنها درصد اندکی، حقوق دیگران را محترم نشمارند و جایی که نام محترمانه اش "سرویس بهداشتی" است را به محلی متعفن تبدیل کنند.
پس بیش از انتظار داشتن از این و آن، باید از داشته هایمان - از یک دستگاه پیشرفته پزشکی گرفته تا یک دستشویی در میان جاده - به نحوی انسانی و متمدنانه استفاده کنیم و این نکته بسیار ساده را بدانیم که خانه ما، تنها آن چهار دیواری که شب ها در آن می خوابیم نیست بلکه همه کشور- و در نگاهی فراتر همه دنیا - خانه ما و خانه فرزندان و نسل های بعدی مان است.
اما در باب دستشویی، گناه مسوولان نیز اندک نیست. تأمین نیازهای مردم، وظیفه ذاتی حاکمیت ها در همه دنیاست. این نیازها تنها در مسائلی مانند امنیت، اقتصاد، اشتغال و ... خلاصه نمی شود بلکه بهداشت و نیازهای فیزیولوژیک را نیز در بر می گیرد. بی هیچ تعارف و پرده پوشی باید گفت که دولت ها همان طور که در برابر تأمین غذای مردم مسوول اند در برابر دفع آن نیز مسؤولیت دارند.
این البته بدان معنا نیست که دولت رأساً در همه جای کشور دستشویی بسازد بلکه وظیفه دارد زمینه ساخت آن را در جاهایی که مورد نیاز است فراهم نماید، حال مباشرتاً این کار را بکند یا آن که بخش خصوصی را وارد عرصه کند.
راهکار چندان پیچیده ای هم در میان نیست. کافی است به بخش خصوصی اجازه داده شود در فواصل مشخصی در جاده ها ، مجتمع های خدماتی و حتی تک فروشگاه های بین راهی تأسیس کند و به جای دادن عوارض و مالیات به دولت، موظف باشن دستشویی هایی را با تعداد و استانداردهای مشخص احداث و نگهداری مستمر کنند.
تمدید پروانه فعالیت و معافیت این واحدها نیز منوط به این باشد که نگهداری بهداشتی ، مناسب و عنداللزوم شبانه روزی از این سرویس ها داشته باشند (مانند تمیز کردن مداوم، استفاده از خوشبو کننده، وجود آبگرم، مایع دستشویی و ... ).
منطق این کار هم بسیار ساده است. این واحدها قرار است مالیات دهند که دولت با مالیات آنها ، به مردم خدمت رسانی کند. در این پیشنهاد، دولت از میان بر می خیزد و نظارت می کند تا مردم مستقیماً در خدمت مردم باشند. حتی در مواردی می توان بر اساس محاسبات اقتصادی، بخشی از مالیات را نگرفت.
این پیشنهاد - که متعلق به عصر ایران هم نیست و بسیاری از مردم هم بدان اشاره می کنند - چندین فایده دارد:
- بحران دستشویی را برای همیشه به طور ساختاری حل می شود.
- باعث تمیزی و بهداشتی شدن دستشویی های بین راهی می شود.
- علاوه بر رفع نیاز فیزیولوژیک مسافران، به آنها خدمات بین راهی دیگر می دهد.
- ایجاد اشتغال می کند.
- میزان توقف مسافران در طول سفر را افزایش و به تبع آن، میزان خستگی را کاهش می دهد و این امر می تواند به کاهش تصادفات منجر شود.
- آرامش و آسایش مسافران بیشتر می شود و آبروی کشور به خاطر دستشویی های فجیع، این گونه راحت بر باد نمی رود.
همچنین می توان واحدهای موجود بین راهی مانند پمپ بنزین ها، فروشگاه ها، رستوران ها و نیز حتی افراد بومی را نیز با ارائه مشوق هایی ترغیب کرد که سرویس های بهداشتی مناسب برای عموم احداث و نگهداری کنند.
چه اشکال دارد، برخی افراد بومی، این اجازه را داشته باشند که در کنار جاده نزدیک روستای خود، چند چشمه دستشویی تمیز و استاندارد احداث کنند و ملزم به نگهداری استاندارد آن باشند و در قبال آن، از مراجعین وجهی دریافت کنند؟! باور کنید اغلب مردم حاضرند برای یک سرویس بهداشتی مناسب، هزینه مختصری هم بدهند.
کار سختی نیست. بخش سخت کار این است که اولاً مسوولان این مشکل را به رسمیت بشناسند و ثانیاً خود را موظف به حل این مشکل واقعا تاریخی بدانند.
یک یا چند جلسه بین مدیران و کارشناسان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، وزارت راه و شهرسازی، پلیس راه، وزارت نیرو ، وزارت صنعت،معدن، تجارت، وزارت جهاد کشاورزی ، وزارت بهداشت و وزارت نفت می تواند آغازی برای پایان دادن به این وضعیت فجیع باشد.
این برای دولتمردان کشور، برازنده نیست که آژانس های خارجی به مسافران خود قبل از سفر به ایران توصیه کنند که با خود قرص ضد ادرار داشته باشند و مردم ایران نیز درباره شان این گونه فکر کنند که توانایی مدیریت موضوع دستشویی را هم ندارند.
عالی بود. دقیقا همین طوره.
اما ما هم باید با رعایت نظافت و بهداشت در این کار سهیم باشیم
در استرالیا مسئولیت نگهداری وتامین دستمال کاغذی به عهده ی دولته.
دولت به عنوان نماینده ی اجرایی باید به وظیفه ی خود عمل کند.مردم هم باید به تصمیمات دولت احترام بگذارد.
مشکل اینجاست که مردم به دولت اعتماد ندارند.زیرا پس از رای دادن،اوت میشن
همین ما حاضر نیستم دستشویی را موقع خارج شدن آب بگیریم.
خوب است مسئولین دولتی با تشویق نهادهایی مانند آستان قدس رضوی و ارائه امتیازاتی، راه را برای توسعه این اماکن فراهم کنند.
از اتوبان همدان - ساوه - تهران می آمدیم . تا خود جاده اتوبان ساوه سمت راست هیچگونه امکاناتی برای استراحت و قضای حاجت نبود . یک واحد در لاین مقابل قرارداشت که علی رغم فضای وسیع داخل دستشویی ها مایع صابون نبود و بسیار کثیف و ناهنجار بود. ما قصد نماز مغرب و اعشاء داشتیم . از اینهمه بی توجهی واقعاً آدم حالش بد میشه . آقای وزارت راه ، آقای وزارت بهداشت ، آقای فرهنگ و ارشاد چرا به فکر نیستید کشوری که اینهمه فضای قابل توجه توریست دارد چرا نباید ، سرویس بهداشتی استاندارد داشته باشد . در جاده توسرکان به گنج نامه همدان نیز به همین شکل ، دستشویی که در محل تله سییژ تاریک دره بود کثیف و غیر بهداشتی بود . تا خود توسرکان هم که قربونش برم چند تا مسجد رفتم آخر سر یه مسجد که مسجد ختم داشتند ، رفتم . مسافرت در ایران توام با اعمال شاقه !!! است. من موندم که این راننده کامیونها حق دارند آفتابه همیشه همراه خودشون داشته باشند!!!!!!!!!
برید عربستان و کشورهای همسایه رو ببینید!
...
هم بايد دستشويي درست شود و هم فرهنگ!
شما چه انتظاري از تئوريسين هايي داري كه اينچنين تعصب كوركورانه اي دارند. اينها همان هايي هستند كه در برابر آب لوله كشي هم مقاومت كردند و ايضا در خصوص تحصيل و رانندگي و حق راي زنان و ويدئو و ماهواره و اينترنت و ..... داستان همچنان ادامه دارد.
زمان آنان را آگاه و مسايل را حل خواهد كرد . چند نسل كه بگذرد و تتمه اين افكار جاهلي به زباله دان تاريخ بپيوندد كشور روي آسايش و رفاه را خواهد ديد. به اميد آن روز
فرد ایرانی خود خواه است ولازمه اش اینست که توالت های یکبار مصرف هلندی را باخود حمل کندتا تنها خودش از آن سود برد.
دونوع توالت داریم فرنگی ونوع موسوم به ترکی آنچه در ایران باب هست در پارکینگ های کشور فرانسه که همیشه تعدادی زیاد کامیون،اتومبیل وموتور سوار توقف دارند سالن توالت با هردو نوع توالت فرنگی وایرانی یا ترکی مجهز است ودستشویی و اینها هم در دسترس ودر بیرون نیمکت و میز برای صرف غذا ونوشابه ومردم هم بهداشت را رعایت میکنند و شرکتی چند بار در روز برای تمیزکاری سری میزند و آنها هم زیر نظر وکنترل اداره بهداشت، باید نظارت وکنترل باشد.
ولی در اغلب کشورها توالتداری استخدام میشود ویا به او اجاره میدهندو هر مشتری بین %20 تا 50% سانتیم((درصد یک یورو) برای عمل توالت خود برداخت میکند و متصدی توالت باخروج هر فرد از توالت آنرا نظارت واگر لازم باشد تمیز و ضد عفونی میکند،توالت میتواند دوشیفتی یا سه شیفتی کار کند وسرویس بدهد، این میتواند شغلهای زیادی تولید کند واز نظر اقتصادی حائز اهمیت است،اگر توالت فرنگی باشد راحتتر ،تمیزتر وبهداشتیترست به شرط اینکه افراد نروند بالا وروی کادر یاعینک توالت پاها را بگذارند که این عمل خطرناک هم هست هم توهین بفرد بعدیست.
توالت حتی در فروشگاه ها ورستوران های بین جادهای مسئول میخواهد.
در آمریکا وبعضی کشورهای دیگر روکش یا ملافه کاغذی برای گذاشتن روی عینک توالت موجود است تا فرد روی آن بنشیند.
آنچه مردم از آن مینالند توالت های فرودگاه های ایران وبیمارستانها.
اونا حتی تو خونه های خودشون هم دستشویی ندارن و تو هر محله یه دستشویی عمومی واسه کل محله هستش.
کلاً مردم راحت و خوشحالی هستیم ...
من 2-3 بار پیشنهاد دادم که اجازه ایجاد و مدیریت اینا رو بدید تا درستش کنیم .
همین الان برای دستشویی بدون آب که تا زانو تو کثافت فرو میریم هر بار استفاده 500 یا 1000 تومن میگیرن !
همینو میگیریم و نگهداری میکنیم .
ولی مساله اینه که حاضر نیستن حتی اجازه بدن کسی هم بیاد این کارو انجام بده ! انگار دیگه دستشویی هم معدن هست که منابع داشته باشه !
من یه شرکت توریستی مشغول هستم که سالانه حداقل ۹۰۰ نفر توریست وارد کشور می کنیم بزرگترین مشکل عدم وجود دستشویی با استاندارد جهانی هست ... حالا استاندارد هیچی ... به قدری کثیف و زننده هست که وقتی مسافران سفر بین شهری دارند.. سعی می کنیم برنامه طوری بریزیم که فواصل کوتاه باشه تا به هتل یا محل اقامت نهایی برسند تا مبادا به دستشویی نیازی بشه ....
یا از هواپیما استفاده کنند که اون هم جای خودش داره ...
جالبه هر ساله بزرگترین کنفرانس بهداشتی در کشور چین به مدت ۳ روز در مدت مقالات جدید در مورد دستشویی و آخرین مقالات در این زمینه برگزار میشه اما تنها کشوری که تا به حال هیچ مقاله ای نداده ایران بوده !!!!
امیدوارم مسولان جدا رسیدگی کنند...
مشكل بعدي جايگاهي براي تعويض كودك هست كه همه جاي دنيا تو اتاقي كه براي معلولان عزيزشون طراحي كردن قرار داره ولي خوب ما كه نه جنگ داشتيم نه خدارو شكر معلولي!!! و نه حتي عزمي براي رشد جمعيت!!!
ازتون ميخوام فقط كلمه wickelraum رو سرچ كنين و ببينين البته واقيت به مراتب بهتر از اين تصاويره اتاقي هست كه مادر توش ميتونه شير بده (در تمامي سنتر ها و گاها فروشگاهاي بزرگ) و مكاني مشترك يا جدا از سرويس معلولين كه ميز و محل شستشويي براي مودك هم تعبيه شده
فانظرو فی الارض ...
برید به کشورهایی که از این مراحل گذر کردند ببینید اونها درنهایت بهترین راه حلشون چی بوده، اینجوری از آزمایش و خطا هم دست بر میداریم.
اما افسوس ..!!
ازیک ملت مسلمان واقعا بعید است!
با عرض معذرت و در تایید حرف شما باید بگم که بارها شده مسافت های 100-200 کیلومتری و حتی بیشتر رو تا رسیدن به مقصد تحمل کردم برای اینکه حتی چشمم به اون دستشویی های نفرت انگیز نخوره
اون وقت با این وضعیت می خواهیم گردشگری هم راه بندازیم!!
من یکی که حاضرم هر چقدر لازمه پول بدم اما مطموئن باشم سرویس بهداشتی تمیزه، مایع دستشویی داره و بوی ناخوشایند نمیده
واقعا ممنونم که این موضوع رو مطرح کردید
مجتمع های رفاهیش هم امکاناتش خوبه هم تمیزه
جاهای دیگه مثل اتوبان کاشان، اتوبان قزوین رشت و ... هم دیدم از این مجتمع ها زدن
بقیه ی جاده ها هم اگه مثل این جاده ها از این مجتمع ها بزنن خیلی عالی میشه
(البته اگه به جای بازدید نرن فروشگاهها خرید کنند. و البته این حرف من نباید دلیلی بر رد این ایده باشه بلکه تلنگری به برخی مسولین باشه.)
جایگاه پمپ بنزین و گاز وئیل
رستوران سنتی و فست فوود
نمازخانه
چند فروشگاه محلی
دستگاه عابر بانک
و حتی داروخانه
و طراحی یک مجموعه چند ده تایی سرویس بهداشتی مدرن که مسئول و نظافتچی داشته باشد و 24 ساعته دایر باشد
براحتی این معضل برای همیشه از بین می رود
هر محور را هم توسط یک پیمانکار مدیریت و نگهداری شود و پیمانکار ملزم باشد سرویس ها نظافت کرده و عیوب و نواقص آن را مرتفع نماید و مستمرا سرویس ها را تخلیه نموده حتی با نصب گلدان و فضای سبز زیبا و سیستم تهویه مناسب و حضور مستمر پرسنل سرویس دار بصورت 24 ساعته مطمئنا مهم ترین دغدغه مسیر زمینی از بین می رود
لازم است مسئولان وزارت راه مستمرا از تمامی سرویس ها بازدید بعمل آورند و شماره جهت رسیدگی به نواقص و کاستی ها در هر سرویس نصب شود تا خود مردم در صورت دیدن ایراداتی فورا به اطلاع مسئولان ذیربط برسانند
از هر پیمانکار هم می شود کلی چک و وثایق تضمین کیفیت خدمات گرفت تا در صورت قصور یا عدم ایفای تعهدات از محل تضامین استیفای حقوق شود
حداقل 5000 مجتمع این چنینی در کل کشور و محورهای بین شهری لازم هست که و این کار برای حداقل 80 هزار نفر شغل پایدار ایجاد خواهد کرد با کمترین سرمایه گذاری و دخالت دولت
اگر جناب آخوندی این کار را بکند تا ده ها سال هرکسی در ایران مسافرت کند این مجتمع ها باعث می شود یاد زحمات و خدمات ماندگار او بیفتد و آقای آخوندی تنها وزیری خواهد بود که همیشه و همه روزه مردم بیاد همین خدمت حیاتی او خواهند بود
درچين براى اموزش مردم سمينارهاى متعددى برگزار شد كه پيشرفت محسوسى در وضعيت بهداشتى ايجاد شده است اما هنوز با استانداردهاى دنيا فاصله بسيارى دارند
يك تلاش وكوشش اساسى براى اموزش ونظارت بر اموزشهاى ارائه شده مى بايستى به مورد توجه قرار گيرد تا ازاين وضع اسف بار نجات يابيم
به سلامتی تمام مشکلات مملکت حل شد رسیدیم به دستشویی های بین راهی
اگر بخاطر نبود یک سرویس بهداشتی مناسب یک فرد سالخورده مثل والدین شما دچار مشکلات کلیوی و مثانه شود و تا آخر عمر درگیر درمان آن شوید به نظرت سایر مشکلاتتان حل خواهد شد ؟
یا نکنه حضرتعالی دارای سیستم سپتیک تانک هستید و بصورت چرخه درون بسته اقدام به پالایش و رفع فضولات انسانی می کنید ؟
برای حل این معضل باید متولی خاصی پیدا کرد که بهترین متولی سازمان ایرانگردی میتونه باشه. سازمانی که با بودجه هنگفت سازوکار اداره این کار مهم که البته میتونه جهت رفاه حال مسافر و توریسم نقش پررنگی داشته باشه.
بنظرم بهتر تمام پمپ بنزین ها موظف شوند که همین خدماتی که گفته شد را در اختیار مردم قرار دهند و در عوض قسمتی از مالیات آنها برداشته شود.
دوما ساخت دستشويي هايي كه يك واحد سوپرماركت با يك سرايداري مسكوني داشته باشد و سرايدار موظف به نظافت دائمي دستشويي بوده و البته از هر مشتري پول مشخصي دريافت كند راه حل اين مشكل است.