میزان مصرف سرانه شیر در کشورهای توسعه یافته بیش از 300 کیلوگرم و در برخی کشورها مانند هلند، نروژ، سوئد، دانمارک، نیوزیلند و... بیش از 500 کیلوگرم است. با این حال، این کشورها برای افزایش مصرف خود همچنان در تلاشند، حال آنکه در خوشبینانه‌ترین حالت، میزان مصرف سرانه شیر در ایران حدود 85 کیلوگرم اعلام شده که البته محاسبات نشان می‌دهد، این میزان کمتر از 70 کیلوگرم شده است.
به گزارش «تابناک»، در سال‌های گذشته، پس از اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها و حذف یارانه شیر از تولید، مصرف سرانه شیر در کشور 22 درصد نسبت به سال‌های پیش از آن کاهش یافت. از سوی دیگر، محققان اعلام می‌کنند، 90 درصد مردم ایران کمبود کلسیم و 80 درصد آن‌ها کمبود ویتامین D به عنوان عامل جذب حداکثری کلسیم دارند.
این در حالی است که بر اساس برنامه ششم توسعه، سرانه مصرف شیر ایرانیان باید تا دو برابر افزایش یابد و به 170 کیلوگرم برسد. همچنین باید سرانه مصرف این محصول تا پایان سند چشم انداز 1404 با بیش از دو و نیم برابر افزایش به 225 کیلوگرم برسد؛ بنابراین، اگر بخواهیم این سرانه مصرف را محقق کنیم، باید راهکارهای مناسبی را از طریق دستگاه‌های دولتی مانند معاونت امور دام وزارت جهاد کشاورزی و ... در پیش گیریم تا بتوانیم رشد حدود 8 درصدی سرانه مصرف سالانه آن را تا رسیدن به برنامه 1404 محقق کنیم؛ حال آنکه ما همچنان درگیر سیر صعودی قیمت این محصول هستیم.
بنا بر قوانین نا‌نوشته در اقتصاد کشور و با توجه به تجربه های موجود، هر چقدر قیمت محصولات افزایش پیدا کند، از تعداد مصرف کننده‌های آن کاسته می شود و تنها کسانی که توانایی مالی مناسبی دارند، از این محصولات استفاده می کنند و یا افرادی که به تناسب زمان، گاهی لازم می بینند، از این محصول بهره ببرند، مجبور به خرید می شوند.
اما عمده دلیلی که باعث کم شدن رونق این بازار‌ها می شود، سیاست های غلط دولت عنوان می شود. این در حالی است که شیر و محصولات لبنی، یکی از مهم‌ترین نیاز‌های بشر شناخته شده و استفاده از آن باعث از بین رفتن بسیاری از بیماری‌ها می‌شود. همچنین بی توجهی به آن، سبب بروز مشکلات جسمانی زیادی در نسل آینده و در پی آن، هزینه‌های درمانی و بهداشتی زیادی نیز به جامعه تحمیل می‌شود.
در روزهای گذشته، به رغم انکار مسئولان درباره افزایش قیمت شیر و با وجود مصوبه دولت در عدم بالا رفتن قیمت این محصولات، بار دیگر قیمت ها با افزایش چشمگیری همراه شده به طوری که امروز سخنگوی دولت اعلام کرد: دامداران معتقد بودند برای ادامه کار دامداری باید قیمت شیر از 1250 تومان به 1440تومان افزایش یابد و این توافق صورت گرفت و در دولت بحثی در رابطه با افزایش قیمت گوشت نداشته‌ایم
محسن صرامی فروشان در گفت و گوی خود با تابناک در خصوص این موضوع اظهار داشت: سیاست غلطی که هم‌اکنون درباره قیمت شیر و محصولات لبنی وجود دارد، این است که دولت با روندی که اعلام و تعهد کرده بود به دامداران علوفه یارانه ای بدهد و شیر با قیمت کم را تحویل بگیر اجرا نشده و دست‌های پیدا و پنهان با دامن زدن به اختلافات، باعث شد تا علوفه یارانه‌ای دیگر به دامدار داده نشود.
وی گفت: خود دامداران و نمایندگان دامداری ها می گویند، اگر دولت دست از سر ما بردارد، و به تعهدات قبلی خود عمل کند و اجازه دهد بر اساس قانون اصل 44 به بازار رقابتی خود وارد شویم، می توانیم بازار را کنترل کرده و شرایط آن را غیر تورمی بدانیم.
این عضو کمیسیون اقتصادی گفت: در حال حاضر بسیاری از کارخانجات لبنی کشور یا دولتی است و یا نیمه دولتی. اینها دست از سر حاکمیت شیر بر‌نمی‌دارند و علاوه بر این به تعهدات خود هم عمل نمی کنند؛ هر چند ایجاد تعهد برای بخش خصوصی از ابتدا هم کار اشتباهی بود، زیرا در این طرح تنها دامداری بزرگ لحاظ شده و دامداری های کوچک دیده نشده بودند و شرایط به گونه‌ای پیش رفت که روستاییان حتی دام‌های باردار خود را نیز زیر کارد بردند.
صرامی فروشان بار دیگر با اشاره به دست های پیدا و پنهان اظهار داشت: اینها کسانی هستند که مستقیم برای دولت بنگاه‌داری می کنند و یا ایستگاه شیر زده و شیر را با قیمت بسیار کم از دامدار می گیرند، به طوری که هزینه تولید شیر برای دامدار بصرفه نیست؛ اینها افرادی هستند که در وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت جهاد کشاورزی وجود دارند.
این نماینده مجلس گفت: دامداران ادعا دارند اگر همین قیمت شیر را که دولت ادعا دارد، انجام دهد، مشکل شیر یک بار برای همیشه حل می شود؛ اما دولت در آزاد‌سازی قیمت شیر هم ابا دارد. در این شرایط کسانی که مجبور به تعظیم در مقابل بازار و بخش خصوصی هستند، تکلیف خودشان را خواهند دانست، ولی متأسفانه اینها قطره چکانی عمل می کنند و به هر نحو ممکن می خواهند خون مردم را در شیشه کنند.
این نماینده در ادامه یادآور شد: شیری که از دامدار خریداری می شود، چیزی حدود 1100 تومان و کمتر است، در حالی که برای خود دامدار حدود 1200 تومان هزینه دارد. از سوی دیگر، پول خرید شیر را هم به روز پرداخت نمی‌کنند و با بد قولی و بعد از شش ماه پول دامدار را به وی می دهند. ما این را می‌دانیم که در این صنعت هیچ سودی عاید دامدار و زحمت‌کشان واقعی نمی شود و از سوی دیگر، خریداران و مردم عادی هم از این قضیه آسیب می بینند؛ اما کل سود این جریان به جیب دلالان و واسطه ها می رود که دستشان با دولت در یک کاسه است.
وی در پایان گفت: به هیچ وجه این قیمت که می‌گویند واقعی نیست و دولت شیر را از مردم به قیمت 1440 تومان نخواهد خرید. شیری که از دامداران می خرند، حدود 1100 تومان است که این را هم در آزمایشگاه‌های خود سورس بندی می کنند و با نام گذاری هایی همچون شیر کم چرب، پرچرب، کم میکروب و پر میکروب، در آزمایشگاه‌های خود طبقه‌بندی و به گونه ای برنامه ریزی می کنند که بالاترین مبلغ برای شیر حدود 1100 تومان حساب شود؛ اما از طرف دیگر با بهانه های مختلف آن را به بالاترین قیمت به مردم می فروشند، من به واضح می گویم که دولت دروغ می‌گوید و کسی به این قیمت از دامدار شیر نمی خرد.