عصرایران - با تعطیل شدن مدارس و فرارسیدن فصل تابستان خیلی ها در تدارک جا به جایی خانه قرار می گیرند و به عبارتی روزهای جاری را می توان فصل اسباب کشی توصیف کرد.
همه شما اصطلاح اجاره نشینی و خوش نشینی را شنیده اید، قبل تر ها که وضعیت اجاره خانه قابل تحمل تر بود برخی خانواده ها برای رفاه بیشتر تن به اجاره نشینی می دادند تا در منطقه ای دلخواه و یا خانه ای وسیع که قادر به خریدش نیستند سکونت داشته باشند.
اما با گذشت سال ها امروزه اجاره نشینی برای اقشار متوسط یک انتخاب نیست و تبدیل به یک گزینه اجباری شده به عبارتی خیلی از افراد به خصوص در شهرهای بزرگ چاره ای جز اجاره نشینی ندارند و حق انتخابشان تنها در حوزه تدارک سرپناهی مناسب در قیاس با موارد مشابه محدود شده و در این راه بسیاری را به سکونت در آپارتمان هایی کوچک کشانده است.
طبیعی است که اجبار به انتخاب محدودیت هایی را در پی دارد و درک این محدودیت ها را می تواند فرهنگ آپارتمان نشینی نام نهاد . موضوعی که شاید خیلی از ما را درگیر کرده و چالش هایی را به دنبال داشته باشد.
فرهنگ آپارتمان نشینی نه تنها در حوزه همسایه ها بلکه در زمینه روابط مالک و مستاجر هم معمولا باعث بروز مشکلات حقوقی می شود.
در کافه امروز درباره فرهنگ آپارتمان نشینی صحبت خواهیم کرد.
تجارب خود را درباره مستاجر و یا صاحبخانه تان بگویید .
به نظر شما مهمترین چالش آپارتمان نشینی در ایران چیست و چرا با گذشت سالها از ایجاد آپارتمان ها هنوز قاعده ای مشخص برای آپارتمان نشینی وجود ندارد؟
شما در آپارتمانتان برای اصلاح رفتارهای غلط چکار می کنید و برای مدیریت بهتر آپارتمان چه ابتکاراتی را پیشنهاد می کنید.تا ساعت 14 امروز منتظر دریافت دیدگاه های شما درباره فرهنگ آپارتمان نشینی هستیم.
مدیر قبلی بدون اینکه حساب کتاب کنه گذاشت رفت. کلا شیر تو شیره
D:
نظافت دم در برق مشترک آسانسور و ساختمان ربطی به حضور یا عدم حضور شخص نداره نگهداری تاسیسات ساختمان هم همینطور
خدائیش نمیشه شکایت کرد چون مشکلات بدتر میشه
دیوار اتاق خواب ما با آشپزخانه همسایه مشترک هست، با هر باز و بسته شده کشو و شیر آب ما از خوب می پریم. دعواها و سر صداهای بچه هم که انگار توی خود خونه ی ما انجام میشه.
خلاصه معضلیه این آپارتمانهای جدید و بی نظارت ساخته شده.
راه حل:
1- کلان نگری دولت به مشکل مهاجرت
2- ایجاد فرصتهای شغلی در شهرهای و مناطق دیگر ایران و جلوگیری از مهاجرت بی رویه به تهران و کلان شهرها (اجتماع افراد با فرهنگها مختلف و سطوح مختلف در کنار هم در قوطی کبریتی به نام آپارتمان باعث تنش و مشکلات فراوان و عدیده می شود)
3- الحمد الله مردم ما از دماغ فیل افتاده اند ادعای فرهنگ 3000 ساله دارند ولی سطح فرهنگشون را در همون 3000 سال پیش جا گذاشتند
4- احداث ساختمانهای ویلایی در بخشی از بافت فرسوده تهران بصورت اجاره به شرط تملیک 100 ساله (به شرطی آنکه شهرداری و دلالان دندان طمع شان را بکشند) و واگذاری به قشر کارمند و ضعیف جامعه
5- احداث شرکهای ویلایی در اطراف تهران به صورت اجاره به شرط تملیک 100 ساله (نه مانند مسکن مهر و ...) و
واگذاری به قشر کارمند و ضعیف جامعه
5- اینجا ایران است و تنوع قومی بالا دارد ؛ الگو بردای از کشورهای سطح اول جهان مثل ژاپن و اون کشوری که اسمشو نمیارم ممکنه بعضی ها دلواپس بشند، با فرهنگهای متضاد قومهای ایرانی(جکهای ساخته شده توسط بعضی از قومها علیه دیگر قومها را ببینید) سازگاری ندارد.
6- اصلاح فرهنگ مردم از طریق مدارس و رسانه ها (نه به این شکل موجود و فقط با چند خط حدیث و داستان)
مهمترین چالش های آپارتمان نشینی به اعتقاد بنده عبارتند از:
1. ناآشنائی با فرهنگ آپارتمان نشینی.
2. ناآشنائی با حقوق شهروندی.
3. فقدان ساز و کار عملی برای مدیریت مجتمع های مسکونی.
بعنوان نمونه:
اکثر ساکنین مجتمع های مسکونی برگزاری مراسم جشن و سرور آنهم با سر و صدای زیاد و در هر زمان و تا هر موقع را امری عادی و از حقوق مسلم خود می دانند.
حونه هم بخوای بخری یا بسازی که دیگه نور الا نوره
طرف فک میکنه چون اینجا دائمی نمیشینه پس هرکاری میخواد میتونه انجام بده و مسوولیتی در قبال ساختمان نداره
اما همون آدم اگه مالک باشه چنان رعایت میکته و در برخی موارد کاسه داغ تر از آش میشه که حد نداره
در کل مردم خودخواه و عیر بخشنده ای هستیم
به نظر من باید ارگان یا سازمانی ایجاد بشه و بانک اطلاعات تمام واحد های آپارتمانی ایجاد بشه و مدیریت هر ساختمان نیز مشخص باشه.
در این سیستم آن لاین با رای اعضای ساختمان نمره ی ارزشیابی به مالک یا مستاجر هر واحد داده میشه و در آینده مالکانی که قصد اجاره دادن واحدشون رو داشته باشند ، بر اساس کد ملی و سابقه ی فرهنگ آپارتمان نشینی طرف میتونن تصمیمات بهتری رو برای اجاره دادن یا ندادن اتخاذ کنند.
برای ارزشیابی هم میتوان چندین پارامتر از قبیل رعایت سکوت ، بهداشت ، پرداخت به موقع آبونمان ، رعایت حریم پارکینگ و ،،، رو مد نظر داشت
یا علی
باید قوانین محکمی برای تعیین قیمت اجاره بها وضع بشه، قیمت گذاری باید از حالت عشقی و عرفی خارج بشه
باید از دوران قرون وسطی بیرون بیاییم!!!
همینطور آیین نامه سکونت در ساختمان که مشخصا تابع چه مقرراتی است در همه آپارتمانها در معرض دیده همه نصب بشه!! نباید من درآوردی و هر جا به دلخواه یک پرینت بگیرن بجسبونن روی دیوار!
1- صاحبان ملک حقوق کامل مستجر را رعایت کنند
2- مستجران و آپارتمان نشینان حقوق دیگر همسایگان را بعنوان یک فرهنگ رعایت کنند
و اما نکته خیلی خیلی مهم با توجه بحران کم آبی متاسفانه خیلی از خانواده های که ( که تعداد آنها هم کم نیستند) پول آب مصرفی خود را از طریق شارژ ساختمان پرداخت می کنند و مبلغ ثابتی بصورت ماهیانه پرداخت می کنند به همین خاطر در مصرف اب صرفه جویی نمی کنند و متاسفانه استدلالشان این است که من هر چقدر مصرف کنم همان پول را می دهم پس بزار بیشتر مصرف کنم که من شخصا خانمم اینطوری بود ولی خوشبختانه بعد از اینکه ایشان را توجه کردم الان کاملا درست مصرف می کند
بزرگترین مشکل مملکت ما بنظر بنده این است که همیشه کلی گویی هستش چه در قانون چه در اجرا چه در تحقیق و پژوهش و چه در زندگی روزمره مردم
صاحبان ملک حقوق کامل مستاجر را راعیت کنند یعنی چه
یا یک حق را بنویسیم و بگوییم مثلا صاحب ملکی که خانه اش را اجاره داده است و در هنگام اجاره دادن هیچ شرطی نگذاشته است حق ندارد در مورد تغییرات جزئی (کلی مانند کندن پارکت از کف ساختمان - جزئی مانند تعویض مهتابی از قدیمی به کم مصرفهای جدید) به مستاجر خود فشار بیاورد
و اگر سعی کنیم یک نکته هرچند کوچک را بصورت کامل بیاوریم بهتر است از گفتن کلی گویی در هر موردی است
همسايه‌ي طبقه‌ي اول ما فرش ميشوره، پتو ميشوره، شوهره عمليه شب تا صبح تو حمومه زنش همظاراً مشکل داره و دائماً داره سر دخترش عربده ميکشه بخدا از دستشون عاصي شديم.
نظرمم درباره این موضوع چون قابل انتشار نیس نمینویسم