عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - نخستین مسیر دوچرخه سواری خورشیدی جهان در نوامبر گذشته در شهر کرومنی، هلند نصب و راه اندازی شد. پروژه جاده خورشیدی که مسیری تنها 70 متری را در بر می گیرد به منظور امکان سنجی و عملی بودن بکارگیری چنین طرح هایی در قالب طرحی مفهومی شکل گرفت. اما شش ماه پس از نصب، مهندسان هلندی عملکرد این مسیر را مورد بررسی و بازبینی قرار داده و نتایجی فراتر از انتظار و پیش بینی ها را گزارش کرده اند.
به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، طی نیم سال نخست حیات جاده خورشیدی این مسیر بیش از سه هزار کیلووات ساعت نیرو تولید کرده که تقریبا برابر با میزان برق مورد نیاز یک خانه کوچک برای یک سال است. این به معنای بیش از 70 کیلووات ساعت در هر متر مربع از مسیر در هر سال است که طی مرحله آزمایشگاهی به عنوان بالاترین میزان بازدهی پیش بینی شده بود. بر همین اساس، پروژه جاده خورشیدی نیم سال نخست موفقی را پشت سر گذاشته است.
برای ایجاد این مسیر ویژه و نوآورانه، مهندسان ساندویچی از سلول های خورشیدی سیلیکونی تولید انبوه و ارزان قیمت بین بتن و یک لایه شفاف از شیشه گرمادیده را ایجاد کرده اند. سلول ها به شبکه برق سراسری متصل شده اند و همچنین به کنتورهای هوشمندی نیز متصل هستند که خروجی آنها یا هدایت برق تولید شده به روشنایی خیابان را بهینه سازی می کنند. اگرچه این سیستم در حال حاضر برای تحمل بارهای متوسط مانند دوچرخه سواران طراحی شده اما می تواند وزن یک کامیون 12 تنی را بدون آسیب تحمل کند. با این وجود، مهندسان در تلاش برای ارتقا انعطاف پذیری آن هستند تا در جاده هایی که وسایل نقلیه موتوری از آن عبور می کنند، بکار گرفته شود.
از آنجایی که نفوذ نور عامل اساسی موفقیت پنل های خورشیدی است، این مسیر ویژه با شیبی اندک ساخته شده تا در زمان بارندگی گرد و غباری که روی سطح مسیر قرار گرفته و کارکرد سلول های خورشیدی را تحت تاثیر قرار می دهد، شسته شود. جاده خورشیدی به پوشش مقاوم در برابر ترمز نیز مجهز شده اما به رغم روند پنج ساله پژوهش و توسعه بخش کوچکی از آن دچار آسیب شده است. نوسان دما موجب انقباض و انبساط ماده شده و این آسیب را به همراه داشته است. مهندسان این نکته را برای تولید نسخه های آینده مد نظر خواهند داشت.
شرکت سولار رُد تکنولوژیز گسترش نمونه اولیه این مسیر به 100 متر در سال آینده را برنامه ریزی کرده است که انتظار می رود برق کافی برای تامین نیروی سه خانه را فراهم کند. در شرایطی که این پروژه بسیار جالب توجه است و همه ما از اهمیت کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی آگاه هستیم اما برخی موضوعات آشکار درباره آن نیز وجود دارند.
نخست، برچسب قیمت جاده خورشیدی قابل توجه بوده است. نمونه اولیه فعلی هزینه ای 3.75 میلیون دلاری را به همراه داشته و از این رو حتی در صورت ارائه بهره‌وری مطلوب هیچ گاه گزینه ای مقرون به صرفه نخواهد بود. دوم، از آن جایی که مسیر توانایی تنظیم خود با موقعیت خورشید را ندارد، سلول های خورشیدی 30 درصد انرژی کمتری نسبت به نمونه هایی که روی سقف ها نصب می شوند، تولید می کنند. در نهایت، این یک مسیر دوچرخه سواری است و روزانه حدود دو هزار دوچرخه سوار از آن عبور می کنند و این میزان رفت و آمد نیز مانعی در برابر رسیدن نور خورشید به پنل ها محسوب می شوند.
برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.