یکی از ژانرهای عکاسی که آن را بسیار ویژه و جذاب می‌کند، «ماکرو گرافی» است.
ماکرو گرافی یا همان عکاسی ماکرو، توانایی نمایش ابعاد تازه‌ای از دنیا را دارد. با عکس‌های ماکرو قادر به دیدن چیزهایی هستیم که با چشم غیرمسلح نمی‌توانیم. با عکاسی ماکرو از چیزهای بسیار ساده و معمولی می‌توان سوژه‌هایی جذاب ساخت.
۸۰ درصد از ترکیب‌بندی عکس‌های نمای نزدیک، وابسته به شیوه نورپردازی آن است؛ بنابراین نور یکی از مهم‌ترین مسائل در عکاسی ماکرو بوده و عکاس باید تسلط کامل به آن داشته باشد. درصورتی‌که در نورپردازی عکس ماکرو موفق عمل کنید، سوژه شما از قاب بیرون آمده و بسیار واضح و ملموس به نظر می‌آید. از طرف دیگر اگر عکس ماکرو نورپردازی خوبی نداشته باشد، نتیجه کار عکسی بی‌روح و کسالت‌بار می‌شود.
در این یادداشت فارنت قصد داریم تا شیوه‌هایی از نورپردازی سوژه‌ها در عکاسی ماکرو را آموزش دهیم تا به عکس‌های ماکروی جذابی دست پیدا کنید. نور در عکاسی ماکرو به ۳ شیوه قابل‌اعمال است: نور مصنوعی، نور طبیعی و فلاش. هرکدام از این نورها جلوه متفاوتی بر روی عکس ایجاد می‌کنند و این عکاس است که انتخاب می‌کند از کدام شیوه استفاده کند.
استفاده از نور مصنوعی برای اعمال و کنترل همزمان چند نور بسیار کارآمد است. درواقع با اعمال نور مصنوعی، عکاس بر تأثیر نور بر سوژه احاطه کامل دارد. به اعتقاد من استفاده از نور مصنوعی برای شروع عکاسی ماکرو بهترین انتخاب است. این شیوه باعث می‌شود که درباره شیوه تأثیر نور بر سوژه در عکاسی ماکرو به درک درستی برسید و بتوانید ایده‌های خود را پیاده کنید. همچنین نور مصنوعی قابلیت کنترل بیش‌تری داشته و می‌توان با آن قسمت‌های خاصی از سوژه را روشن و یا تاریک کرد. به‌طور خلاصه می‌توان گفت که با نور مصنوعی کنترل کاملی بر روی نور خواهید داشت که نتیجه آن عکس‌های درخشانی خواهد شد.
قابلیت درخشان دیگری که در اختیار عکاس خواهد بود، امکان فیلم‌برداری از سوژه است. وقتی از نور مصنوعی برای نورپردازی سوژه خود استفاده می‌کنید، بدون هیچ‌گونه تغییری می‌توانید از سوژه خود فیلم‌برداری کنید.
اگر از فلاش به شیوه درست استفاده شود، در عکاسی ماکرو بسیار کارآمد خواهد بود. قابلیت اصلی این شیوه نورپردازی، امکان فریز کردن سوژه با توجه به بازه زمانی بسیار کوتاه تابیده شدن آن است. در محیط‌های خارجی و برای ثبت عکس از سوژه‌های متحرک مانند حشرات این شیوه علاوه بر فریز کردن سوژه می‌تواند به‌عنوان نور مکمل و پرکننده استفاده شود. با تنظیمات پیچیده‌ای که فلاش‌ها دارند، استفاده درست از آن‌ها نیاز به آموزش‌های زیادی دارد. بااین‌حال با تسلط به شیوه کار فلاش، به عکس‌های درخشانی خواهید رسید. این را هم در نظر داشته باشید که استفاده از فلاش طی کار مشکلاتی نیز به همراه خواهد داشت که در صورت بروز باید آن‌ها را رفع کنید.
همان‌طور که گفته شد در عکاسی ماکرو هرقدر کنترل بیش‌تری بر نور داشته باشید، همان‌قدر شانس دستیابی به عکس بهتری را خواهید داشت. در این قسمت به معرفی چند شیوه برای کنترل بیشتر نور می‌پردازیم.
نور مصنوعی به شکل معمول خود متمرکز بوده و پراکندگی نور طبیعی را ندارد. ازاین‌رو چندان جلوه زیبایی در عکس ایجاد نخواهد کرد. برای پخش کردن و نرم کردن نور باید از دیفیوزر استفاده کرد. دیفیوزرها سطوح ماتی هستند که در مقابل نور قرار می‌گیرند و از تمرکز آن بر روی یک نقطه می‌کاهند. با وسایلی که در خانه دارید نیز می‌توانید یک دیفیوزر درست کنید؛ مانند یک کاغذ سفید بزرگ. استفاده از دیفیوزر باعث طبیعی جلوه کردن نور و درنتیجه بهتر جلوه کردن عکس می‌شود.
افزودن فیلترهای رنگی بر روی نورها، باعث ایجاد جلوه‌ای خاص بر روی سوژه شده و عکسی منحصربه‌فرد برای شما به ارمغان می‌آورد.
عکس زیر از حباب‌های کف با افزودن فیلتر رنگی بر روی نور گرفته‌شده است.
عکس زیر نیز با استفاده از یک نور مصنوعی رنگی گرفته‌شده است.
درک چگونگی تأثیر مکان نور بر روی سوژه، کمک زیادی به گرفتن عکس‌های ماکرو می‌کند. این کار با نورپردازی با استفاده از نورهای مصنوعی بسیار ساده بوده و با استفاده از فلاش نیز ممکن است. به‌طور مثال در نظر داشته باشید که نور از پشت سوژه جلوه کاملاً منحصربه‌فردی ایجاد خواهد کرد.
عکسی که در زیر می‌بینید از سطح یک صابون گرفته‌شده است. همان‌طور که مشاهده می‌کنید قرار دادن نور در پشت سوژه به زیبا شدن عکس کمک فراوانی کرده است.
امیدوارم این یادداشت به شما کمک کند تا عکس‌های ماکروی بهتری بگیرید.
منبع: فارنت