عصر ایران- تصور مثبت جهانیان از ایران و ایرانی همواره نقش بسزایی در ترویج فرهنگ ناب و توسعه صنعت گردشگری کشورمان داشته است. سال های متمادی بر تصویر غلط ساخته شده از فرهنگ ایرانی و اسلامی به تلخی سپری شد و حال که نگرش نسبت به ایران در حال پوست اندازی است تصمیم گرفتیم تصور جهانیان از ایران را در منابع مختلف به تدریج در قسمت های متعدد مرور کنیم. بخش هایی از کتاب «در میان ایرانیان» نوشته سوفیا کاتلاکی ترجمه شده است که پیش روی مخاطبان قرار می گیرد.طی چند سال اخیر، ایران همواره نقش پررنگی در اخبار جهان داشته است: مساله کش دار انرژی هسته ای آن، دیدگاه ایرانی به مساله فلسطین و پرتاب ماهوارده امید به فضا در سال 2009 تنها چند مورد از عواملی است که نظر جهانیان را به ایران جلب کرده است.
من این مقدمه را در تهران و در اوایل اوت 2009 می نویسم؛ تنها چند روز پس از بازگشتم از یک سفر به شهر مادری ام، آتن یونان. یونانی ها معمولا اندکی بیش از دیگران در مورد ایران باستان اطلاعات دارند. بیشتر آن هم به دلیل کتاب های تاریخ مدرسه است، اما هنوز هم ایران مدرن، از بسیاری از جهات، مبهم و رازآلود است. زمانی که در یونان بودم، سه برخورد تصادفی با مردم داشتم که می تواند نشان دهد که دیدگاه های معمول نسبت به ایران و مردم آن در خارج از مرزهای این کشور چگونه است.
در یک خیابان در مرکز آتن، یک مرد جوان که نمونه هایی رایگان از محصولات زیبایی پخش می کرد، به من پیشنهاد داد که در یک دوره ترویجی درمان زیبایی شرکت کنم. من مودبانه دلیل مخالفت خودم را بیان کردم و گفتم که در تهران زندگی می کنم. او مکث کرد. «با مترو به آنجا می روی؟» من جواب دادم: «خوب، اول با مترو و سپس با هواپیما می روم.» با چشمان خیره به من نگاه کرد. باز هم تلاش کردم: «تهران؟ می دانی، ایران؟»
«بله خوب ... آنجا امن است؟ خبری از بمب نیست؟ از تروریست چطور؟»
در مکالمه با یکی از اقوام، او گفت که پسر جوان یکی از دوستانش اخیرا از ایران بازدید داشته است. پس از این سفر دیدگاهش را در مورد ایران بیان کرده بود: «از نظر فرهنگی، چهل سال به گذشته رفته اند.» تا چند روز پس از آن، ذهنم درگیر بود و به این فکر می کردم که منظور او از این صحبت چه بوده است. تا اینکه یک روز در بانک محل زندگیم بودم که شنیدن مکالمه ای از یک کارمند بانک تا حدی قضیه را روشن کرد.
آن کارمند در خلال سفرش به ایران از جو و روحیه جامعه لذت برده بود. او این موضوع را دوست داشت که خانواده ها وقت خود را با یکدیگر می گذرانند و در پارک لذت می برند. او ایرانی ها را با فرهنگ، فرهیخته، مودب و خونگرم یافته بود و از این نکته به شگفت آمده بود که حتی کودکان بسیار کوچک هم با احترام رفتار می کرده اند. این ویژگی ها و رفتارها، مواردی هستند که سال ها قبل در یونان و سایر نقاط متدوال بوده است. ویژگی هایی مانند روابط نزدیک خانوادگی و ارزش های سنتی.