بهشت زهرا (س) آخرین منزل پایتخت‌نشینان و هنرمندانش است که هر روز برای ساکنانش تنگ‌تر می‌شود؛ هر چند گزارش‌ها از آن حکایت دارد که تا سال 1397 ظرفیت پذیرش اموات را دارد، اما باز هم نگرانی از کمبود جا همواره وجود داشته و این نگرانی درباره قطعه‌های خاص همچون «هنرمندان» و «نام‌آوران» بیشتر است.
به گزارش ایسنا، قطعه هنرمندان از ابتدای شکل‌گیری در دهه 70 با ظرفیت یک‌هزار قبر به صورت دوطبقه برای خاکسپاری هنرمندان کشور آماده شد و تدفین در آن تنها با مجوز معاونت هنری وزارت ارشاد و برای درگذشتگان از جامعه هنری- علمی و به صورت کاملا رایگان انجام می‌شد.
اما چندی است وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی با ارسال نامه‌ای از خانواده هنرمندان متوفی اجازه می‌خواهد که برای مرحوم‌شان همسایه بیاورد. «نازیلا حافظی» فرزند «فریدون حافظی» -موسیقی‌دان و نوازنده تار- یکی از این خانواده‌هاست که علیرغم اعتراض و انتقاد، با این موضوع موافقت کرده است...
به گفته یکی از افراد درگیر با این ماجرا گویی داستان فیلم طبقه حساس(طبقه هساث) به نوعی به واقعیت پیوسته است...
در این زمنیه «اکبر توکلی‌نژاد» مدیر عامل سازمان بهشت زهرا(س) در گفت‌وگو با خبرنگار شهری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با تاکید بر این‌که این سازمان از ابتدا درباره قطعه هنرمندان نقش تصدی‌گری داشته است، می‌گوید: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تمام تصمیم‌گیری‌ها را در خصوص دفن اموات در این قطعه‌ها را انجام می‌دهد.
وی با اشاره به این که 1000 قبر از قطعه هنرمندان از ابتدا دو طبقه تهیه شده بود، می‌افزاید: پس از تکمیل این 1000 قبر در چند ماه اخیر جلسه‌ای با معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، نماینده بهشت زهرا(س) و شهرداری تهران داشتیم که در آن گزینه‌هایی از جمله اختصاص قبر طبقه دوم به خانواده هنرمندان و یا فروش آن به خانواده و یا سایرین مطرح شد؛ اما تنها به دلیل حفظ ماهیت این قطعه تمام گزینه‌ها رد شد.
مدیرعامل سازمان بهشت زهرا(س)، ادامه می‌دهد: بر این اساس قرار شد با تایید وزارت ارشاد هنرمند دیگری در همان رشته در طبقه رویی آن قبر دفن شود.
وی تاکید می‌کند که «این اقدام در راستای حفظ ماهیت قطعه هنرمندان است و خانواده ایشان بهتر است در این امر وزارت ارشاد را یاری کنند.»
توکلی‌نژاد همچنین با تاکید بر این که وزارت ارشاد برای دفن نفر دوم در قبر تصمیم‌گیری می‌کند، می‌گوید: شهرداری تهران می‌توانست از راه فروش طبقه دوم درآمدی داشته باشد و حتی قبرها را به خانواده هنرمند دفن‌شده بفروشد ، اما تنها به این دلیل که هویت قطعه هنرمندان حفظ شود، حاضر به این کار نشد؛ این درحالیست که ما حتی پیشنهاد خرید قبر هنرمندان با رقم‌های 200-300 میلیون بابت طبقه دوم هم داشتیم.