نامه نیوز / خدیجه غبیشاوی
صدها نفر از مردم شهرهای مختلف ایران طی شب های گذشته به خیابان آمدند و به جشن و پایکوبی هسته ای پرداختند.
مردم شهرهای مختلف رشت، کرمان، اراک، تهران، قصر شیرین، مشهد، شهرکرد، قزوین، کرمانشاه و... شب گذشته پس از سخنرانی رئیس جمهور به خیابان ها آمدند و با به صدا درآوردن بوق ماشین، به اهتزاز درآوردن پرچم ایران و نشان دادن علامت پیروزی رضایت خود را از مذاکرات هسته ای و بیانیه لوزان اعلام کردند.
در شبکه های اجتماعی هم غوغا بود، پیام ها و متن های تبریک هسته ای با هشتگ های مرتبط به اشتراک گذاشته می شد، عده ای تصاویر مختلفی از محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران را در لباس و کلاه امیر کبیر و یا در کنار چهره مصدق به اشتراک گذاشته و خوشحالی خود را از موفقیت اعلام «بیانیه تفاهم» لوزان اعلام کردند.
در این بین تعداد محدودی از کارشناسان، نمایندگان مجلس و رسانه ها با انتقاد از موج شادی مردم و دستاورد تیم مذاکره کننده هسته ای، سعی در نادیده گرفتن آنچه در لوزان رخ داد، هستند و شادی و پایکوبی و رضایت مردم را بی دلیل می دانند.
بیانیه لوزان را «کلاه گشادی بر سر مردم و دولت» می دانند و عده ای دیگر از تعبیر «اسب زین شده را دادیم و پالون پاره گرفتیم» استفاده کردند و یک نماینده مجلس هم گفت «ظریف و تیم مذاکره کننده هسته ای وقت کشی کرد و شعار داد و هیچ کار دیگری نکرد.»
این منتقدان و مخالفان در واکنش به شادی و جشن و پایکوبی مردم اظهار داشتند که مردم نمی دانند در لوزان چه شد یا کسانی که به خیابان ها آمدند یا از متن بیانیه خبر ندارند یا نمی دانند که همه چیز در تیر ماه تعیین می شود و قرار نیست از همین فردا صبح تحریم ها علیه ایران برداشته شود.
اگر این دسته از منتقدان و مخالفان را تندرو و کاسبان تحریم نخوانیم و در خوش بینانه ترین حالت آنان را دلواپسانی در مسیر تحقق اهداف درست مذاکرات هسته ای بدانیم، در پاسخ به آنها باید گفت که مردمی که در شب ها و روزهای گذشته به خیابان ها آمدند و خوشحالی کردند رضایت خود را از دولتی اعلام کردند که در مسیر تحقق وعده های انتخاباتی خود حرکت کرده است.
مردم ایران برای صلح، دیپلماسی موفق، رسیدن ایران و قدرت های جهانی به یک نقطه مشترک و شایسته سالاری در عرصه سیاست خارجی کشور و انتخاب درست خود در انتخابات سال 92 به خیابان ها آمدند و جشن و پایکوبی کردند؛ والا تیم مذاکره کننده هسته ای بارها اعلام کرده بود که تیرماه زمان پایانی امضای توافق نهایی است و قرار نیست در مذاکرات فعلی سندی امضا شود.
روند مذاکرات تا به امروز پروسه روشن و شفافی را طی کرده است؛ مثال روان تری از این موضوع می تواند روند خرید و فروش یک ملک باشد، فرض کنید قصد خرید خانه دارید. در این مثال یک خریدار و یک فروشنده وجود دارد که هر کدام از این خرید و فروش قصد سود بردن دارند. برای این کار ابتدا باید ملک را ببینید و با صاحب مال وارد مذاکره شوید و به ارزیابی مال و چانه‌زنی برای رساندن قیمت به خواست خود بپردازید. بعد از مدت زمانی چانه زنی، رایزنی و بالا و پایین کردن در صورت تفاهم و رضایت دو طرف، شرایط برای نهایی و رسمی کردن تفاهم‌ها در قالب یک سند حقوقی فراهم می‌شود تا معامله در قالب یک سند حقوقی و قانونی رسمیت یابد.
در نهایت باید گفت که مردم می دانند که قرار نیست از فردا قیمت ها کاهش پیدا کند، معضل بیکاری از همین امروز حل شود و وضعیت اقتصادی بهبود یابد و یا تحریم ها از همین فردا صبح برداشته شود و یا حتی روابط ایران و غرب به یک باره متحول شود، مردم با اعتماد و اطمینان به دولت یازدهم و تیم مذاکره کننده هسته ای به بهبود شرایط ایران امیدوارند.