ممکن است در آینده برای شارژ کردن گوشی‌های همراه از فوم‌های بسته‌بندی که تا به حال کاربرد دیگری نداشته‌اند،استفاده شود.
این فوم های سفید و کوچک در حجم بالا داخل کارتن‌ها ریخته می شوند تا مانع آسیب دیدن و شکستن لوازم در حین انتقال و جابجایی شوند، اما بعد از تحویل بار این فوم ها کاربرد دیگری نخواهند داشت، زیرا هزینه بازیابی آنها بالاست.
مدتی است محققان در حال استفاده از این مواد برای طراحی باتری های قابل شارژ تلفن همراه هستند. تعدادی از محققان دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه Purdue با حرارت دادن این ماده در اجاقی مخصوص به میزان 1100 درجه فارنهایت توانسته اند آنها را به نانوذرات کربنی مبدل کنند و سپس این مواد را عنوان آنود باتری به کار بگیرند. یون های لیتیوم یا سدیم در زمان شارژ مجدد باتری به دور آنود جمع می شوند.
حسن این روش در مقایسه با استفاده از گرافیت آن است که از این طریق می توان تا 13 درصد بیشتر لیتیوم یا سدیوم را به دور آنود جمع کرد. گرافیت نوع دیگری از کربن است که فعلا برای طراحی آنود باتری های قابل شارژ کاربرد زیادی دارد.
اگر چه محققان به این روش امید زیادی بسته اند، اما بررسی ها نشان می دهد تا تجاری سازی کامل این روش حداقل به دو سال زمان نیاز است.
منبع: فارس