روزنامه نیویورک تایمز گزارشی درباره یک سند به تازگی فاش شده منتشر کرده که نشان می‌دهد ایران و آمریکا فعالانه درگیر جنگی سایبری با یکدیگر هستند.
به گزارش بی بی سی، این سند در آوریل ۲۰۱۳ برای ژنرال کیت الکساندر، برای رئیس وقت آژانس امنیت ملی آمریکا تنظیم شده بود و توضیح می‌دهد که چطور مقام‌های ایرانی در سال ۲۰۱۲ شواهد تازه‌ای از آماده شدن آمریکا برای رصد کردن کامپیوترهای آنها و حمله سایبری علیه دولت ایران پیدا کرده‌اند.
نیویورک تایمز می نویسد که وجود این سند را ابتدا نشریه اینترنتی اینترسپت در ماه جاری فاش کرد. البته اینترسپت مشخص نکرده بود چه کشورهایی هدف این حملات بوده‌اند.
اینترسپت وب‌سایتی است که در پی انتشار اسناد مربوط به ادعاهای ادوارد اسنودن پیمانکار سابق سازمان اطلاعات آمریکا به یک وب سایت افشاگر تبدیل شده است.
هفته پیش یک شرکت امنیت اینترنتی روسی گزارش داده بود که دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا راهی برای نصب دائمی تجهیزات تجسسی و خرابکاری در کامپیوترها و شبکه‌های اطلاعاتی ده‌ها کشور از جمله ایران و روسیه یافته‌اند.
جزئیات سندی که نیویورک تایمز به آن اشاره می کند همچنین نشان می‌دهد که چطور ایالات متحده و بریتانیا با هم همکاری کرده‌اند تا آسیب‌های ناشی از لو رفتن ابزارهای نفوذ و خرابکاری در شبکه های کامپیوتری‌شان در ایران را محدود کنند.
به نوشته نیویورک تایمز این همکاری دو سال بعد از حمله استاکسنت از جانب آمریکا و اسراییل انجام شد، حمله ای که به شبکه های کامپیوتری در تاسیسات هسته ای ایران آسیب زد.
در سال ۲۰۱۰ فاش شد که ظاهرا آمریکا و اسرائیل با ویروس استاکس نت به جنگ سایبری با برنامه هسته‌ای ایران رفته بودند. استاکس نت یک کرم کامپیوتری بود که این دو کشور برای خرابکاری در تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم نطنز فرستاده بودند.
در سندی که نیویورک تایمز به آن اشاره می کند برای اولین بار آژانس امنیت ملی آمریکا اذعان می کند که برنامه آغاز شده در زمان جورج بوش، برای حمله سایبری به تاسیسات هسته ای ایران به رشته اقدام‌های تلافی‌جویانه و اوج گیرنده ای در عرصه سایبری میان ایالات متحده و ایران منجر شده است.
این سند نشان می‌دهد حتی وقتی مذاکرات بر سر برنامه هسته‌ای ایران در اروپا در جریان بوده، رفتار خصمانه میان ایالات متحده و ایران با جدیت در فضای سایبری در جریان بوده است.
بر اساس این سند، رهگیری ارتباطات صوتی و کامپیوتری ایران توسط آمریکا نشان می‌دهد که در اوت ۲۰۱۲ سه موج حمله سایبری از سوی ایران و در واکنش به تلاش‌های غرب علیه تاسیسات اتمی ایران، علیه بانک‌های آمریکایی انجام شده است و "مقام‌های ارشد ایران از این حملات باخبر بوده‌اند."
هدف اصلی این حملات سایبری ایران، وب‌سایت "بانک آمریکا" و موسسه مالی "جی.پی. مورگان چیس" بودند.
نیویورک تایمز می‌نویسد با استانداردهای سال ۲۰۱۵ این حملات نسبتا پیش پا افتاده بودند و هکرها توانسته بودند دسترسی کاربران را به این وب‌سایت‌ها با اختلال مواجه کنند.
هر چند ایران به شکل گسترده ای مقصر اصلی در این حملات محسوب می‌شد اما مقام‌های آمریکایی، به استثناء سناتور جوزف لیبرمن که در آن زمان رئیس کمیته امنیت ملی سنا بود، هرگز علنا از ایران به عنوان مقصر این حملات نام نبردند.
نیویورک تایمز می نویسد اخیرا دولت اوباما در تلاش برای متوقف کردن این حملات، در نامبردن از کشورهایی که گمان می‌کند مسئول این حملات هستند بی پروا ترصحبت می‌کند. در ماه مه پنج عضو ارتش آزاد خلق چین به اتهام سرقت دارایی‌های اطلاعاتی شرکت‌های آمریکایی رسما متهم شدند.
در ماه دسامبر نیز رئیس جمهوری آمریکا، بدون ارائه جزییات بیشتر، گفت شواهدی در دست دارد که رهبران کره شمالی را عامل حمله به شرکت سونی پیکچرز نشان می دهد. نیویورک تایمز گزارش داد که آژانس امنیت ملی آمریکا این شواهد را از طریق کارگذاشتن نرم افزارهایی در شبکه‌های کامپیوتری کره شمالی از سال ۲۰۱۰ به دست آورده است.
با این همه اگرچه مقام‌های ایالات متحده تنها سال گذشته متوجه توانایی‌های کره شمالی شده‌اند، سند تازه افشا شده روشن می‌کند که مقام های آمریکا از اوایل سال ۲۰۱۲ به شکل فزاینده ای از موفقیت "ارتش سایبری" ایران احساس خطر می کردند.
در سندی داخلی که برای اطلاع ژنرال الکساندر تهیه شده بود ایران صریحا مسئول "حمله خرابکارانه علیه شرکت نفتی آرامکوی عربستان در سال ۲۰۱۲ بوده است. حمله ای که در جریان آن اطلاعات ده‌ها هزار کامپیوتر از بین رفت."
به نظر می‌رسد این حمله راه را برای حمله تکنیکی مشابهی به شرکت سونی گشود.
با این همه سند آژانس امنیت ملی آمریکا می‌گوید حمله به شرکت سعودی آرامکو در واکنش به "حمله مشابهی" صورت گرفته که اوایل همان سال علیه صنایع نفتی ایران انجام شد اما اشاره ای به عامل حمله نمی کند.
هر چند سازمان‌های امنیتی ارتباطات آمریکا و بریتانیا با هم همکاری داشته‌اند اما بر اساس این سند آنها با هم اختلاف‌هایی هم داشته‌اند.
ستاد ارتباطات دولتی بریتانیا خواهان یک "برنامه‌ریزی سه جانبه برای تعقیب اهداف ایرانی" بوده است اما ایالات متحده مخالف چنین "ترتیبات کلی و بدون محدودیتی" بوده است. این سند تلویحا می نویسد هر دو سازمان توافق کرده‌اند که به تبادل اطلاعات دو جانبه خود با نهاد اطلاعاتی ارتباطی اسراییل، موسوم به یگان ۸۲۰۰ ادامه بدهند.
به نوشته نیویورک تایمز رابطه میان آژانس امنیت ملی آمریکا و همتای اسرائیلی‌اش همواره پردست انداز بوده است.
سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل حتی وقتی با هم کار می‌کنند، علیه همدیگر جاسوسی می‌کنند.
بهترین نمونه همکاری آنها عملیات "بازی‌های المپیک" بوده که حملات استاکسنت در طول آن انجام شد، اما حتی در این مورد نیز دو طرف درباره اینکه چگونه و با چه شدتی حملات سایبری علیه ایران را پیش ببرند اختلاف نظر داشتند.