عصرایران -
در حمله مسلحانه به
دفتر مجله فرانسوی "شارلی اِبدو" تعدادی روزنامه نگار از جمله 4
کاریکاتوریست کشته شدند. این حادثه با محکومیت شدید و گسترده داخلی و خارجی در فرانسه
روبه رو شد. هزاران نفر در میدان جمهوری پاریس تجمع کردند و با در دست گرفتن نوشته هایی با محتوای "ما شارلی ابدو هستیم" حمایت خود را از این نشریه در برابر حمله مسلحانه به اعضای آن اعلام کردند. برخی دیگر هم شمع روشن کرده یا نسخه هایی از این مجله، قلم و مداد یا خودکاری را به نشانه محکومیت این حادثه در دست گرفتند.در سایر نقاط جهان هم شمار زیادی از مردم از جمله روزنامه نگاران و فعالان فرهنگی هنری در مقابل سفارتخانه های فرانسه یا میادین اصلی شهر تجمع کردند و انزجار خود را از این حادثه نشان دادند.در این میان رسانه ها و روزنامه نگاران فرانسوی نیز به شدت از این
حادثه متاثر شدند. روزنامه نگاران و رسانه های فرانسوی نسبت
به قتل وحشتناک تعدادی از هم صنفی های خود موضع شدیدی گرفتند. هم صنفی های آنها به دلیل فعالیت روزنامه نگاری به ضرب
گلوله کشته شدند آنها هم تحت تاثیر این حادثه، به ابراز احساسات پرداختند.
شبکه "فرانس 24 " به صراحت عزای عمومی اعلام کرد. بر روی لگوی خود نوار مشکی گذاشت. تابلوهای بزرگ "ما شارلی هستیم" را در استدیو مقابل دیدگان مردم و مخاطبان قرار داد. خبرنگاران و مجریان فرانس 24 تلاش می کردند احساس خود را از کشته شدن فجیع همکاران شان به صورت پررنگ اعلام کنند.
دیگر رسانه های فرانسوی نیز همینگونه بودند. خبرنگاران خبرگزاری فرانسه همه باهم در حالی که نوشته همه ما شارلی هستیم در دست داشتند عکس دسته جمعی گرفتند و منتشر کردند. تحریریه دیگر روزنامه های این کشور نیز شاهد همین فضا بود.
با نگاهی به این واکنش ها به نظر می رسد رسانه های
فرانسوی از معیارهای حرفه ای عبور کرده اند. براساس
معیارهای حرفه ای فعالیت خبری، خبرنگار باید بی طرف باشد؛ خبرنگار باید بدون پیش داوری به
پوشش یک اتفاق بپردازد و یک حادثه را پوشش
بدهد و نقل کند. خبرنگار باید به دور از دخالت دادن نظرات خود، راوی یک اتفاق باشد. حال در ماجرای اخیر چگونه رسانه ای که به صراحت درباره این اتفاق، اظهار نظر و به شدت موضع گیری کرده است و خود به یکی از طرف های حادثه تبدیل شده می تواند بی طرفانه اتفاقات مرتبط را پوشش دهد که خود قبل از
این از یکی اطرف های درگیر در این حادثه، اعلام طرفداری شدید کرده اند.
البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که موضع بی طرفی خبر و خبرنگار و رسانه، کاملا نسبی است و رسانه ها و خبرها در مقایسه با یکدیگر دارای درصد بالا یا پایین موضع گیری و رعایت بی طرفی هستند.
به نظر نگارنده این
چنین موضع گیری طرفدارانه یک رسانه از یکی از طرف های حادثه "شارلی ابدو" اساس حرفه ای بودن
فعالیت خبری در پوشش حوادث مرتبط با این اتفاق را زیرسؤال می برد. به نظر می رسد حمله
به دفتر مجله شارلی و قتل 10 روزنامه نگار به جامعه رسانه ای فرانسه آسیب زد اما واکنش بسیاری از رسانه های فرانسوی هم، عملکرد حرفه ای
آنها را با خدشه جدی روبه رو کرد.
*روزنامه نگار
فرق غربی ها با جهان سومی ها در این است که این قبیل اتفاقات در آنجا کمتر رخ می دهد و طبیعتا واکنش شدیدتری را در پی دارد.
بيطرفي در رسيدگي به يك امر معني دارد نه در امر قضاوت و دادن حكم
اين افراد جانيان وحشي بودند كه هيچ جاي دلرحمي ندارند
این درسته که باید رسانه ها سعی کنند ریشه های این قضیه رو در فرصت مناسب بررسی کنند که بخشی از اون برمیگرده به ایجاد حساسیت در جامعه مسلمون ها از طریق انتشار امثال همین کاریکاتورها، اون هم در شرایطی که مسلمون ها در جامعه اروپایی جزو اقلیت ها محسوب میشن و همین طور شرایط منطقه خاورمیانه و از طرفی تشدید این حساسیت ها از سوی افراطی های مسلمان، اما اینکه توقع داشته باشیم که توی این شرایط که کل فرانسه و اروپا در بهت و اندوه هستن، رسانه ها به یک حمله وحشیانه بیطرف نگاه کنن، یک امر غیرمنطقی و غیرانسانی است.
اون چیزی که رسانه ها الان موظف به اون هستن سعی بر ایجاد وحدت و همدلی بین همه مردم اعم از اکثریت معتدل مسلمان برای مقابله با خشونت و محکوم کردن این حمله وحشیانه است، و بعد در فرصت مناسب تلاش بیطرفانه برای ریشه یابی حساسیت های ایجادشده به طور کلی در یک دهه اخیر است.
بی طرفی؟
بی طرفی نیز به این گفته نمی شود.... بی طرفی به معنای این است که بدون جانب داری میان دو طرف، به شرح ما وقع پرداخت... نه اینکه از آنچه رخ داده است متاثر نشد.
با ارادت
در این لحظلات تنها کاری که میشه کرد ابراز همبستگیه.
تو کشور خودش توسط یه عده مهاجر به هر دلیلی به وحشتناک ترین حالت ممکن کشته شده....شما انتظار بی طرفی هم دارین....!!!!
همدردی نمیکردند خود شما میگفتی اینا احساسات ندارند
خب این یه مسئله ی صنفیه و مربوط میشه به اصحاب رسانه به نظر من نه تنها رسانه های فرانسه بلکه تمام رسانه ها باید این مسئله رو با آب تاب بیشتر ی بازتاب بدن
رسانه نسبت به مواردهی همچون اتهام ثابت نشده و امور معمولی باید بی طرف باشد. اما اگر به یکی کاملا مشهود ظلم شد، بی طرفی یعنی خیانت، یعنی بی وجدانی و یعنی شریک ظالم بودن.
این رابطه کجاش نسبیه ؟
ولی به این فکر کنید که خدای نکرده چنین اتفاقی تو کشور خودمون می افتاد
آیا معیار های خبرنگاری بالاتر از معیار های انسانی هستند؟؟؟؟
همانطور که اشاره کردید این مفهوم نسبی هست.