محقق داماد نوشت: در همین لحظاتی که برای شما صحبت می کنم، عده زیادی به نام خدا، خون می ریزند و به نام خدا آدم می کشند.
در ادامه یادداشت سیدمصطفی محقق داماد در روزنامه اعتماد
آمده است: با توجه به اینکه دست پشت پرده این جریانات، دست های آلوده
سیاستمداران و قدرت طلبان است، تاسف‌بارتر آن است که مباشرین، به نام دین و
بر اساس اعتقاد دینی چنین کارهایی را انجام می دهند. جهل دینی آنها را به
این مسیر کشانده است. درد بی درمان این است که عقاید کج اندیشانه دینی ،
آنها را به اینجا کشانده است.
اکنون چه باید کرد؟ خدای امن و سلام و آشتی و عشق و دوستی، مایه جهل و خونریزی و عداوت شده است. هر جاهل مسیحی به نام مسیح(ع) و هر جاهل مسلمان با نام محمد(ص) آدم می کشد. مساله روز ما همین مساله است.
در خصوص روابط اسلام و مسیحیت واقعیت این است که دیگر دوران احتجاج پایان
یافته است. احتجاج غلبه پیرو یک دین بر پیرو دین دیگر است. دیگر امروز چنین
امری مطرح نیست. الان دوران گفت وگوست. یعنی فهمیدن و درک یکدیگر است و نه
پیروزی بر دیگری. بهره گیری از تجربیات یکدیگر است و نه بی ارزش ساختن
افکار یکدیگر.
بیایید تا با همفکری و استفاده از تجربیات دوطرف طرحی نو
برای معرفی دین ارایه دهیم تا دین دستاویزی برای آدم کشی نشود. به جای آنکه
از دین خشونت نتیجه بگیریم کاری کنیم که آموزه های دینی ابزاری برای صلح،
آرامش و دوستی شود. پیشنهاد اینجانب این است که برای دینداری یعنی پذیرفتن
یک دین- هردینی که می خواهد باشد- چند اصل عقلانی را به عنوان پیش فرض قرار
دهیم. در راس آن اصول اصل کرامت انسانی است.
به دیگر سخن قبل از ورود در
دین بپذیریم که ما انسان هستیم و سپس می خواهیم دیندار شویم و انسانیت
بماهو محترم و کریم است و کرامت ذاتی انسان است. اگر این اصل را بپذیریم
احترام به حقوق انسانی خط قرمز ما خواهد شد، دیگری را خواهیم پذیرفت و هرگز
به حریم کرامت او به هیچ انگیزه یی تجاوز نخواهیم کرد.
جالب است که قرآن مجید کرامت را جعل الهی و تکوینی معرفی کرده نه تشریعی. یعنی در ذات انسان کرامت قرار داده شده است، دادنی نیست تا گرفتنی باشد. می فرماید: و لقدْ کرّمْنا بنی آدم و حملْناهُمْ فِی الْبرِّ و الْبحْرِ و رزقْناهُمْ مِن الطّیِّباتِ و فضّلْناهُمْ علی کثیرٍ مِمّنْ خلقْنا تفْضیلاً (/الاسراء٧٠) و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشتهایم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب) سوار کرده‌ایم و به آنان از چیزهای پاکیزه روزی دادهایم و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریدهایم، نیک برتری بخشیدهایم.