فرارو نوشت: هنرمندی که بیش از چهل سال، در موسیقی ایران حضور داشت، وقتی روز پنجم آذرماه درگذشت، هیچکدام از خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری، عکس مناسبی از او نداشتند که بتوانند در کنار خبر فوت او، منتشر کنند! هنرمندی که در سال ۱۳۶۷، عنوان «هنرمند درجه یک» را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده بود.
تقریبا همه ایرانی‌ها بدون اینکه او را بشناسند، صدای ساز او را در آهنگ‌های مختلف و در ارکسترهای گوناگون شنیده بودند! آنهایی که به شکل تخصصی تری به موسیقی گوش می‌دهند نام نوزانده منحصر بفرد ساز «کنترباس»، استاد "علیرضا خورشید فر" را بار‌ها و بار‌ها شنیده‌اند یا در جلد بسیاری از آثار منتشر شده موسیقی خوانده‌اند.
او بیش از چهار دهه پیشکسوت کنترباس ارکس‌تر ملی ایران و ارکس‌تر سمفونیک تهران بود و از سال ۱۳۴۶ با ارکسترهاى رادیو (ارکس‌تر بزرگ، ارکسترهاى گلها) و ارکس‌تر بزرگ دانشگاه تهران همکارى داشت و از سال ۱۳۴۸ وارد ارکس‌تر سمفونیک تهران شد. استاد خورشید فر از اوایل سال ۱۳۵۷ به عنوان مایس‌تر گروه کنترباس همکاری خود را با ارکس‌تر سمفونیک تهران ادامه داد ـ فعالیتی که تا پیش از مرگ او همچنان ادامه داشت.
سازی که او برگزیده بود ـ کنترباس ـ علیرغم جایگاه و نقش آن در موسیقی‌های ارکسترال، کمتر در ایران مورد توجه هنرمندان و هنرجویان موسیقی قرار گرفته است؛ سازی که عمدتا در یک کار ارکستری و با کارکردهای خاص هارمونیک می‌تواند معنا پیدا کند و از همین رو هنرجویان موسیقی، کمتر به دنبال فراگیری آن می‌روند؛ شادروان خورشیدفر، خلاء چنین موضوعی را در موسیقی ایران برای چهار دهه با حضور موثر خود به خوبی پر کرد. در تمام این سال‌ها، خورشید فر مرد درجه یک «کنترباس» ایران بود.
در همه این سال‌ها، خورشید فر در بسیاری از موسیقی‌های ارکستری که ایرانی‌ها گوش داده‌اند حضور داشت؛ از موسیقی سریال‌های چون سربداران و بوعلی سینا گرفته تا موسیقی هزاردستان و از کرخه تا راین و..... همچنین در برخی از آثار ارکستری خواننده‌هایی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، علیرضا افتخاری، ایرج بسطامی و...
او از سن ۱۲ سالگى وارد هنرستان عالى موسیقى شد و در رشته کنترباس از این هنرستان فارغ‌التحصیل شد و سپس در سال ۱۳۵۱ موفق به دریافت درجه لیسانس در رشته کنترباس شد. اساتید او نام آورانی چون خواهر و برادران پورتراب، کنستاتین، نیکلا نیکولف و نعمت اله مجید بودند.
شادروران خورشیدفر، همچنین از سال ۱۳۶۷، به عنوان استاد کنترباس، در هنرستان موسیقی پسران، به آموزش نوازندگی این ساز پرداخت. با وجود چنین حضور طولانی و تاثیرگذاری، حتی در میان علاقمندان و هنرجویان موسیقی نیز، کمتر کسی استاد خورشید فر را می‌شناخت؛ بخشی از چنین گمنامی البته به دلیل بی‌حاشیه بودن و شخصیت تواضع استاد خورشید فر بود. کسی که از او می‌توان به عنوان هنرمندی با اخلاق یاد کرد. و البته در موسیقی ایرانی که نوعی خواننده سالاری و کلام محوری بر آن حاکم است، همیشه آهنگسازان و نوازندگان، هر چقدر هم که توانا و پرکار باشند، معمولا با نوعی گمنامی و کم توجهی مواجه‌اند و در همین کم توجهی نیز فضای موسیقی ایران را ترک می‌کنند. هنرمندانی که جای خالی برخی از آن‌ها تا سال‌های سال، پر نخواهد شد.
هنرمندانی که حتی در غوغای این روز‌ها مطبوعات و سایت‌های خبری، نامی، نشانی و عکسی ندارند. به نظر می‌رسد، در این شرایط، نهادهایی چون دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خانه موسیقی، انجمن موسیقی، موزه‌های موسیقی، و اندک نشریاتی که در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنند می‌توانند در معرفی پیشکسوتان و استادانی از این دست، نقش موثری ایفا کنند. باشد که چنین شود!
* استاد علیرضا خورشیدفر متولد سال ۱۳۲۶ در تهران بود و در پنج آذرماه سال ۱۳۹۳، در اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. پیکر این نوزانده پیشکسوت کنترباس شنبه ۸ آذر ماه ساعت ۹ صبح از مقابل تالار وحدت تشییع می‌شود.