معمولا اغلب کسانی که دچار پرفشاری خون یا نارسایی کلیوی هستند، نمی‌توانند از فرآورده‌های لبنی پرنمک بخصوص پنیرهای شور استفاده کنند.
از طرف دیگر چون در اغلب پنیرهای موجود در بازار از خامه و چربی‌های نباتی یا حیوانی استفاده می‌شود برخی افراد مبتلا به چربی خون بالا و تعدادی از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند که پنیر روزانه‌شان را به‌صورت خانگی و رژیمی تهیه کنند تا چربی دریافتی به حداقل برسد، اما مشکلی که بیشتر خانواده‌ها هنگام تهیه پنیر دارند این است که چرا پس از افزودن مایه، شیر لخته و تبدیل به پنیر نمی‌شود؟
گام اول:شیر مورد استفاده برای تهیه پنیر خانگی باید از نوع پاستوریزه کم یا نیم‌چرب باشد. شیرهای استریلیزه برای این منظور مناسب نیست. شیر اگر حاوی نشاسته و داروهای آنتی‌بیوتیکی یا بار میکروبی بالایی باشد به پنیر و ماست تبدیل نخواهد شد. شیرهای محلی را توصیه نمی‌کنیم چرا که علاوه بر میزان چربی زیاد بار میکروبی بالایی دارد.
گام دوم:به داروخانه یا عطاری بروید و قرص پنیر بخرید. دستور استفاده از این قرص‌ها که چه میزانی از آن باید به چه مقدار شیر افزوده شود روی ورقه قرص قید شده است. قرص پنیر بهتر از پودر آن است چرا که اگر میزان شیر مورد استفاده کمتر باشد، می‌توانید با محاسبه دقیق‌تری قرص را بر اساس خط آن دو تکه یا چهار تکه کنید.
برای تهیه پنیر می‌توانید از سرکه و آبلیمو هم استفاده کنید و بیشتر روستایی‌ها و عشایر، پنیر محلی را به این روش تهیه می‌کنند، اما عیبش آن است که گاهی پنیر طعم سرکه و آبلیمو به خود می‌گیرد و از میزان کلسیم آن کاسته می‌شود.
گام سوم:شیر پاستوریزه مورد نظر را تا کمی بالاتر از دمای بدن به گونه‌ای که انگشت را نسوزاند حرارت دهید و قرص پنیر را که از قبل داخل آب حل کرده‌اید به مدت دو دقیقه با شیر مخلوط کنید. حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد تا دلمه صاف و محکمی تشکیل شود. دلمه را با چاقو در امتداد طول و عرض چند برش دهید و سپس داخل یک پارچه صافی بریزید و مدتی اجازه دهید که آب آن خارج شود.
اگر به هر دلیلی دلمه نگرفت در همان ظرف اولی به آن کمی حرارت دهید. در این حالت کم‌کم دلمه پخته و سفت‌شده و آب پنیر از بافت آن خارج و روی سطح دلمه جمع می‌شود. می‌توانید آب پنیر را به دلیل ارزش تغذیه‌ای بالایی که دارد همچون شیر نوش‌جان کنید یا پنیر را در مقدار کمی از آن نگهدارید. پنیر حاصله را در قسمت پایینی یخچال بگذارید.
پنیر خانگی پس از تولید بلافاصله قابل استفاده است و باید طی سه تا چهار روز مصرف شود چرا که در مقایسه با پنیرهای صنعتی فاقد مواد نگهدارنده و مستعد فساد و کپک‌زدگی است. این پنیر چون بی‌نمک و کم‌چرب است و دوره استراحت را نمی‌گذراند طعم چندان چشمگیری نداشته، اما خواص تغذیه‌ای قابل توجهی دارد.
منبع: جام جم