اگر بخواهیم از موسیقی بیکلام حرف بزنیم، بیشک «کیتارو» اولین نامی است که به ذهن خطور میکند. بنیانگذار ژاپنی موسیقی «نیو ایج» کمتر از یک ماه دیگر در تهران اجرا خواهد داشت و این رویدادی نیست که علاقهمندان موسیقی بتوانند به راحتی از کنارش عبور کنند.
به گزارش ایسنا، به بهانه حضور اسطوره آسیایی موسیقی جهان در تهران، در گزارشی ابعاد مختلف زندگی این موسیقیدان مشهور ژاپنی را از نظر میگذرانیم:
کیتارو موسیقیدان، تنظیمکننده و تهیهکننده ژاپنی متولد چهارم فوریه 1953 است. این هنرمند برنده جوایز «گرمی» و «گلدن گلوب» را پایهگذار موسیقی «نیو ایج» (عصر نو) میدانند. کیتارو پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه «ساهید» به توکیو رفت و پا به عرصه موسیقی گذاشت.
والدین کیتارو با ورود وی به عرصه موسیقی مخالف بودند و سعی داشتند او را در یک شرکت محلی مشغول به کار کنند. کیتارو اما در عوض، خانه را بدون اطلاع آنها ترک کرد و با شغلهای نیمهوقتی چون آشپزی و خدمات شهری خرج خود را تأمین میکرد و شبها را به تنظیم ترانه سپری میکرد.
اوایل دهه 1970 بود که او به طور کامل به ساز کیبورد روی آورد. وی سپس به گروه موسیقی «خانواده خاور دور» پیوست و با آنها در تورهای دور جهان شرکت کرد. زمانی که این گروه در اروپا بود، کیتارو فرصت آشنایی با «کلاوس شولتز» عضو سابق گروه «رویای نارنگی» را پیدا کرد. شولز دو آلبوم را برای «خانواده خاور دور» تنظیم کرد و در مورد موسیقی سینتیسایزر راهنماییهای کارآمدی را در اختیار ستاره موسیقی ژاپن گذاشت. کیتارو سال 1976 از گروهش جدا شد و به نقاط مختلف آسیا از جمله چین، هند، تایلند و لائوس سفر کرد.
این هنرمند پس از بازگشت به ژاپن فعالیتهای انفرادی خود را از سال 1977 آغاز کرد. نخستین آلبومهای او «تن کای» و «داستان ماه کامل»، از محبوبترین کارهای جنبش «نیو ایج» نزد علاقهمندان به این سبک موسیقی به حساب میآیند. او سپس اولین کنسرت سمفونیک خود را در شهر توکیو تجربه کرد.
از مهمترین نقاط عطف دوران حرفهای زندگی کیتارو «جاده ابریشم» است. «جاده ابریشم: ظهور و سقوط تمدنها» نام سریال مستندی است که اولین قسمت آن در آوریل 1980 به روی آنتن تلویزیون ژاپن رفت. فیلمبرداری این پروژه که به تأثیر راه تجاری ابریشم بر تاریخ کشور ژاپن میپردازد، بیش از 10 سال طول کشید و تولید آن 17 سال به طول انجامید. موسیقی متن این مستند، کار کیتارو بود و مجموعه قطعات این اثر با موفقیت چشمگیری که کسب کرد، شهرت بینالمللی را برای وی به ارمغان آورد.
این هنرمند ژاپنی در سال 1984 توری با عنوان «زنده در آسیا» را برگزار کرد. یکی از جالبترین اتفاقات در این دوران، ممنوعیت اجرای کیتارو در سنگاپور به علت موهای بلند وی بود! قوانین کشور سنگاپور در آن زمان موی بلند مردان را ممنوع میدانست. «سفر ستارهای»، «هزاران سال»، «هند»، «ابر نقرهای» و «آسیا» شش آلبوم پیشین وی بودند که در کنار آلبوم جدیدی با عنوان «به سوی غرب» باز نشر داده شدند. در سال 1988 کارهای کیتارو فروشی 10 میلیون نسخهای در سطح جهان داشت.
قطعهای که برای فیلم «بهشت و زمین» تنظیم کرده بود، جایزه معتبر «گلدن گلوب» را برای کیتارو به ارمغان آورد. سال 1989 بود که او موسیقی متن فیلم ژاپنی «بازگشت از رودخانه کوای» را نوشت.
زمانی از کیتارو درباره سبک موسیقیاش پرسیدند، وی در پاسخ گفت: من هیچ آموزشی در موسیقی ندیدم. فقط یاد گرفتهام به گوشها و احساسم اعتماد کنم. این موسیقی از ذهن من نمیآید، از بهشت میآید، وارد بدنم میشود و پس از عبور از انگشتانم نوشته میشود. گاهی خودم هم شگفتزده میشوم. من هرگز تمرین نکردهام. برای نوشتن ملودی مطالعه نمیکنم، تنها انگشتانم را حرکت میدهم. نمیدانم این ترانهها از که هستند؟ من آهنگهای خودم را مینویسم، اما آنها از آن من نیستند.
از سال انتشار «ماندالا» آلبوم نامزد «گرمی»، کیتارو 12 آلبوم دیگر را در استودیو ضبط و منتشر کرده است. «عصر مسحور»، «کهن» و «گایا-اونباشیرا» از همین جمله بودند که هر سه نامزد «گرمی» شدند. «به تو میاندیشم» اما اثری بود که جایزه بهترین آلبوم نیو ایج «گرمی» را به خود اختصاص داد. در کل کیتارو 15 بار نامزد دریافت «گرمی» که به اسکار دنیای موسیقی شهرت دارد شده است.
موسیقی او در جهان پیامآور صلح و عرفان است. او بین سالهای 2007 تا 2009 تور جهانی «عشق و صلح» را اجرا کرد تا پیام صلح خود را از طریق موسیقی به گوش جهانیان برساند. کشورهای جنوبشرق آسیا، یونان، هنگکنگ و ژاپن از جمله مقاصد وی در این سفر بینالمللی بودند.
کیتارو اکنون در خانه 73 هکتاری خود در کلورادو به همراه همسرش که از نوازندگان باسابقه گروهش بوده و پسری که از همسر اولش دارد، زندگی میکند. وی استودیویی 2500 مترمکعبی به نام «خانه موچی» دارد که برای اجرای ارکستری 70 نفره گنجایش کافی دارد. این استودیو از سال 2007 به سباستوپول کالیفرنیا نقل مکان کرده است.