خانواده ایرانی - به این گفت و گو دقت کنید:
- همه اهالی آن شهر ، خسیس هستند.
- نه این طور نیست ، یکی از همکاران من در شرکت ، از اهالی همانجاست و انسان بسیار دست و دلبازی هم هست.
حالا به این سوال پاسخ دهید که چرا نفر دوم توانست سخن اولی را نقض کند؟
علت
مشخص است: نفر اولی با به کار بردن قید "همه" ، حکم قطعی و کلی داده بود و نفر دوم توانست با پیدا
کردن یک مصداق مخالف، حکم او را نقض و سخنش را بی اعتبار کند.
حال به این فکر کنید که اگر نفر اول به جای تأکید بر "همه اهالی" آن شهر می گفت: خیلی از اهالی این شهر خسیس هستند.
در این صورت آیا نفر دوم می توانست به این راحتی و با یک مثال نقض، حرف او را زیر سوال ببرد؟
پاسخ منفی است.
اگر
کسی بگوید: "همه اندیشمندان بزرگ جهان افرادی از طبقه فقیر بوده اند که با
تلاش فراوان توانسته اند مدارج عالی علمی را طی کند" ، ممکن است کسی از
گوشه مجلس برخیزد و بگوید:"نه خیر؛ این طور نیست ، دکارت از خانواده ای مرفه
بود" و بدین ترتیب کل سخن و حتی احیاناً گوینده اش را زیر سؤال ببرد.
با
اگر گفته شود :"این محله کاملا امن است" ، با اولین سرقت، این گزاره منتفی
می شود زیرا قید "کاملا" دارد؛ اما اگر گفته می شد:"این محله نسبت به محله
های اطراف امن تر است" ، اثبات خلاف آن چندان ساده نبود.
بزرگی گفته است:" بسیاری از انسان ها حرف شما را گوش می کنند تا بتوانند با آن مخالفت کنند!"
این سخن پر بیراهی نیست و تجربه های شخصی ما هم درستی آن را در بسیاری از موارد ثابت می کند.
بنابراین
، برای این که سخنان مان به راحتی نقض نشود ، بهتر است تا حد امکان از
جملات کلی و صدور احکام قطعی اجتناب کنیم که گفته اند: "خردمند می کوشد سخن
قطعی و جزمی نگوید" .
به به
در تایید مطالب مندرج در این مقاله بایستی اشاره گردد که حتی خداوند متعال در قرآن شقی ترین افراد جامعه را به صورت کلی مورد خطاب قرار نمی دهد و با عنوان گروهی از کافران یا منافقان و یا .... آنان را مورد خطاب قرار می دهد . و نمی گوید همه کافران یا ............
ممنون عصر ایران .چون این مطالب هم بسیار مفید هستن
همه نه خیلی آنها را نمیدانند.
مگه نگفته بود نگید همه بگید اکثرا؟ بعد شما نوشتی :
"گفتگو قواعد و ادابی دارد که همه ان ها را نمی دانند و این باعث کج فهمی یا سو تفاهم می شود"
برای اینکه ناشر ناراحت نشه بنویس :
"گفتگو قواعد و ادابی دارد که اکثرا ان ها را نمی دانند و این باعث کج فهمی یا سو تفاهم می شود"
طرف هر دروغی رو با کلمه تقریبی به خورد مردم میده